Πολλοί ειδικοί του ναυτικού έχουν ζητήσει, σε αρκετές περιπτώσεις, την ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας των γαλλικών φρεγατών πρώτης τάξεως και γενικότερα των πλοίων του γαλλικού ναυτικού.
Πράγματι, παραδοσιακά, το γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό έχει ευνοήσει τον αριθμό των σκαφών έναντι του οπλισμού τους, σε ένα πλαίσιο, είναι αλήθεια, χαμηλότερων γεωπολιτικών εντάσεων και οικονομικών αδύνατων αγελάδων.
Ωστόσο, η τελευταία παρέμβαση του Υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων, στις 26 Μαρτίου, αναφερόμενη ιδιαίτερα στην κατανάλωση πυραύλων Aster από φρεγάτες που αναπτύσσονται στην Ερυθρά Θάλασσα, σκιαγραφεί μια προοπτική που είναι δύσκολο να αγνοηθεί, τόσο από το υπουργείο όσο και από την Ναυαρχείο.
περίληψη
22 πύραυλοι Aster που εκτοξεύτηκαν σε 4 μήνες από δύο γαλλικές φρεγάτες
Ο Sébastien Lecornu ανέφερε, κατά τη διάρκεια αυτής της ενημέρωσης τύπου, ότι οι δύο φρεγάτες, που αναπτύχθηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα από τα τέλη Νοεμβρίου 2024, πρώτα η φρεγάτα FREMM Languedoc της κλάσης Aquitaine, μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, και έκτοτε ανακουφισμένη από την FREMM Alsace Air Defense Frigate, της ομώνυμης κλάσης, εκτόξευσαν, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 22 πύραυλοι Aster εναντίον drones και πυραύλων Χούθι, για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τα συνοδευόμενα εμπορικά πλοία.
Ωστόσο, αυτός ο αριθμός αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ του συνολικού αριθμού αντιαεροπορικών πυραύλων Aster 15 και 30 επί αυτών των δύο φρεγατών, 16 για το Languedoc, 32 για την Αλσατία, ενώ είναι δύσκολο να πούμε ότι το θέατρο στο οποίο εξελίχθηκαν ήταν ιδιαίτερα έντονες (όλα τα λαμβάνοντας υπόψη), ούτε ότι οι πύραυλοι και τα drones που εκτόξευσαν οι Χούτι απαιτούσαν μεγαλύτερη κατανάλωση πυρομαχικών.
Αυτό το Retex δείχνει επίσης ότι, από τώρα και στο εξής, ακόμη και θέατρα μικρότερης τεχνολογικής έντασης, οι Χούτι που δεν φημίζονται για τα όπλα υψηλής τεχνολογίας τους, παρά την ιρανική υποστήριξη, εκθέτουν γαλλικά πλοία σε μεγάλες εναέριες και βαλλιστικές απειλές, απαιτώντας να έχουν ενισχυμένες ικανότητες σε αυτό. περιοχή.
Το ανεπαρκές μέγεθος 16 φρεγατών κλάσης Aster of the Aquitaine και Amiral Ronarc'h του Γαλλικού Ναυτικού
Αυτή η ανάγκη ενίσχυσης της αντιαεροπορικής άμυνας αφορά, πιο συγκεκριμένα, δύο κατηγορίες φρεγατών που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος του στόλου επιφανείας πρώτης βαθμίδας του Γαλλικού Ναυτικού, τις φρεγάτες FREMM της κλάσης Aquitaine με έξι πλοία και τις πέντε μελλοντικές φρεγάτες της τάξης του Ναυάρχου Ronarc'h.
Στην πραγματικότητα, και οι δύο διαθέτουν, σε αυτόν τον τομέα, μόνο δύο συστήματα κάθετης εκτόξευσης SYLVER 50, ικανά να φιλοξενήσουν, συνολικά, 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους Aster 15, με βεληνεκές 50 km, και Aster 30, που μπορεί να ξεπεράσει τα 100 km και έχει χαμηλού επιπέδου αντιβαλλιστικές δυνατότητες, καθώς και πυροβόλο 76 χλστ.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
Ευχαριστώ για την περίληψη!
