Abrams, Challenger 3, Armata…: Modern ağır tankların değeri nedir? 2/3

Yeni silah sistemlerinin ortaya çıkmasıyla ortadan kaybolmalarının planlandığı neredeyse duyurulduktan sonra, ağır tanklar bir kez daha tüm sahnelerde silahlı kuvvetlerin askeri gücünün önemli bir göstergesi haline geliyor. Bu makale, dünya çapında silahlı kuvvetleri donatan veya donatacak olan modern muharebe tanklarının ana modellerini sunmayı amaçlayan üç makalelik serinin ikincisidir.

İlk makale şunları sundu: Leopard 2, Çin Type 99A, İsrail Merkava Mk IV ve Fransız Leclerc. Bu, Amerikan M1A2C Abrams'ı, İngiliz Challenger 3'ü ve Rus T-90M ve T-14 Armata'yı sunuyor. Son makale ise Türk Atlay'ı K2 Black'i tanıtacak Panther Güney Koreli, Japon Type 10 ve İtalyan C1 Ariete.

Amerika Birleşik Devletleri: M1A2C Abrams ağır tankları

1972'de, Vietnam Savaşı'nın sonunda, ABD orduları tükenmiş, belirli bir alanda 10 yıl boyunca yapılan yatırımlar nedeniyle dezavantajlı duruma düşmüştü ve kara ve hava teçhizatının çoğu, Sovyet muadilleriyle karşılaştırıldığında artık önemli bir katma değer sunmuyordu. Bu özellikle M60'den türetilen ve 48'tan beri hizmette olan, ancak birçok alanda Sovyet T-1960'ün yanı sıra hizmete girecek yeni T-64 tarafından geride bırakılan M72 Patton tankı için geçerliydi. 1973'te.

Bununla başa çıkmak için ve büyük zorluklarla karşılaşmaksızın ABD Ordusu, BIG 5 olarak adlandırılacak ve 6'lerin en verimli 80 ekipmanının ortaya çıkmasını sağlayacak bir süper program başlattı: M2/Piyade Muharebe Aracı M3 Bradley, M108/109 kundağı motorlu top, Patriot uçaksavar sistemi, AH-64 Apache ve UH-60 Black Hawk helikopterleri ve bunların en sembolik olanı M1 Abrams ağır tankı.

M4 Sherman'dan miras alınan ve M48 ile M60'ın sürdürdüğü basitlik doktrininden kopan Abrams, aynı zamanda yuvarlanan bir canavardı, bir teknoloji konsantresiydi ve tek silaha eşit ateş gücüne sahipti. Leopard O zamanlar 2 Alman. O yaptı Birinci Körfez Savaşı sırasında bu gücün gösterilmesiIrak T62 ve T72'ye göre çok açık bir avantaj elde ederek, karşılaşılan tankların çoğunu minimum kayıpla yok etti; bu, büyük ölçüde diğer Abrams'lardan veya M2 Bradley'den gelen HOT füzelerinden gelen atışlarla bağlantılı.

Amerikan tankı birbirini takip eden birçok modernizasyon aşamasından geçti; ilki 1984'te daha uzun ve daha verimli bir 105 mm topla donatıldı, ikincisi ise 1988'de Leopard 120'yi donatan Rheinmetall'in L256'ünden türetilmiş 44 mm M2 topuyla donatıldı. M1A1 standardını (Körfez Savaşı sırasında savaşan) doğurdu.

Birkaç yıl sonra, yeni algılama ve görselleştirme yetenekleri, GPS konumlandırmanın yerel entegrasyonu ve dijital veri yolu yerine uygulama dahil olmak üzere esas olarak yerleşik elektronik sistemin tamamen dijital bir sürüme dönüştürülmesinden oluşan M1A2 sürümü ortaya çıktı. . Bu yapı, M1A2'nin Sistem Geliştirme Paketi (SEP) aracılığıyla, büyük ölçüde yazılım ve sistem geliştirmelerine karşılık gelen hızlı bir şekilde gelişmesine olanak sağladı.

