Η νέα γαλλική πολιτική εξαγωγών όπλων αποκαλύπτεται στην Ελλάδα.

Η πολιτική εξαγωγών όπλων της Γαλλίας διαμορφώθηκε από δεκαετίες επιτυχίας που την έφεραν στο κάτω μέρος του παγκόσμιου εξαγωγικού βάθρου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 60, παρά το τραύμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της γερμανικής κατοχής.

Αυτό στη συνέχεια δομήθηκε γύρω από δύο συμπληρωματικές προσεγγίσεις. Πρώτον, αμυντικές βιομηχανικές συνεργασίες που οδήγησαν σε πολυάριθμα προγράμματα Ψυχρού Πολέμου, όπως το μαχητικό-βομβαρδιστικό Sepecat Jaguar, το αεροσκάφος θαλάσσιας περιπολίας Breguet Atlantic, οι αντιαρματικοί πύραυλοι Milan και HOT και οι Tripartite minehunters.

Όλα αυτά τα προγράμματα συνεργασίας πραγματοποιήθηκαν με τους ευρωπαίους γείτονες της Γαλλίας: Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο και Ολλανδία.

Η γαλλική πολιτική εξαγωγών όπλων από το 1945

Ταυτόχρονα, το Παρίσι πολλαπλασίασε τις επιτυχίες του στις εξαγωγές εξοπλισμού, ιδιαίτερα στις χώρες της Μέσης Ανατολής (Ισραήλ μετά Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Κατάρ και ΗΑΕ), στην Ευρώπη (Βέλγιο, Ελλάδα, Ισπανία), στη Νότια Αμερική ( Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή, Περού), στην Αφρική (Μαρόκο, Αίγυπτος, Νότια Αφρική, Λιβύη..) καθώς και στην Ασία-Ειρηνικό (Πακιστάν, Ινδία, Αυστραλία, Ταϊβάν..).

Αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ Ευρωπαίων εταίρων και παγκόσμιων πελατών διήρκεσε μέχρι την άφιξη του Προέδρου Μακρόν στα Ηλύσια το 2017, παρόλο που ήταν όλο και πιο εμφανές ότι δεν ανταποκρινόταν πλέον αποτελεσματικά στις γαλλικές βιομηχανικές και τεχνολογικές ευκαιρίες.

Κατά την πρώτη πενταετή θητεία του, ο Emmanuel Macron και η Υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Florence Parly, αναπαρήγαγαν και μάλιστα τόνισαν αυτό το μοντέλο, αναλαμβάνοντας πολυάριθμες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες που αποσκοπούσαν να δώσουν υπόσταση στη φιλοδοξία της ευρωπαϊκής άμυνας που υποστηρίζεται από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο.

Αυτό γέννησε το γαλλοβελγικό πρόγραμμα CaMo και αποκάλυψε τις συμφωνίες του Lancaster House με το Λονδίνο. Οι δύο κύριες πτυχές αυτής της προεδρικής επιθυμίας ήταν η εμφάνιση ενός «Airbus Naval» με τη σύνδεση της Naval Group με τους ιταλικούς Fincantieri στο πλαίσιο μιας κοινής επιχείρησης που ονομάζεται Naviris, και κυρίως η έναρξη πολλών σημαντικών γαλλογερμανικών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένου του τώρα καλού γνωστά FCAS και MGCS.

Η αποτυχία των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών του Προέδρου Μακρόν

Δυστυχώς για τον Γάλλο πρόεδρο, αυτή η στρατηγική απέτυχε σε πολλές περιπτώσεις. Έτσι, μετά την αποτυχία της αγοράς του Chantiers de l'Atlantique από τον Fincantieri, το Naviris άδειασε από την ουσία του, για να γίνει μια δομή περιορισμένη σε προγράμματα διμερούς συνεργασίας, όπως ο εκσυγχρονισμός των αντιαεροπορικών αντιτορπιλικών κλάσης Horizon.

Η συνεργασία με τη Γερμανία έχει επίσης επιδεινωθεί, μετά την εγκατάλειψη των προγραμμάτων MAWS, CIFS και Tiger III από το Βερολίνο, ενώ η FCAS αλλά κυρίως η MGCS αντιμετωπίζουν τακτικά σημαντικές αναταράξεις που απειλούν τη δική τους βιωσιμότητα.

Ωστόσο, είναι πιθανώς η εμφάνιση ολοένα και πιο εμφανών διαφορών μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, είτε πρόκειται για την απόκτηση του F-35A είτε για την έναρξη της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας Skyshield που συγκεντρώνει 15 ευρωπαϊκές χώρες, αλλά είναι κλειστές στη Γαλλία και την Ιταλία, που οδήγησε τους Γάλλους οι αρχές να εξετάσουν το ενδεχόμενο αλλαγής αυτής της εξαγωγικής στρατηγικής.

Προς μια νέα γαλλική πολιτική εταιρικής σχέσης και εξαγωγών όπλων

Οι απαρχές αυτής της εξέλιξης εμφανίστηκαν κατά την ψηφοφορία του Νόμου περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού 2024-2030 από τη Βουλή την άνοιξη του 2023. Με την ευκαιρία αυτή, ο υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Sébastien Lecornu είχε, μάλιστα, ανακοινώσει ότι η νέα έκδοση του Rafale, το F5, επίσης πολύ πιο φιλόδοξο από το αναμενόμενο, θα αναπτυχθεί μέχρι το 2030.

κυρίως, αυτό το πρόγραμμα θα είναι ανοιχτό στο «Λέσχη Rafale », δηλαδή οι χώρες που εφαρμόζουν τη συσκευή, διαθέτουν αμυντική αεροναυτική βιομηχανία και επιθυμούν να επενδύσουν σε αυτήν. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Γαλλία άνοιξε αμυντική βιομηχανική συνεργασία σε μη ευρωπαϊκές χώρες, αντιπροσωπεύοντας ένα στρατηγικό ζήτημα για τη χώρα.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, με την ευκαιρία της επίσημης επίσκεψης του Ινδού πρωθυπουργού Narendra Modi στη Γαλλία για τους εορτασμούς της 14ης Ιουλίου, συζητήθηκαν αρκετά γαλλο-ινδικά προγράμματα, παράλληλα με τη μελλοντική εξαγορά του 26 Rafale Μ και τρία επιπλέον υποβρύχια Scorpene για το ινδικό ναυτικό.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο