Dok evropske obavještajne službe upozoravaju, jednu po jednu, na rizik od nepovoljnog odnosa snaga u evropskoj odbrani od Rusije, ponovljene provokacije Donalda Trumpa u kampanji, na temu NATO-a, počinju izazivati stvarnu zabrinutost u većini kancelarija stari kontinent.
Situacija je utoliko teža što su mnoge evropske države već značajno povećale svoja ulaganja u odbranu, bez dodatnog manevarskog prostora da ih eventualno povećaju. U ovoj oblasti, Evropska unija može igrati odlučujuću ulogu, kako bi odgovorila na sigurnosnu jednačinu, danas u Ukrajini, sutra u Evropi.
Mnogo efikasnije nego kroz bezglasne govore, ili programe saradnje, ali sa predugačkim rokom, to, zapravo, svojim delovanjem može osloboditi značajna ulaganja, kako za dobrobit kolektivne bezbednosti, tako i samo za podršku Ukrajini, istovremeno pružajući najstrukturalniji okvir za nastanak stvarne evropske strateške autonomije, koja je sada jasno neophodna.
rezime
U Evropi raste zabrinutost nakon najnovijih izjava Donalda Trumpa o NATO-u
Čini se da posljednjih sedmica evropski lideri u cjelini pate od velikog uzbuđenja u pogledu budućnosti sigurnosti na starom kontinentu. prvo, Donald Tramp umnožava senzacionalne najave o načinu na koji namerava da preoblikuje učešće Sjedinjenih Država u NATO-u i odbrani Evrope. S druge strane, množe se izvještaji o evoluciji ruske vojne moći, sa obeshrabrujućim izgledima u Ukrajini, ali i protiv pojedinih zemalja Atlantskog saveza.
U suštini, ništa ovdje nije posebno novo. Način na koji Trump namjerava da se distancira od NATO-a već je bio u srcu njegovog međunarodnog diskursa tokom svog prvog mandata. Nedostatak neposredne percipirane prijetnje u Evropi i moderirajuća uloga koju su imali neki članovi Trumpove administracije, međutim, ograničili su evropsku svijest.
Isto tako, brzo prenaoružavanje Rusije, evolucija ruskog društva da podrži vojsku, i rizike koje ova transformacija stvara za Ukrajinu i Evropu, već mjesecima opisuju stručnjaci na tu temu. Ako je ovo poprimilo potpuno novu dimenziju od jeseni 2022., već je u središtu nacionalne i međunarodne politike Vladimira Putina od 2012. godine.
Međutim, uvjereni da su pod zaštitom Sjedinjenih Država, Evropljani, opet, nisu shvatili prijetnju u razvoju, čak ni nakon što je Rusija napala Ukrajinu.
Danas, međutim, čini se da su ove dvije putanje dosegle prag, pogoršan gromoglasnim izjavama Donalda Trumpa u kampanji i Vladimira Putina od punog povjerenja. Od neosvojivog ekonomskog bastiona, Evropa odjednom preuzima punu mjeru svoje ranjivosti povezane sa svojom hiper-ovisnošću o američkoj zaštiti, s jedne strane, i nedostatkom anticipacije pred ruskom prijetnjom, s druge.
Evropska unija i dalje traži legitimitet za intervenciju u evropskim odbrambenim pitanjima
Tako su se nekoliko dana umnožile izjave, u najmanju ruku zabrinute, evropskih lidera. Ako nekima nedostaje rješenje, npr Nemac Olaf Scholz koji se zalaže, bez ikakvog naglaska, za povratak razumu u Sjedinjenim Državama, drugi, kao Danski ministar odbrane Troels Lund Poulsen, ponavljaju upozorenja o brzoj evoluciji ruske prijetnje na granicama starog kontinenta.
Ostaje da se pročita 75% ovog članka,
Pretplatite se za pristup!
Les Klasične pretplate omogućiti pristup
članci u njihovoj punoj verzijii bez reklamiranja,
od 6,90 €.
Prijava za bilten
Registrujte se za Meta-Defense Newsletter primiti
najnoviji modni članci dnevno ili sedmično
Kakve dobre ideje Fabris! Ipak, imam više od sumnje da to provedem u praksi: da li je EU sposobna evoluirati da predloži ove mjere? A možda i "gore", svjesni ste, to bi Francuskoj dalo odlučujuću težinu u evropskoj odbrani. Ova poslednja tačka rizikuje da bude još komplikovanija od prve. Ukratko, dobre ideje ali nerealne, bojim se, jer su previše francusko-francuske... a naši evropski prijatelji nas sumnjiče za primarni antiamerikanizam s jedne strane i za hegemonističku želju za dobrobit našeg BITD-a s druge strane ...
To je, zapravo, cijela poteškoća i najveća prepreka (otuda zaključak koji se zapravo odnosi na ovu tačku): Na Francuskoj je da pronađe argumente koje će iznijeti, ali i da stavi na sto ono što drugi, uključujući Njemačka, neće moći odbiti...
Priznajem da ne razumijem upotrebu prideva "agresivan" za kvalifikaciju primjedbi gospodina Trumpa.
