Μπορούμε να το σκεφτούμε το επεισόδιο της φρεγάτας Languedoc, και τα μέσα ενημέρωσης που ήδη προκαλεί, θα μπορέσουν να πείσουν το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, και το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, να εξετάσουν τα αντίγραφά τους στον τομέα αυτό. Ας είμαστε ειλικρινείς, θα μπορέσουν να το κάνουν αυτό μόνο εάν διατεθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόσθετα κεφάλαια που προορίζονται για αυτού του είδους τις ανάγκες.
Ωστόσο, σήμερα, η γαλλική αμυντική βιομηχανία είναι σε θέση να προσφέρει πολλές επιλογές, όλες με τα δικά τους πλεονεκτήματα, για την ενίσχυση της επιβίωσης των φρεγατών του Γαλλικού Ναυτικού και γενικότερα των μεγάλων μονάδων επιφανείας του.
Δεύτερο μέρος του άρθρου αφιερωμένο στο επεισόδιο της επίθεσης στη φρεγάτα Languedoc. Διαβάστε το πρώτο μέρος » Ποια ερωτήματα εγείρει η επίθεση στη φρεγάτα Languedoc; «
περίληψη
Αυξήστε τον αριθμό των σιλό VLS – δεσμευμένες τοποθεσίες
Η πρώτη και πιο προφανής λύση θα ήταν η αύξηση του αριθμού των σιλό στις φρεγάτες. Πράγματι, τα 32 σιλό της κατηγορίας Aquitaine και Alsace, και τα 16 σιλό της κατηγορίας Amiral Ronarc'h, απέχουν πολύ από το να αντιπροσωπεύουν ένα ανώτατο όριο για αυτά τα πλοία. Η απόδειξη είναι ότι οι φρεγάτες FDI που απέκτησε η Ελλάδα θα φέρουν 32 σιλό, και όχι 16 όπως τα γαλλικά πλοία, καθώς και μια CIWS Sea RAM στην πίσω οροφή.
Η αύξηση του αριθμού των σιλό μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική λύση, ειδικά όταν έχουν προβλεφθεί δεσμευμένες τοποθεσίες ως προς αυτό, όπως στις κατηγορίες Forbin (2 Sylver 50 για 16 πυραύλους Aster) ή στις τάξεις Amiral Ronarc'h (δύο Ασημί 50 ή 70 για Πύραυλοι Aster 15/30 ή MdCN).
Το γαλλικό δόγμα ήταν ότι αυτές οι δεσμευμένες τοποθεσίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αυξηθεί η ισχύς πυρός των πλοίων, εάν οι απαρχές μιας κρίσης ήταν αισθητές. Ωστόσο, και παρά τον μεγάλο αριθμό πιθανών μεγάλων κρίσεων που διαφαίνονται, δεν ελήφθη καμία απόφαση σε αυτόν τον τομέα κατά τη διάρκεια του LPM 2024-2030 που ψηφίστηκε πριν από λίγους μήνες.
Η αύξηση του αριθμού των VLS στο FREMM Aquitaine και Alsace θα είναι, από την άλλη πλευρά, μια πιο δύσκολη άσκηση, επομένως μακρά, δαπανηρή και παρεμβατική. Στην πραγματικότητα, το πλοίο δεν έχει δεσμευμένο χώρο για αυτό, κάτι που απαιτεί, πριν από την προσθήκη VLS, να μετακινηθούν τα υπάρχοντα συστήματα. Ένας τέτοιος επανασχεδιασμός είναι πολύπλοκος, ειδικά καθώς θα μπορούσε να αλλάξει το κεντράρισμα του πλοίου, και συνεπώς τις ναυτικές του ιδιότητες ή/και την ακουστική του διακριτικότητα, που είναι απαραίτητα για τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Η Naval Group και η MBDA είχαν, ωστόσο, μελετήσει από κοινού πριν από μερικά χρόνια, μια πιο ελαφριά λύση, βασισμένη σε την προσθήκη κυψελών εκτόξευσης VL MICA στο πλάι του υπόστεγου του αεροσκάφους. Λιγότερο περιοριστικά από το VLS, τα κάθετα κελιά εκκίνησης δεν επιτρέπουν τη σπονδυλωτή επαναφόρτωση. Από την άλλη, αυτή η λύση κατέστησε δυνατή την προσθήκη, με χαμηλότερο κόστος, 24 VL MICA στο οπλοστάσιο του πλοίου.
Προσαρμόστε δυναμικά τα ενσωματωμένα όπλα στην αποστολή
Μια δεύτερη, ελαφρύτερη λύση για την αύξηση των ικανοτήτων απόκρισης μιας φρεγάτας στην αποστολή της, θα ήταν να εξοπλίζει τα συστήματα Sylver VLS με συστήματα καλωδίωσης και ελέγχου, καθιστώντας δυνατή την υποδοχή διαφορετικών τύπων πυραύλων. Αυτή η προσέγγιση αφορά, σήμερα, μόνο τις φρεγάτες κλάσης Aquitaine, όπως η Languedoc.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
Είναι αυτές οι φρεγάτες εξοπλισμένες με ελικόπτερο ή/και οπλισμένα drones; Εάν ναι, θα μπορούσαν οι αποστολές τους να αφορούν τη στενή άμυνα έναντι αυτών των απειλών;
«Φρεγκάτες»…
«Το γαλλικό δόγμα ήθελε αυτές οι δεσμευμένες τοποθεσίες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αυξηθεί η ισχύς πυρός των πλοίων, εάν οι απαρχές μιας κρίσης ήταν αισθητές. »
Ο εξοπλισμός πρέπει ακόμα να είναι διαθέσιμος στα ράφια και η εφαρμογή του δεν απαιτεί εκατοντάδες ώρες προκαταρκτικών μελετών και, τελικά, εκατοντάδες ώρες δοκιμών!
Ο υποοπλισμός των κτιρίων μας είναι περιττός! Ο μόνος πραγματικά βαριά οπλισμένος τύπος που έχω γνωρίσει, όσον αφορά την χωρητικότητα και τις διαστάσεις του, είναι το Aviso A69: 4 MM40 (στην αρχή 4 MM38), 100 mmx1, 20 mmx2, 4 τορπίλες L5, LR/ASM 375 mm , SIMBAD, NIXIE, … όλα για 100 m/1250 t! Λοιπόν, είναι αλήθεια ότι οι αποστολές στον Βισκαϊκό Κόλπο κατά τους χειμερινούς μήνες ήταν δύσκολες, αλλά στη δεκαετία του '80…. κάναμε λιγότερες ερωτήσεις στον εαυτό μας.
Το ερώτημα είναι απλό: μπορούμε (τεχνικά); Ναι όχι. Αν ναι, το θέλουμε; : Εδώ είναι όλη η ερώτηση. Εάν ναι, πρόκειται μόνο για δημοσιονομικές επιλογές που δεν πρέπει να περιοριστούν στο πλαίσιο του προϋπολογισμού των στρατών αλλά του έθνους. Με μια λέξη, έχουμε τη θέληση να αμυνθούμε; Φυσικά υπάρχει το FNS αλλά από την προεδρία της VGE, που παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά του ότι δεν θα έδινε ποτέ την εντολή για πυρηνική πυρκαγιά, έχω κάποιες αμφιβολίες για τις αντιδράσεις των διαδόχων του.