Η Γαλλία θα μπορούσε να προσπαθήσει να ενσωματώσει την Ιταλία στο πρόγραμμα MGCS, σύμφωνα με τον ιστότοπο latribune.fr. Για το Παρίσι, αυτή η απόφαση φαίνεται ότι προορίζεται να σώσει το γαλλογερμανικό πρόγραμμα, που σήμερα απειλείται από όλες τις πλευρές, ιδίως από μια γερμανική βιομηχανία που αναβιώνει τις παλιές της επιτυχίες στην εξαγωγική αγορά.
Η έναρξη της σχολικής χρονιάς του 2023 είναι πιθανό να είναι περιπετειώδης, τουλάχιστον, για τους κατασκευαστές στη γαλλική αμυντική βιομηχανική και τεχνολογική βάση. Ενώ ο Νόμος περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού 2024-2030 ψηφίστηκε από τη Βουλή λίγο πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές, θα χρειαστεί, μάλιστα, το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για να δώσει ουσία στις φιλοδοξίες που αναπτύσσει, το οποίο προβλέπει αύξηση στον προϋπολογισμό των Ενόπλων Δυνάμεων σχεδόν 30% για τα επόμενα επτά χρόνια.
Το γαλλογερμανικό σύστημα κύριας μάχης εδάφους ή MGCS, το οποίο πρέπει να σχεδιάσει τη μελλοντική αντικατάσταση για το άρμα Leclerc και το άρμα Leopard 2 έως το 2035 ή το 2040, είναι ένα από αυτά τα καυτά ζητήματα που ο Σεμπαστιέν Λεκόρνου και οι ομάδες του θα πρέπει να αντιμετωπίσουν επειγόντως τις επόμενες εβδομάδες.
Πράγματι, υπό ένταση και σε τεχνική διακοπή για αρκετούς μήνες, αυτό το πρόγραμμα δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει τη συνάντηση του Γάλλου υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπόρις Πιστόριους, τον Ιούλιο.
Ακόμη χειρότερα, οι εντάσεις μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας σε αυτόν τον τομέα αυξήθηκαν το καλοκαίρι, όταν το Παρίσι, για την περίσταση συμμάχησε με τη Ρώμη, αντιτίθεται στο Βερολίνο για το θέμα μιας ευρωπαϊκής μελέτης που ονομάστηκε FMBT, που αντιμετωπίζει ακριβώς το τανκ του μέλλοντος στην Ευρώπη.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι που Ο ιστότοπος latribune.fr μόλις δημοσίευσε μερικές πολύ εκπληκτικές πληροφορίες. Η Γαλλία θα είχε αποφασίσει, σύμφωνα με αυτόν τον ιστότοπο, να υποστηρίξει την ένταξη της Ιταλίας στο πρόγραμμα MGCS, ώστε να εξισορροπήσει εκ νέου την εσωτερική ισορροπία δυνάμεων, με τον δεδηλωμένο στόχο να τη σώσει μπροστά στις εντάσεις που την εμποδίζουν.
Από πολλές απόψεις, αυτή η επικείμενη ανακοίνωση θα ήταν αντίθετη από τις μέχρι τώρα γαλλικές θέσεις. Για να κατανοήσουμε τα μέσα και τα έξω του, είναι επομένως σκόπιμο να επιστρέψουμε στη Γένεση αυτού του προγράμματος και σε αυτές τις διαδοχικές εξελίξεις.
Ο μήνας του μέλιτος των γαλλογερμανικών αμυντικών προγραμμάτων θα ήταν σύντομος
Το καλοκαίρι του 2017 το πρόγραμμα MGCS, και μαζί του πολλά άλλα αμυντικά προγράμματα στη διμερή γαλλογερμανική συνεργασία, πήραν τη σημερινή του μορφή, αν και η αρχή του χρονολογείται λίγα χρόνια νωρίτερα. Εκείνη τη στιγμή, τα αστέρια, ακόμα και οι γαλαξίες, φαίνονταν τέλεια ευθυγραμμισμένα για αυτό.