Τι γίνεται επίσης με το MICA VL; Ίσως λιγότερο ακριβό για περισσότερα διανύσματα.
Επιπλέον, μου φαίνεται ότι η MBDA εργάζεται σε μια απλοποιημένη λύση για εκτοξευτές Sylver, όσον αφορά τη συμβατότητα των διαφορετικών πυραύλων στον κατάλογο (που αναφέρονται ήδη στα άρθρα σας και επιβεβαιώνεται από μια από τις αξιόπιστες πηγές μου).
Πράγματι, αλλά αυτό απαιτεί την τοποθέτηση νέων ντουλαπιών σκοποβολής, την προσαρμογή του συστήματος μάχης κ.λπ. Είναι πολύ μεγαλύτερο και βαρύτερο από την προσθήκη δύο Sylver. Στη συνέχεια, δεν υπάρχει πραγματικό νόημα σήμερα να χρησιμοποιείτε το Mica VL NG αντί του Aster 15. Η διαφορά τιμής είναι ελάχιστη και δεν υπάρχει κέρδος απόδοσης. Θα ήταν ενδιαφέρον εάν το MICA VL μπορούσε να συσκευαστεί σε Sylver. Αλλά αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο και πιο ακριβό, καθώς απαιτεί επανασχεδιασμό του SYLVER, σχεδιασμένο οικονομικά.
Ακριβώς, ποια θα ήταν η έκταση της εργασίας στο σύστημα SYLVER εάν επιθυμούμε να πολλαπλασιαστούμε το MICA NG;
Πράγματι, όπως έχει ήδη αναφερθεί σε τουλάχιστον 2 άρθρα σε αυτόν τον ιστότοπο, θα ήταν ενδιαφέρον να φέρουμε το σύστημα SYLVER σε μια αρθρωτότητα παρόμοια με αυτή του αμερικανικού Mk-41.
Δεδομένων των ανακοινωθέντων επιδόσεων του MICA NG στην έκδοση αέρα-αέρος, θα μπορούσε να είναι ένας σοβαρός ανταγωνιστής για το RIM-162 ESSM. Εκτός από το ότι το τελευταίο είναι από προεπιλογή «τετραπλό» (4 βλήματα ανά κυψέλη βολής). Και έχει ως αποτέλεσμα μια σειρά από εξαγωγικές νίκες.
Όσο για το LMP, είναι μια ενδιαφέρουσα λύση αλλά περιορίζεται στο βεληνεκές (και στο μέγιστο ύψος) του πυραύλου Mistral SATCP. Και επομένως ιδιαίτερα αποτελεσματικό κατά των ελαφρών drones και άλλων minidrones. Ενάντια σε βαριά drones και διάφορους πυραύλους, χρειάζονται βαρύτεροι αντιαεροπορικοί πύραυλοι όπως το τρέχον ελάχιστο MICA VL.
Αυτό θα απαιτούσε επανασχεδιασμό του VLS σχεδόν εξ ολοκλήρου, τουλάχιστον των ίδιων των κοντέινερ και των συνδέσεων με τα ντουλάπια. Αυτό θα είχε προφανώς πολλά πλεονεκτήματα, αλλά είναι ένα πραγματικό έργο, πιθανότατα να διαρκέσει αρκετά χρόνια. Σε αυτό το άρθρο, πρόκειται περισσότερο για το Quickwin, το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί σε πολύ μικρότερο χρονοδιάγραμμα και με χαμηλότερο κόστος.