On samo želi da stane na kraj nenormalnoj ili čak aberantnoj situaciji, u ovom slučaju finansiranju odbrane brojnih evropskih država od strane američkih poreskih obveznika koji bi više voleli da ove velike sume budu namenjene unapređenju infrastrukture ili školskog sistema.
Krajnje je vrijeme da neki, ako žele opstati kao istinski nezavisne nacije, preusmjere veliku potrošnju na nacionalnu odbranu, a ne na kupovinu BMW-a ili Mercedesa, kao i ljetovanja na obali Mediterana.
Brzo poboljšanje životnog standarda određenih evropskih populacija došlo je na štetu nacionalne odbrane.
To je stanje duha koje se mora promijeniti, odričući se određene udobnosti i dobrovoljnog služenja da bi se preuzela sloboda i dostojanstvo.
Ne vjerujem, s obzirom na stanje njemačke vojske, da sadašnji predsjednik Evropske komisije ima i najmanju nadležnost ili i najmanju želju osim verbalne da učini bilo šta na stvaranju evropske vojne sile.
Nemci, starija populacija usred demografske zime, pregovaraće – nemački – sa gospodinom Putinom o statusu neutralnosti koji će ih učiniti velikom nemačkom Švajcarskom. Ovo se još naziva – prilično nepravedno s obzirom na hrabrost Finaca protiv Sovjeta – „finlandizacija“
Ovo će savršeno odgovarati modernoj Njemačkoj.
Samo oni koji pamte lekcije istorije ostaće suočeni sa Rusima; Ujedinjeno Kraljevstvo i Francuska sa svojim nuklearnim oružjem i nagovještajima njihove strategije nezavisnosti, Poljska ako može dovršiti svoje ponovno naoružavanje, Mađari ako se Orban sjeti 1956. i Česi R. Fica
Vjerujući da bi Europska komisija koja je, u ime konkurencije i jedinstvenog tržišta, uvijek sprečavala evropske kompanije da se ujedine protiv Kineza i Amerikanaca, do te mjere da je osudi ECJ - afera Legrand - mogla pokrenuti ili podržati strukturirano nastojanje da razvije evropsku odbrambenu industriju dok se uvijek borio protiv bilo kakve inicijative u korist evropske industrijske politike koja dolazi iz vjere rudara ili iz nedostatka znanja o briselskoj birokratiji, a ne iz racionalne analize
Trasirani putevi su veoma interesantni ali se moraju nametnuti a ne pregovarati sa ljudima za koje i sami priznajete da su poricani...i koji nikada neće priznati da su pogrešili...i da nisu u pravu...
Možda smo šokirani Trampovim provokacijama, ali Evropska unija već 30 godina štedi na račun SAD-a u vojnom budžetu, ako uporedimo BDP, 25 miliona evra (SAD), 17 miliona (Kina) .16 miliona € (EU), ako uporedimo vojni budžet od 252 miliona za Kinu naspram 233 miliona za EU, kažemo da je blizu, ali kineski iznos se mora podeliti sa 70% da bismo imali ekvivalentne troškove života tj. 370 miliona evra, i opet kako svako svodi pokriće na svoje, fabrike oružja se grade u zemljama koje plaćaju, dakle Francuska, Njemačka na štetu Rumunije ili Latvije što bi bilo mnogo jeftinije. (isto za Rusiju koja u ekvivalentnim troškovima života dostiže 221 miliona evra 2024.)
Još je gore od toga, jer nije dovoljno upoređivati paritet kupovne moći sa Kinom i Rusijom. Oni također imaju offset tehnološki klizač, niži nego kod zapadnjaka. Dakle, Abrams M1A2 ili a Leopard 2 A7 koštaju 6 do 7 T-90M, jedan Rafale onu od 3 Su-35, i podmornicu klase Virginia, onu od 3 Pr 885M Iassen. Ruski vojnik po ugovoru košta u prosjeku 20 dolara godišnje, kineski 000 dolara, u poređenju sa više od 30 za Evropljanina i skoro 000 za Amerikanca. Prikladno je, ako želimo da steknemo ideju, uporediti ruske investicije kompenzirane faktorom 60, a više od 000, za Kinu.
izvini ali uspoređujemo troškove života a ne kupovnu moć, što se tiče plate ruskog vojnika za specijalnu operaciju porasla je na 28000 € + 88 €/dan bonusa, 2691 € neto mjesečno za francuskog vojnika . Što se tiče SU35 i Rafale, bili su predmet poređenja na tenderu prije nekoliko godina od strane Južne Koreje, a SU35 je bio posljednji zbog svoje avionike, potrošnje, troškova održavanja i odsustva fuzije podataka, toliko normalno da je jeftinije
1/ ovdje se ne radi o plaći, već o prosječnom trošku vojnika koji uključuje plaću, ali i mnoge druge stvari, a isključujući borbene bonuse.
2/ da, tehnološki klizač je niži. Međutim, da li a rafale vredi 3 Su-35? Lično ne znam, i sumnjam da neko zna, ali ono što je sigurno je da je a Rafale ne mogu biti na tri mjesta u isto vrijeme... Osim toga, izvozne verzije i VKS verzije su često prilično različite. I za francusku opremu, ali ne u istom smislu...