در ژانویه 2023، فرانسه اولین کشور غربی بود که ارسال تانک‌های جنگی را به اوکراین اعلام کرد. آنها در واقع خودروهای شناسایی زرهی AMX-10RC بودند، یک خودروی زرهی 6×6 مجهز به توپ 105 میلی متری، اما بسیار سبک و به اندازه کافی محافظت نمی شدند تا به عنوان تانک های جنگی صلاحیت شوند.
با این حال، ابتکار فرانسه به عنوان یک محرک عمل کرد و مدت کوتاهی پس از آن توسط بریتانیای کبیر، که اعلام کرد حدود ده چلنجر 2 برای یک بار، یک تانک سنگین واقعی، شاید حتی بیش از حد، برای تئاتر اوکراین فرستاده شد. پس از آن، آمریکایی ها و آلمانی ها مواضع خود را نرم کردند و اجازه ارسال M1A1 Abrams و به ویژه را دادند. Leopard 1 و 2، سازگار با نیازهای اوکراین.
از آن زمان، AMX-10RC مانند Leopard و آبرامز، آزمایش آتش را تجربه کردند. اگر تانک‌های سنگین آلمانی و آمریکایی، بدون آسیب‌ناپذیر بودن، کیفیتی مطابق با انتظارات از خود نشان داده‌اند، زره‌های سبک فرانسوی احساسی بیش از حد در میان کاربران اوکراینی خود ایجاد می‌کنند.
در حالی که اولین جگوار EBRC برای جایگزینی AMX-10RC در ماموریت های خود وارد خدمت در واحدهای سواره نظام فرانسوی شد، تجربه اوکراین دیدگاه متفاوتی را در مورد اثربخشی و حتی مفید بودن در مورد این مرد زرهی ارائه می دهد. حداقل تا آنجا که به این درگیری مربوط می شود.
خلاصه
AMX-10RC، یک خودروی شناسایی زرهی که اوکراینی ها آن را به درستی درک نکرده و از آن سوء استفاده کرده اند؟
درست است که در ابتدا واحدهای اوکراینی مجهز به AMX-10RC فرانسوی تلاش کردنداز خودروی زرهی مانند تانک جنگی استفاده کنید، که اینطور نیست. نتایج، همانطور که می‌توان انتظار داشت، کاملاً فاجعه‌بار بود.
در واقع، زره تانک سبک (یا کمی نام آن را می دهد)، به سختی به آن اجازه می دهد در برابر آتش سلاح های سبک و مسلسل های سنگین مقاومت کند. بنابراین، کوچکترین توپ 25 یا 30 میلی متری برای سوراخ کردن AMX-10RC، از جمله در بخش جلویی، کافی است، و این امر آن را به طور موثری از عملکرد تانک نبرد محروم می کند.
علاوه بر این، توپ تله فشار 105 میلی متری F2 BK MECA L/48 عملکرد بسیار کمتری نسبت به توپ های 120 میلی متری تانک های غربی و حتی توپ L7A43 دارد. Leopard 1. به عبارت دیگر، AMX-10RC نه حفاظت دارد و نه قدرت آتش کافی برای استفاده از آن به عنوان یک تانک جنگی، حتی یک تانک متوسط. بنابراین تعجب آور نیست که این زره هنگام استفاده از نیروهای اوکراینی متحمل خسارات قابل توجهی شده است.
در دکترین فرانسوی، AMX-10RC باید برای شناسایی مسلحانه استفاده شود، برای همراهی با نیروی مخالف زیر آتش خطوط دفاعی متفقین، یا برای انجام ماموریت های پشتیبانی به نفع پیاده نظام.
هنگامی که این مورد توسط ارتش اوکراین جذب شد، می‌توانیم انتظار رفتار بسیار بهتری در مورد خودروهای زرهی فرانسوی در این درگیری داشته باشیم. با این حال، چیزی جز آشکار است ...
عملکرد شناسایی مسلح در برابر هواپیماهای بدون سرنشین و جنگ موضعی: آیا AMX-10RC جایگاه خود را در درگیری اوکراین دارد؟
و دلیل خوبی دارد: پویایی درگیری اوکراین با آنچه ارتش فرانسه در هنگام طراحی AMX-10RC تصور می کرد بسیار متفاوت است. اول، شناسایی، وظیفه اصلی خودروهای زرهی، در این درگیری به طور کامل به هواپیماهای بدون سرنشین واگذار شده است.
75 درصد از این مقاله برای خواندن باقی مانده است،
برای دسترسی به آن مشترک شوید!
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
مقالات در نسخه کامل خود، و بدون تبلیغات,
از 6,90 €.
اشتراک خبرنامه
ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی
هر آنچه که در مورد وسایل نقلیه زرهی مانند Jaguar/10RC فکر کنید، نسبتی که آنها در ارتش فرانسه در مقایسه با تانک های جنگی اشغال می کنند (4 تیپ مجهز به جگوار و 2 تیپ با Leclerc) به نظر من برای نیازهای ما کاملاً نامناسب است. منظورم اینه که همیشه قرار بوده تعداد عناصر شناسایی کمتر از سپاه نبرد باشه ولی اینجا ما 4 تیپ سبک داریم که GTIA از اونها برای 2 تا سنگین عاجز میشه. چی.
دقیقا!
من ارتش خود را دوست دارم، اما ما هنوز در منطقه تماس برای مقابله با ضایعات فلزی پرنده مشکل داریم.