Πράγματι, οι καθυστερήσεις θα είναι σίγουρα πολύ μεγάλες για την τρέχουσα σύγκρουση στην Ερυθρά Θάλασσα. Θα μπορούσατε να μιλήσετε για αυτό πιο συγκεκριμένα σε επόμενο άρθρο;
Δεν έχω περισσότερες πληροφορίες για αυτό το θέμα. Αν όμως βγουν πληροφορίες για το θέμα, δεν θα το χάσω. Τούτου λεχθέντος, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αυτό είναι στα σκαριά σήμερα.
Ποιο είναι το νόημα του εξοπλισμού ενός κτιρίου με LMP, εάν αυτό σημαίνει ότι θα αφήσουμε μόνιμα 4 μονάδες mistral;
Την ημέρα που θα προκύψουν άλλες ανάγκες (δόλωμα, MMP, ρουκέτες 70 mm, φορτίσεις βάθους), πόσες δεκάδες λεπτά θα χρειαστούν για την αντικατάσταση μιας μονάδας;
Θα υπάρχει χώρος αποθήκευσης για εφεδρικές μονάδες;
Οι διπλοί εκτοξευτές mistral ή sadral δεν είναι αντίστοιχοι με τους LMP για τα αντιαεροπορικά;
Δεν θα ήταν καιρός να κάνετε μια μαζική παραγγελία 50 Rapid Fires που θα παραδοθούν σε διάστημα 5 έως 7 ετών για να επιτύχετε οικονομίες κλίμακας; 8 σε δεξαμενόπλοια εφοδιασμού, 2 σε PA, 13 σε φρεγάτες, 10 σε περιπολικά, 2 στο Λονγκ Άιλαντ…
Ακριβώς, η αρθρωτότητα του LMP καθιστά δυνατή την προσαρμογή του φορτίου του στην άμεση απειλή. Πρέπει να σκληρύνετε το CIWS, μπορείτε να φτάσετε μέχρι τα 16 Mistral. Αναμένετε ναυτικά drones; Μπορείτε να βάλετε μια μονάδα Akeron και μια μονάδα πυραύλων 70mm, καθώς και μια μονάδα εκτοξευτή καπνού. Είναι ένα πολύ λαμπρό σύστημα.
Τα Rapid Fires έχουν ήδη προγραμματιστεί για τα τρία BRF (πλοία προμήθειας πετρελαίου), τα δέκα περιπολικά ανοικτής θαλάσσης και τα έξι GBGM (ναρκοπολεμική). Είναι αλήθεια ότι η προσθήκη περισσότερων στις δεκαπέντε φρεγάτες πρώτης διαλογής, τις τρεις PHA και την PAN, θα ήταν σίγουρα ευπρόσδεκτη.
Όλα τα πυροβόλα των 76 χιλιοστών του Γαλλικού Ναυτικού πρέπει επίσης να είναι πλήρως εξοπλισμένα με το αντιπυραυλικό σύστημα STRALES με το αντιπυραυλικό κέλυφος DART, ακόμη πιο αποτελεσματικό από το Rapid-fire.
https://electronics.leonardo.com/documents/16277707/18367594/OTO+Strales+and+DART.pdf?t=1674468800026
Ένα Oto-Melara 76 mm και ένα Rapid Fire δεν είναι το ίδιο αποτύπωμα, ούτε το ίδιο βάθος. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τα δύο. Από την άλλη, μάλιστα, τα Strales και το κέλυφος DART είναι πολύ αποτελεσματικά. Από την άλλη, υποφέρει από ένα όριο βολής, το οποίο μπορεί να αλλάξει μόνο αυξάνοντας τον αριθμό των κομματιών.
Ομοίως, το MISTRAL 3 μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μικρών πλοίων, αφού εξουδετέρωσε ένα άρμα AMX-30 κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, επομένως δεν χρειάζονται πύραυλοι AKERON ή 70 mm για αυτό, αλλά μόνο MISTRAL 3 σε τεράστιες ποσότητες.