Μια ιστορική σύγκλιση των γαλλογερμανικών φιλοδοξιών το 2017
Στη Γαλλία, ο νέος Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, ήταν πιο αποφασισμένος από τους προκατόχους του όσον αφορά την προσπάθεια εθνικής άμυνας και την ανασυγκρότηση των στρατών, ενώ ήταν ένθερμος οπαδός των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στον τομέα αυτό.
Σε όλο τον Ρήνο, οι σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον, και ειδικότερα μεταξύ του προέδρου Τραμπ και της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, ήταν ιδιαίτερα υποβαθμισμένες. Στην πραγματικότητα, οι γερμανικές αρχές ήταν, το 2017, πολύ πιο ανοιχτές από ό,τι πριν, σε πιθανά αμυντικά προγράμματα σε συνεργασία.
Επιπλέον, η καγκελάριος ήταν ευαίσθητη στις φιλοδοξίες του νέου Γάλλου προέδρου, γύρω από το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Άμυνας και την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία.
Στην πραγματικότητα, το φθινόπωρο του 2017, το Παρίσι και το Βερολίνο ανακοίνωσαν μια τεράστια και φιλόδοξη κοινή πρωτοβουλία για να δώσουν ουσία σε αυτή την Ευρώπη της Άμυνας, μέσω αρκετών γαλλογερμανικών αμυντικών βιομηχανικών προγραμμάτων: η FCAS να αντικαταστήσει Rafale και το Eurofighter Typhoon, το CIFS στον τομέα του πυροβολικού, το MAWS σε αυτό της ναυτικής περιπολίας ή ακόμα ο Τίγρης ΙΙΙ για τον εκσυγχρονισμό του στόλου των πολεμικών ελικοπτέρων των δύο στρατών.
Οι αποκλίσεις εμφανίζονται από το 2019
Γρήγορα, όμως, εμφανίστηκαν διαφορές μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, τόσο στον βιομηχανικό όσο και στον τεχνολογικό τομέα, και ως προς την πολιτική θέση και την τροχιά που ακολουθούσαν οι δύο καγκελαρία, επιδεινώθηκαν, είναι αλήθεια, από τη θέρμανση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου. με την εκλογή του Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο.
Διαδοχικά, το Βερολίνο αποσύρθηκε, λίγο πολύ άμεσα, προγράμματα Tiger III, CIFS et MAWs. Το πρόγραμμα FCAS, εν τω μεταξύ, αποτέλεσε αντικείμενο έντονων διαπραγματεύσεων μεταξύ της Airbus DS και της Dassault Aviation, σχετικά με τη βιομηχανική κοινή χρήση και την πλοήγηση του πρώτου πυλώνα του προγράμματος, τον σχεδιασμό του ίδιου του μαχητικού αεροσκάφους NGF, φέρνοντάς το στο χείλος της έκρηξης.
Έπρεπε η σταθερή παρέμβαση των τριών υπουργών Άμυνας της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ισπανίας, για να επαναφέρει τους κατασκευαστές αεροσκαφών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να επιτύχει συμφωνία για την έναρξη του σχεδιασμού ενός επίδειξης έως το 2029.
Όσον αφορά τον άλλο επιζώντα της γαλλογερμανικής φιλοδοξίας του 2017, το πρόγραμμα MGCS, βρίσκεται επίσης σε δύσκολη κατάσταση εδώ και αρκετά χρόνια, χωρίς οι αρμόδιοι υπουργοί να έχουν επιτρέψει, μέχρι σήμερα, να ξεφύγει από το τέλμα που βρίσκεται. σε.
Το πρόγραμμα MGCS και η συμμετοχή του Nexter υπό απειλή
Ωστόσο, αρχικά, το πρόγραμμα MGCS, που επρόκειτο να επιτρέψει την αντικατάσταση των γαλλικών αρμάτων μάχης Leclerc και Leopard 2 γερμανικές πρωτοβουλίες με προθεσμία το 2035, φάνηκαν πολύ πιο σταθερές σε φιλοδοξία και τροχιά από τις άλλες γαλλογερμανικές πρωτοβουλίες.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…] Η Γαλλία θα μπορούσε να προσπαθήσει να ενσωματώσει την Ιταλία στο πρόγραμμα MGCS, σύμφωνα με τον ιστότοπο latribune.fr. Για το Παρίσι, αυτή η απόφαση φαίνεται να έχει σκοπό να σώσει το πρόγραμμα […]