Ενώ οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών προειδοποιούν, μία προς μία, για τον κίνδυνο μιας δυσμενούς ισορροπίας δυνάμεων στην ευρωπαϊκή άμυνα κατά της Ρωσίας, οι επανειλημμένες προκλήσεις του Ντόναλντ Τραμπ στην εκστρατεία, για το θέμα του ΝΑΤΟ, αρχίζουν να προκαλούν πραγματική ανησυχία στις περισσότερες καγκελαρία του η γηραιά ήπειρος.
Η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη, καθώς πολλά ευρωπαϊκά κράτη έχουν ήδη αυξήσει σημαντικά τις αμυντικές επενδύσεις τους, χωρίς να έχουν επιπλέον περιθώρια ελιγμών για την πιθανή αύξηση τους. Σε αυτόν τον τομέα, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο, προκειμένου να ανταποκριθεί στην εξίσωση της ασφάλειας, σήμερα στην Ουκρανία, αύριο στην Ευρώπη.
Πολύ πιο αποτελεσματικά από ό,τι μέσω άφωνων ομιλιών ή προγραμμάτων συνεργασίας, αλλά με ένα πολύ μεγάλο χρονοδιάγραμμα, αυτό μπορεί, στην πραγματικότητα, να απελευθερώσει, μέσω της δράσης του, σημαντικές επενδύσεις, τόσο προς όφελος της συλλογικής ασφάλειας, μόνο προς υποστήριξη της Ουκρανίας, παρέχοντας παράλληλα ένα πιο δομικό πλαίσιο για την ανάδυση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, η οποία είναι πλέον σαφώς απαραίτητη.
περίληψη
Αυξάνεται η ανησυχία στην Ευρώπη μετά τις τελευταίες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ για το ΝΑΤΟ
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται, στο σύνολό τους, να υποφέρουν από μεγάλο ενθουσιασμό σχετικά με το μέλλον της ασφάλειας στη γηραιά ήπειρο. Πρώτα, Ο Ντόναλντ Τραμπ πολλαπλασιάζει τις συγκλονιστικές ανακοινώσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να αναδιαμορφώσει τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στο ΝΑΤΟ και στην υπεράσπιση της Ευρώπης. Από την άλλη πληθαίνουν οι αναφορές για την εξέλιξη της ρωσικής στρατιωτικής ισχύος, με αποθαρρυντικές προοπτικές στην Ουκρανία, αλλά και εναντίον ορισμένων χωρών της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Βασικά, τίποτα εδώ δεν είναι ιδιαίτερα νέο. Ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ σκοπεύει να αποστασιοποιηθεί από το ΝΑΤΟ ήταν ήδη στο επίκεντρο του διεθνούς του λόγου κατά την πρώτη του θητεία. Ωστόσο, η έλλειψη άμεσης αντιληπτής απειλής στην Ευρώπη και ο μεσολαβητικός ρόλος που διαδραμάτισαν ορισμένα μέλη της κυβέρνησης Τραμπ περιόρισαν την ευρωπαϊκή συνείδηση.
Ομοίως, ο γρήγορος επανεξοπλισμός της Ρωσίας, η εξέλιξη της ρωσικής κοινωνίας για την υποστήριξη των στρατών και τους κινδύνους που δημιουργεί αυτός ο μετασχηματισμός για την Ουκρανία και την Ευρώπη, περιγράφονται εδώ και πολλούς μήνες από ειδικούς επί του θέματος. Αν αυτό έχει λάβει μια εντελώς νέα διάσταση από το φθινόπωρο του 2022, βρίσκεται ήδη στο επίκεντρο της εθνικής και διεθνούς πολιτικής του Βλαντιμίρ Πούτιν από το 2012.