M1A2 SEP2 versiyonu otomatik makineli tüfek tareti, yeni ekranlar ve yeni arayüzlerle donatılmıştı. Bazen M1A2C olarak da adlandırılan en son sürüm olan M3A1 SEPv2, 2017'den itibaren hizmete girdi; ağ ve iletişim yeteneklerinin büyük ölçüde geliştiğini, elektrik üretiminin önemli ölçüde arttığını, FLIR'in yeteneklerinin iyileştirildiğini ve korumasının ek olarak güçlendirildiğini gördü. yeni ARAT aktif zırh karoları ve her şeyden önce sistemle donatılma olasılığı ABD Ordusu'nun İsrailli Rafael'den sipariş ettiği Sert Öldürme Ödülü.

Tüm bu eklemeler telafisiz yapılmadı, tankın ağırlığı yıllar içinde kademeli olarak 55 tondan 67 tona çıktı ve zırha güç sağlayan 1500 hp Honeywell AGT 1500 gaz türbinine önemli kısıtlamalar eklendi. M8,5A15 SEPv1 versiyonu için fiyatı da 2 milyon dolardan (enflasyona göre ayarlanmış fiyat) 3 milyon doların üzerine çıktı ve bu da onu o anın en pahalı tanklarından biri haline getirdi. Ancak Abrams'ın en büyük zayıflığı, 400 litrelik bir depoya rağmen yoldaki otonomisini 1900 km ile sınırlandırması, yani bir T90M veya Leclerc'in tüketimini iki katına çıkarması nedeniyle devasa tüketimi olmaya devam ediyor.

Ayrıca, zırhlı aracın bakımının karmaşık olduğu ve tam potansiyeliyle kullanılması için ağır ve mükemmel şekilde kurulmuş bir lojistik gerektirdiği biliniyor. Öte yandan, bu koşullar sağlandığında, şu anın en güçlü muharebe tanklarından biri olmaya devam ediyor ve bu da onun son ticari başarılarını açıklıyor. Tayvan ou Polonyaözellikle iki ülke maruz kaldı.

Birleşik Krallık: Challenger 3 tankı

Cheftain'in 60'ların sonunda hizmete girmesinden bu yana İngiliz orduları, hareket kabiliyetleri azalsa bile her zaman ağır, hatta çok ağır muharebe tanklarını tercih etti. Böylelikle Cheftain, 720 tonluk ağırlığını taşıyabilecek yalnızca 55 beygirlik bir motora sahipti ve 2 yılında hizmete giren ve parçalarının yalnızca %1998'ini paylaştığı Challenger 1'in radikal bir evrimi olan Challenger 5, yalnızca 1200 beygirlik bir motora sahipti. 65 ila 70 tonun üzerinde bir savaş ağırlığı için hp motor.

Ancak İngiliz tankları, özellikle çok gelişmiş Chobham ve ardından Dorchester kompozit zırhları ve muhteşem ateş güçleri nedeniyle, savaş alanında her zaman zorlu rakipler olmuştur.

Öte yandan, Fransız ve Alman Avrupalı ​​muadilleri gibi İngiliz orduları da ağır tank filolarının 2000'den bu yana önemli ölçüde azaldığını gördü; öyle ki, 2021 Savunma Beyaz Kitabı ile ilgili hazırlık çalışmaları sırasında, birçok söylenti dolaştı Buna göre bugün İngiliz Ordusu'nun 165 zırhlı taburunu silahlandıran yaklaşık 2 Challenger 3 tamamen ve basit bir şekilde ortadan kaldırılacak.

Bu makalenin geri kalanı yalnızca aboneler içindir

Klasik abonelikler erişim sağlamak
reklamsız tüm makaleler1,99 €'dan başlayan fiyatlarla.

Bülten aboneliği