Δεν έχω ακούσει ποτέ για ένα Mistral να πυροβολεί εναντίον ενός AMX-30. Και δεν βλέπω πώς αυτός ο πύραυλος θα μπορούσε να τρυπήσει ένα τανκ, δεδομένης της κεφαλής του που έχει σχεδιαστεί για να εκτοξεύει μπάλες βολφραμίου για να δημιουργήσει έναν κώνο καταστροφής. Αυτό ισοδυναμεί με ένα βόλεϊ 12,7 και δεν μπορεί να τρυπήσει ένα τανκ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε άθωρα οχήματα, πιθανώς εναντίον πλοίων, αλλά η συσκευή υποδοχής του δεν είναι πραγματικά σχεδιασμένη για απευθείας πυρά σε βαριά θάλασσα. Δεν θα στοιχημάτιζα σε αυτό. Το Akheron ξεκινά κερδίζοντας υψόμετρο, γεγονός που του δίνει μια πολύ πιο ξεκάθαρη όραση του στόχου.
Δύο επιπλέον SYLVER 50 VLS στις 5 FDI της κλάσης Amiral Ronarc'h και δύο επιπλέον στους Forbin και Chevalier Paul, όσο αποτελεσματικές κι αν ήταν αυτές οι τροποποιήσεις, θα οδηγούσαν de facto σε σημαντική αύξηση της ανάγκης για εξοπλισμό πυραύλων τα σχετικά κτίρια (160 Aster για τις ΑΞΕ και 128 για την FDA) επομένως εξ ορισμού το κόστος των κτιρίων. Αυτό θα απαιτήσει μια ακόμη πιο σημαντική αύξηση του όγκου των πυρομαχικών στο απόθεμα.
Όπως πάντα, θα είναι πρόβλημα προϋπολογισμού: αν γίνουν αυτές οι αλλαγές, θα είναι εις βάρος άλλου ή άλλων προγραμμάτων.
Αυτό είναι απολύτως σωστό. Τώρα, πρέπει να εξετάσουμε και άλλους παράγοντες, όπως το ανθρώπινο, πολιτικό και δημοσιονομικό τίμημα που θα προέκυπτε από την απώλεια ενός πλοίου 700/800 εκατομμυρίων ευρώ με περισσότερους από εκατό Γάλλους ναυτικούς, επειδή δεν προστατεύεται επαρκώς.
Με ένα σταθερό δημοσιονομικό εύρος, τίθεται το ερώτημα εάν είναι καλύτερο να υπάρχουν 15 μέτρια οπλισμένα σκαριά, πιθανόν να έχουν τρύπες στο σύστημα προστασίας ή 14 ή 13 γάστρα, οπλισμένα όπως θα έπρεπε, λαμβάνοντας υπόψη την απειλή. Δεν έχω την απάντηση, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι το MN πάντα ευνοούσε τον αριθμό των σκαφών έναντι του οπλισμού και αυτό το βρίσκω αμφισβητήσιμο. Μου φαίνεται ότι πρέπει να ορίσουμε τον οπλισμό που επιβιβάζεται σε μια φρεγάτα πρώτης τάξεως, σε σχέση με τις ανάγκες υπολογισμού, και όχι σε σχέση με τους δημοσιονομικούς υπολογισμούς για να συναχθούν οι δυνατότητες. Μετάβαση από SEM/F-8 ή F1/Jaguar/2000 σε Rafale, κάναμε ένα τεράστιο άλμα όσον αφορά τις επιχειρησιακές δυνατότητες, αλλά συμφωνήσαμε να χωρίσουμε τον στόλο στη μέση, γιατί χρειαζόμασταν Rafale να είναι αποτελεσματική. Θα τείνω να εφαρμόσω τον ίδιο συλλογισμό εδώ. Για να επιλέξετε ανάμεσα σε 300 Mirage (15 φρεγάτες) και 200 Rafale (13 πολύ καλύτερες ένοπλες φρεγάτες), δεν πρέπει να προχωρήσουμε προς τη δεύτερη υπόθεση;
Τέλος, μεταξύ FDI Marine Nationale με 16 Aster, 8 Exocet και 76 mm, και FDI με 32 Aster, 32 Mistral 3, 8 Exocet (άρα συνολικά 72 βλήματα), 76 mm και Rapid Fire, είμαι γνώμη ότι είναι το δεύτερο που θα τραβήξει την προσοχή στη διεθνή σκηνή. 72 βλήματα, δεν είμαστε τόσο μακριά από τους 90 πυραύλους του Burke, και ακριβώς στο ίδιο επίπεδο με τον Constellation (χάρη στην ESSM και με τους μισούς πυραύλους εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς), που κοστίζουν διπλάσια πολλά , και τα οποία δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικά στο ASM (γιατί στο ASM, είμαστε οι καλύτεροι, και αυτό είναι όλο!).