Ωστόσο, πεπεισμένοι ότι βρίσκονταν υπό την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Ευρωπαίοι, για άλλη μια φορά, δεν κατάφεραν να εκτιμήσουν την αναπτυσσόμενη απειλή, ούτε μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Σήμερα, ωστόσο, αυτές οι δύο τροχιές φαίνεται να έχουν φτάσει σε ένα κατώφλι, που επιδεινώνεται από τις βροντερές δηλώσεις ενός Ντόναλντ Τραμπ στην προεκλογική εκστρατεία και ενός Βλαντιμίρ Πούτιν με πλήρη εμπιστοσύνη. Από ένα απόρθητο οικονομικό προπύργιο, η Ευρώπη παίρνει ξαφνικά πλήρως την ευάλωτη θέση της που συνδέεται με την υπερ-εξάρτησή της από την αμερικανική προστασία, αφενός, και με την έλλειψη προσμονής απέναντι στη ρωσική απειλή, αφετέρου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να επιδιώκει τη νομιμότητα για παρέμβαση σε ευρωπαϊκά αμυντικά ζητήματα
Έτσι, εδώ και αρκετές ημέρες, οι δηλώσεις, τουλάχιστον ανήσυχοι, από ευρωπαίους ηγέτες έχουν πολλαπλασιαστεί. Εάν σε κάποιους λείπει μια λύση, όπως ο Γερμανός Όλαφ Σολτς που παρακαλεί, χωρίς την παραμικρή έμφαση, για επιστροφή στη λογική στις Ηνωμένες Πολιτείες, άλλοι, όπως Υπουργός Άμυνας της Δανίας Troels Lund Poulsen, επαναλάβετε τις προειδοποιήσεις σχετικά με την ταχεία εξέλιξη της ρωσικής απειλής στα σύνορα της γηραιάς ηπείρου.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
Τι καλές ιδέες Fabrice! Ωστόσο, έχω περισσότερες από αμφιβολίες για την εφαρμογή του: είναι η ΕΕ ικανή να εξελιχθεί για να προτείνει αυτά τα μέτρα; Και το «χειρότερο» ίσως, γνωρίζετε, θα έδινε στη Γαλλία ένα αποφασιστικό βάρος στην ευρωπαϊκή άμυνα. Αυτό το τελευταίο σημείο κινδυνεύει να είναι ακόμη πιο περίπλοκο από το πρώτο. Εν ολίγοις, καλές ιδέες αλλά μη ρεαλιστικές, φοβάμαι, γιατί είναι πολύ Γάλλοι... και οι ευρωπαίοι φίλοι μας υποψιάζονται για πρωταρχικό αντιαμερικανισμό από τη μια και για ηγεμονική επιθυμία προς όφελος του BITD μας από την άλλη. ...
Αυτή είναι, στην πραγματικότητα, η όλη δυσκολία και το μεγαλύτερο εμπόδιο (εξ ου και το συμπέρασμα που αναφέρεται σε αυτό το σημείο): Εναπόκειται στη Γαλλία να βρει τα επιχειρήματα που θα προβάλει, αλλά και να θέσει στο τραπέζι όσα άλλοι, συμπεριλαμβανομένων Η Γερμανία, δεν θα μπορέσει να αρνηθεί….
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τη χρήση του επιθέτου «επιθετικός» για να χαρακτηρίσω τις παρατηρήσεις του κ. Τραμπ.
Θέλει μόνο να βάλει τέλος σε μια ασυνήθιστη ή και παρεκκλίνουσα κατάσταση, στην προκειμένη περίπτωση τη χρηματοδότηση της άμυνας πολλών ευρωπαϊκών κρατών από τον Αμερικανό φορολογούμενο που θα προτιμούσε πολύ αυτά τα μεγάλα ποσά να διατεθούν για τη βελτίωση των υποδομών ή του σχολικού συστήματος.
Είναι καιρός για κάποιους, εάν θέλουν να επιβιώσουν ως πραγματικά ανεξάρτητα έθνη, να ανακατευθύνουν πολλές δαπάνες προς την εθνική άμυνα και όχι προς την αγορά BMW ή Mercedes, καθώς και για διακοπές στις ακτές της Μεσογείου.
Η ταχεία βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ορισμένων ευρωπαϊκών πληθυσμών έγινε σε βάρος της εθνικής άμυνας.
Είναι μια κατάσταση του νου που πρέπει να αλλάξει, με την αποκήρυξη μιας ορισμένης άνεσης και της εκούσιας δουλείας για να αποκτήσουμε ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Δεν πιστεύω, δεδομένης της κατάστασης του γερμανικού στρατού, ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει την παραμικρή αρμοδιότητα ή την παραμικρή επιθυμία πέρα από τη λεκτική να κάνει οτιδήποτε για να δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη
Οι Γερμανοί, ένας γηράσκων πληθυσμός στη μέση ενός δημογραφικού χειμώνα, θα διαπραγματευτούν –στα γερμανικά– με τον κ. Πούτιν ένα καθεστώς ουδετερότητας που θα τους κάνει μια μεγάλη Γερμανική Ελβετία. Αυτό ονομάζεται επίσης –πολύ άδικα με δεδομένο το θάρρος των Φινλανδών εναντίον των Σοβιετικών– «Φινλανδοποίηση»
Αυτό θα ταιριάζει απόλυτα στη σύγχρονη Γερμανία.
Μόνο όσοι θυμούνται τα μαθήματα της Ιστορίας θα παραμείνουν απέναντι στους Ρώσους. το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία με τα πυρηνικά τους όπλα και τους υπαινιγμούς της στρατηγικής ανεξαρτησίας τους, η Πολωνία αν μπορέσει να ολοκληρώσει τον επανεξοπλισμό της, οι Ούγγροι αν ο Όρμπαν θυμηθεί το 1956 και οι Τσέχοι του Ρ Φίκο
Πιστεύοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία, στο όνομα του ανταγωνισμού και της ενιαίας αγοράς, εμπόδιζε ανέκαθεν τις ευρωπαϊκές εταιρείες να ενωθούν ενάντια στους Κινέζους και τους Αμερικανούς, σε σημείο να καταδικαστεί από το ΔΕΚ - υπόθεση Legrand - θα μπορούσε να ξεκινήσει ή να υποστηρίξει μια δομημένη προσπάθεια ανάπτυξης των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών, ενώ πάντα πολεμούσε κάθε πρωτοβουλία υπέρ μιας ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής που προέρχεται από την πίστη του ανθρακωρύχου ή από την έλλειψη γνώσης της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και όχι από μια ορθολογική ανάλυση
Τα μονοπάτια που χάραξαν είναι πολύ ενδιαφέροντα, αλλά πρέπει να επιβληθούν και να μην διαπραγματευτούν με άτομα που ο ίδιος παραδέχεσαι ότι αρνούνται... και που ποτέ δεν θα παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος... και κάνουν λάθος...
