Savunma meselelerinde Amerikan-Avrupa merkezciliğiyle bağlantılı 3 büyük tehlike nedir?

Uzun yıllar boyunca, Başkan Macron'un Elysée'ye gelişinden çok önce, Fransa'nın savunma meselelerindeki tutumu, Amerika'nın koruması konusunda her zaman komşularınınkinden daha bağımsız olmuştu.

Berlin ile Washington arasındaki gerilimin zirveye ulaştığı 2017'de Emmanuel Macron ve Engels Merkel, çok iddialı ve oldukça eski bir proje olan Savunma Avrupa'sına içerik kazandırmak amacıyla çeşitli endüstriyel ve siyasi girişimler başlattı.

Bununla birlikte, Almanya ile ABD arasındaki ilişkiler bir sonraki yıldan itibaren normalleşirken, Fransız-Alman işbirliği programları, büyük ölçüde Almanya'nın ABD korumasına dayalı geleneksel duruşuna geri dönüş yönündeki önemli değişimi ve hızlı hamlesi nedeniyle yavaş yavaş azaldı. Savunma.

Joe Biden'ın 2020'de Beyaz Saray'a gelişi ve daha da önemlisi Rusya'nın Ukrayna'ya yönelik saldırganlığı, sonunda Berlin'i ve aynı zamanda İsveç ve Finlandiya gibi bağımsız ülkeler de dahil olmak üzere tüm Avrupalıları ABD korumasının ve NATO'nun Alfa ve Omega'yı temsil ettiğine ikna etti. Avrupa savunmasının

Defence Europe'tan çıkın, yaşasın ABD kuvvetlerinin Avrupa'ya yeniden konuşlandırılması ve onlarla daha iyi işbirliği yapmak için ABD askeri teçhizatının satın alınması.

Lizbon'dan Vilnius'a ve Budapeşte'ye kadar tüm Avrupa başkentlerinin alkışladığı bu konumun bugün de geçerliliğini yitirmediğini söylemek gerekir. 20'ten itibaren ürkek bir artışa ve 2015'den itibaren belirgin bir hızlanmaya ve Avrupa'da savaşın geri dönüşüne rağmen, Avrupa savunma araçlarına 2022 yıldır kritik derecede yetersiz yatırım yapılması ve aynı zamanda Genelkurmay'ın jeopolitik risk açısından öngörü eksikliği nedeniyle, Güç projeksiyonu araçlarının modernizasyonunda zayıf krediler ve yüksek yoğunluklu taahhütler göz ardı edildiğinde, Rusya'nın komşusuna yönelik saldırısının başlangıcında Avrupa ordularının kullanabileceği araçlar fazlasıyla sınırlıydı.

Kiev'e yapılan silah ve mühimmat sevkıyatının 2/3'ünden fazlasını ve ekonomik yardımın yarısını tek başına üstlenen ABD'nin kitlesel ve gönüllü müdahalesi olmadan, istihbarat ve operasyonların yürütülmesi konularındaki yardımdan bahsetmeye bile gerek yok. Avrupa'nın yardımı muhtemelen Ukrayna kuvvetlerinin Rus askeri gücünü etkisiz hale getirmesine olanak sağlamayacaktı.

Avrupalıların, özellikle de Batı Avrupalıların, Amerika'nın liderliği olmasaydı Ukrayna'yı askeri açıdan bu kadar destekleyebileceklerini de içtenlikle sorgulayabiliriz.

Aslına bakılırsa bugün, tüm Avrupa ülkelerinin, özellikle Rusya'ya karşı kendi korumalarını sağlamak için Amerika'nın askeri gücüne ve caydırıcılığına güvenerek seçtikleri konum, bir kez daha kendi savunmasına sahip olan Fransa'ya rağmen, artık tartışılacak gibi görünmüyor. Caydırıcı, Başkan Macron'un birkaç hafta önce hatırladığı gibi, tekrar tekrar daha bağımsız bir duruş öneriyor. Ancak her ne kadar Avrupalıların çoğu önümüzdeki yıllarda ordularına ayrılan kaynaklarda önemli bir artış olduğunu duyurmuş olsa da, bu tutum risksiz değil, tam tersine. Bu makalede, Ukrayna'daki savaşın ardından savunma açısından Avrupa başkentlerinin yenilenen ve hatta artan Amerikan merkezliliğiyle bağlantılı bu büyük tehlikelerden 3'ünü inceleyeceğiz: Çin riski, çatışmanın uzaması riski ve siyasi çatışma riski. Atlantik boyunca değişim.

1- Çin tehdidini kontrol altına almak için ABD'nin tüm askeri gücünü Pasifik'te yoğunlaştırması gerekecek

Bu ister yükselen güç Çin'i egemen güç olan ABD'ye karşı karşıya getirecek Thukydides tuzağının bir uygulaması olsun, ister iki farklı tarihsel ve politik vizyonun sonucu olsun, ister Çinli bir liderin kendi ülkesinden ayrılmak istemesi vizyonu olsun. Tarihte Mao Zedong ve İmparator Qin Shi Huang ile aynı sıralarda yer alan Çin ile ABD ve Pasifik'teki müttefikleri arasında yaklaşan büyük bir çatışma riski, artık Amerikan ordularının en önemli endişe konusunu oluşturuyor. Gerçek şu ki, Tayvan'ın ele geçirilmesiyle ilgili simülasyonlar, üst düzey Avustralyalı askeri ve siyasi yetkililer tarafından ifade edilen tahminler veya sitemizde yayınlanan analizlerBunların hepsi, 2027'den sonra Amerikan ordularının, en iyi ihtimalle, tam modernizasyonla Halk Kurtuluş Ordusu'na karşı stratejik bir avantaj elde edebileceğini ve 2035'ten sonra Çin'in, Birleşik Devletler'e karşı ciddi zafer umutları besleyebileceğini gösteriyor. Devletler.

Bu makalenin geri kalanı yalnızca aboneler içindir

Klasik abonelikler erişim sağlamak
reklamsız tüm makaleler1,99 €'dan başlayan fiyatlarla.

Bülten aboneliği