Συμμερίζομαι την άποψή σας, αλλά δεδομένου ότι έχουμε ήδη έλλειψη πετρελαίου όσον αφορά τα κτίρια πρώτης κατηγορίας, δεν βλέπω πώς θα μπορούσαμε να μειώσουμε αξιοπρεπώς τον αριθμό τους για να χρηματοδοτήσουμε σύγχρονο οπλισμό για τα υπόλοιπα.
Όσο για την επιλογή να ευνοηθούν οι αριθμοί, είναι, κατά τη γνώμη μου, το υπόλειμμα της παλιάς αρχής του στόλου που, για παράδειγμα, έκανε το Hood να σταλεί στον πάτο με το πλήρωμά του 2000 ανδρών ανά δευτερόλεπτο από την Bismark: ο εκσυγχρονισμός του δεν είχε ολοκληρωθεί με την ενίσχυση του θωρακισμένου καταστρώματος του, αλλά στα χαρτιά ο Εσωτερικός Στόλος διέθετε ένα πολεμικό καταδρομικό 48 τόνων.
Καλησπέρα Fabrice,
Φαίνεται ότι διάβασα τον περασμένο μήνα ότι το Paseo XLR επρόκειτο να εγκατασταθεί στις φρεγάτες κλάσης Aquitaine και Alsace και ότι πρόσφερε μια πρόσθετη εγγύηση ενόψει του μικρού αριθμού βλημάτων. Δηλαδή δεν αρκεί;
Η κλάση Aquitaine δεν προορίζεται για αντιαεροπορικά, ο ενισχυμένος αντιαεροπορικός πόλεμος δεν θα είναι εις βάρος του υποβρυχιακού πολέμου;
Bonsoir
Το Paseo είναι αναμφισβήτητα ένα ατού, για να χρησιμοποιήσετε καλύτερα τα 76 χλστ. Αλλά αυτό το κανόνι είναι αποτελεσματικό μόνο για αυτοπροστασία, όχι για συνοδεία. Και έχει τους περιορισμούς του, μεταξύ άλλων όσον αφορά την κάλυψη του χώρου. Αν πετάξει λίγο ψηλά, λίγο γρήγορα ή πίσω από τη φρεγάτα, είναι εκτός εμβέλειας. Αυτό είναι ένα πραγματικό πλεονέκτημα, αλλά δεν αποτελεί απάντηση ανάλογη με την εξέλιξη της απειλής.
Για την Ακουιτανία, όπως και οι ΑΞΕ, είναι πάνω από όλα ASM, στην πραγματικότητα. Αλλά καθώς έχουμε μόνο 15 φρεγάτες, συμπεριλαμβανομένων μόνο 4 AA, ήταν το Languedoc που στείλαμε στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου τα υποβρύχια δεν ήταν λεγεώνα.
Η πυκνοποίηση, όπως η πρόκληση δυνατοτήτων AA, δεν θα επιδεινώσει το ASM. Από την άλλη, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα, αν όχι αδύνατο.