Μπορεί να είμαστε συγκλονισμένοι από τις προκλήσεις του Τραμπ, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει οικονομίες σε βάρος των ΗΠΑ εδώ και 30 χρόνια σε στρατιωτικό προϋπολογισμό, αν συγκρίνουμε το ΑΕΠ, 25 εκατ. ευρώ (ΗΠΑ), 17 εκατ. ευρώ (Κίνα) 16 εκατ. € (ΕΕ), αν συγκρίνουμε τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς 252 εκατ. για την Κίνα έναντι 233 εκατ. για την ΕΕ, λέμε ότι είναι κοντά, αλλά το κινεζικό ποσό πρέπει να διαιρεθεί με το 70% για να έχουμε ένα ισοδύναμο κόστος ζωής, δηλαδή 370 εκατ. €, και πάλι Καθώς ο καθένας μειώνει την κάλυψη στη δική του, τα εργοστάσια όπλων κατασκευάζονται στις χώρες που πληρώνουν, επομένως η Γαλλία, η Γερμανία εις βάρος της Ρουμανίας ή της Λετονίας που θα ήταν πολύ φθηνότερα. (το ίδιο και για τη Ρωσία που σε ισοδύναμο κόστος ζωής φτάνει τα 221 εκατ. ευρώ το 2024)
Είναι χειρότερο από αυτό, γιατί δεν αρκεί να συγκρίνουμε την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης με την Κίνα και τη Ρωσία. Αυτά έχουν επίσης ένα offset τεχνολογικό ρυθμιστικό, χαμηλότερο από αυτό των Δυτικών. Έτσι, ένα Abrams M1A2 ή α Leopard 2 A7 κοστίζει την τιμή των 6 έως 7 T-90M, ένα Rafale αυτό των 3 Su-35, και ένα υποβρύχιο κλάσης Virginia, αυτό των 3 Pr 885M Iassen. Ένας Ρώσος στρατιώτης με σύμβαση κοστίζει κατά μέσο όρο 20 δολάρια ετησίως, ένας Κινέζος 000 δολάρια, σε σύγκριση με περισσότερα από 30 για έναν Ευρωπαίο και σχεδόν 000 για έναν Αμερικανό. Είναι σκόπιμο, αν θέλουμε να πάρουμε μια ιδέα, να συγκρίνουμε τις ρωσικές επενδύσεις που αντισταθμίζονται με συντελεστή 60, και περισσότερο από 000, για την Κίνα.
συγγνώμη αλλά συγκρίνουμε το κόστος ζωής και όχι την αγοραστική δύναμη, όσον αφορά τον μισθό ενός Ρώσου στρατιώτη για την ειδική επιχείρηση ανέβηκε σε €28000 + €88/ημέρα μπόνους, €2691 καθαρά/μήνα για έναν Γάλλο στρατιώτη . Όσον αφορά το SU35 και το Rafale, αποτέλεσαν αντικείμενο σύγκρισης σε πρόσκληση υποβολής προσφορών πριν από μερικά χρόνια από τη Νότια Κορέα, και το SU35 ήρθε τελευταίο λόγω των ηλεκτρονικών του εξοπλισμών, της κατανάλωσής του, του κόστους συντήρησης και της απουσίας συγχώνευσης δεδομένων, τόσο φυσιολογικό που είναι πιο φθηνα
1/ δεν πρόκειται εδώ για αμοιβή, αλλά για το μέσο κόστος ενός στρατιώτη, που περιλαμβάνει την αμοιβή, αλλά πολλά άλλα πράγματα, και εξαιρουμένων των μπόνους μάχης.
2/ ναι, το τεχνολογικό ρυθμιστικό είναι χαμηλότερο. Ωστόσο, το α rafale αξίζει 3 Su-35; Προσωπικά δεν ξέρω, και αμφιβάλλω αν ξέρει κανείς, αλλά το σίγουρο είναι ότι α Rafale δεν μπορεί να είναι σε τρία μέρη ταυτόχρονα… Επιπλέον, οι εκδόσεις εξαγωγής και οι εκδόσεις VKS είναι συχνά αρκετά διαφορετικές. Και για γαλλικό εξοπλισμό, αλλά όχι με την ίδια έννοια…