İtalya hem teçhizat hem de bütçe açısından askeri kaynaklarını artırmaya çalışırken, askere alma hedeflerine ulaşmada önemli zorluklarla karşılaşıyor ve bu da savunma hedeflerini tehdit ediyor.
Savunmaya tahsis edilen fonlardaki artış, Giorgia Meloni'nin kampanya taahhütlerinden biriydi; İtalyan savunma çabalarını 2'teki %1,51'den on yılın sonuna kadar %2023'ye çıkarma hedefi vardı. Ve aslında, bu hafta başında Senato'yla konuşuyorum, ülkenin şu anki Başbakanı, bu alandaki kampanya taahhütlerini tamamen açık ve kendinden emin bir şekilde, katı bir şekilde uygulamaya niyetli olduğunu doğruladı.
Burada, İtalyan Katolik Kilisesi'nin eleştirilerinden kaçınmak için önceki koalisyon tarafından mümkün olduğu kadar gizli bir şekilde yapılan ve o zamanlar buna şiddetle karşı çıkan ordu bütçesindeki artışa atıfta bulunuyordu. O zamandan bu yana, savaşın Avrupa'ya geri dönmesi, Pasifik'teki Çin-Amerikan gerilimleri ve çok sayıda Avrupa ve İtalya çıkarlarını tehdit eden gerilim noktalarının çoğalmasıyla uluslararası durumun önemli ölçüde geliştiği doğrudur.
İtalyan orduları uzun bir yol kat etti. Böylece, 2015 yılında kıta Avrupası'nın üçüncü büyük ekonomisi, 1 milyar Euro'nun biraz üzerindeki savunma bütçesiyle, GSYH'sinin %13'ini bile ordularına ayırmadı.
Bununla birlikte, Fransız ve İngiliz muadillerinden farklı olarak İtalyan orduları, satın almalara ayrılmış bir bütçeye sahipti; Fransa'daki Büyük Etki Programları (PEM) eşdeğeri, 4,87 milyar Euro'ya ulaştığından bu yana nispeten büyüktü; örneğin Fransa'nın bütçesi 31,4 milyar Euro'ydu. 5 milyar Avro, bunun yalnızca 15,9 milyar Avro'su PEM'e ayrıldı, yani savunma bütçesine yönelik endüstriyel çaba Fransa'da %37,5'a karşılık İtalya'da %XNUMX'ti.
Roma'nın bu alanda ülkeye özgü iki özelliğe güvenebileceği doğrudur. Birincisi, Savunma Bakanlığı'nın ekipman harcamaları Sanayi Bakanlığı tarafından desteklendiğinden, İtalyan bütçesinin inşasıyla ilgilidir. Böylece, 4,87 yılında ordulara verilen 2015 milyar Euro'luk teçhizat kredisinin yalnızca 2,37 milyar Euro'su Savunma Bakanlığı tarafından ödendi; geri kalan kısım, yani 2,5 milyar Euro, İtalyan savunma sanayisini desteklemek için Sanayi Bakanlığı tarafından finanse edildi. aktivite.
Bu ilk nokta hem ordular hem de İtalyan savunma sanayii için kesin bir avantaj olsa da, ikincisi ise bugün ve gelecekte çok ciddi bir handikap anlamına geliyor. Aslında tüm profesyonelleşmiş Batı orduları gibi İtalyan orduları da asker toplamakta zorlanıyor.
160.000'in biraz üzerinde aktif askeri personeliyle ülke, 207.000 milyonluk nüfusuyla orantısal olarak 60 Fransız askeri personeline yakın kalıyor. Öte yandan, bu askerlerin önemli bir kısmı, fırkateynlere binmek ve güç aktarımı gibi kısıtlayıcı pozisyonları reddediyor.
Aslında, İtalyan parlamenterlerle konuşan Marina Militare Genelkurmay Başkanı Amiral Enrico Credendino, bugün tüm firkateynleri için tam bir mürettebat sağlayamayacağını doğruladı ve karşılaştırma amacıyla Fransız Donanmasının iki dönüşümlü gemiye sahip olduğunu belirtti. gemi başına mürettebat sayısı, onlara denizde çok daha fazla kullanılabilirlik sağlıyor.Ancak, çift mürettebatın filonun tamamını değil, Ulusal Donanmanın yalnızca bazı fırkateynlerini ilgilendirdiğini unutmayalım.
Bu makalenin geri kalanı yalnızca aboneler içindir
Klasik abonelikler erişim sağlamak
reklamsız tüm makaleler1,99 €'dan başlayan fiyatlarla.
Bülten aboneliği
Kayıt ol Meta-Savunma Bülteni almak için
son moda makaleler günlük veya haftalık
[…] […]
[…] Amiral Enrico Credendino, İtalyan parlamenterlere bugün tüm gemilerini tamamen silahlandırmanın imkansız olduğunu itiraf etti…. Aslında yenisini aldığında ne olacağını merak edebiliriz […]
[…] İtalya askeri kaynaklarını hem teçhizat hem de bütçe açısından artırmaya çalışırken önemli zorluklarla karşılaşıyor […]