مقایسه زره اعلام شده بر اساس stanag 4569 نشان می دهد:
سطح حفاظت بالستیک 4 برای VBCI (مقاومت در برابر 7,62 میلی متر)، سطح 5 (مقاومت در برابر مسلسل 12,7 میلی متری) برای جگوار یا CV90، سطح 6 برای Lynx (مقاومت در برابر 14,5 میلی متر).
اگر اضافه کنیم که وسایل نقلیه چرخدار به سختی می توانند با افزودن صفحات زرهی اضافی و تحرک روی چرخ ها هماهنگی ایجاد کنند، هنوز سؤالاتی در مورد انتخاب های ما و اینکه ارتش ما باید به کجا برود وجود دارد. من اصلاً در مورد شانس زنده ماندن خدمه ما در وسایل نقلیه ما در تئاتر اوکراین مطمئن نیستم.
برنامه چیست... آیا دوباره یکی را انجام دهیم؟ آیا باید از ارسال وسایل نقلیه تماسی به اوکراین صرف نظر کنیم؟ گزینه 2 به نظر من منطقی ترین است. و من ایده خرید VBCI های بیشتر برای جایگزینی جگوار را درک نمی کنم. این تا حد زیادی کمترین محافظت را دارد، پس ایده چیست؟ ایده پشتیبانی آتش از طریق شلیک مستقیم را کنار بگذارید و حداقل زره برای حمل و نقل پیاده نظام داشته باشید، در حالی که ایده شناسایی مسلحانه را کنار بگذارید؟
تمام سوال این است که آیا شناسایی مسلحانه در دنیایی که از پهپادها اشباع شده است، هنوز معنا دارد؟ همچنین، VBCI 2 Stanag 5 است، بنابراین مانند جگوار. (https://www.forcesoperations.com/amp/nexter-promeut-son-vbci-2-en-lituanie/)
در نهایت، از نظر آتش تنش، یک VBCI 2 دارای قدرت آتشی مشابه جگوار است، اما می تواند به یک گروه رزمی پیاده شده تکیه کند.
مقایسه Lynx با قیمت 20 میلیون یورو و VBCI 2,5 برابر ارزان تر، جالب نیست.
در رابطه با اوکراین، مطالعه علل تخریب IFVهای غربی از زمان ارسال آنها مرتبط است. من با انگشت خیس این تصور را دارم که در درجه اول به دلیل موشک ها، راکت ها و مهمات در کمین است و آتش بسیار کم به تنش می رسد. در این مورد، عمدتاً افزودن الماس و نه صفحات زرهی است که می تواند تفاوت را ایجاد کند. اما، بار دیگر، این سزاوار تحلیل روشمند است.
سلام،
آیا VBCI 2 مانند جگوار به موشک های ضد تانک مجهز است؟ من اینطور فکر نمی‌کنم، و این هنوز یک تفاوت مهم در زمینه حفاظت است. پس از آن، من متخصص نیستم، اما فکر می کنم آکرون یا موشک ضد زره دیگری باید بتواند در این خودرو ادغام شود. در صورت امکان پذیر بودن، حق با شماست، VBCI2 از جگوار جالب تر است. اما به نظر من این جزئیات موشک های ضد تانک هنوز مهم است.
فیلوکتتس است. و مدل ارائه شده توسط Nexter به Idex نیز بود. بعد من در این موضوع در راز خدایان نیستم ))
از پاسخ شما متشکرم، با این حال چند سوال وجود دارد: اگر خودروهای جنگی وحشی توسط توپ های 25 میلی متری نابود نمی شوند، چرا؟ آنها به اندازه کافی قدرتمند نیستند، آیا به اندازه کافی دور شلیک نمی کنند؟ سوال اساسی دیگر این است که چرا ما یک تفنگ 40 میلی متری می خواهیم؟ اگر IFV های ما توسط اسلحه های شلیک سریع کالیبر کوچک نابود نمی شوند، چرا ما بزرگترها را می خواهیم، چه فایده ای دارند؟ به نظر می رسد مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشین با کالیبرهای کوچک راضی است.
این قطعا ارزش مطالعه دارد. برجک T40 مزیت در دسترس بودن را دارد، اما شاید مناسب ترین آن نباشد.
من به stanag 4569 نگاه کردم، به منبع استاندارد رفتم، مشکل کمی پیچیده تر از آنچه در نگاه اول فهمیدم است. مقاومت در برابر شلیک های تنش به عنوان توانایی متوقف کردن پرتابه با سختی مشخص در یک فاصله معین درک می شود. پرتابه ممکن است یک گلوله یا مهمات کالیبر کوچک یا ترکش کالیبر بزرگ باشد. در مورد یک پوسته کالیبر بزرگ، ما ظرفیت توقف شکاف را زمانی که خود پوسته x متر از مخزن سقوط می کند، قضاوت می کنیم. آزمایش باید چندین بار تکرار شود. بنابراین موقعیت خدمه در وسیله نقلیه در قضاوت زره نیز مهم است. به طور خلاصه، تجزیه و تحلیل عمیق تر برای صحبت صحیح در مورد آن و بحث هوشمندانه در مورد چگونگی سوراخ کردن زره ضروری است.
در واقع اگر رپید فایر با پاسئو (بومی جگوار) + آشکارساز صدا (دکل کوچک با سه گنبد که من دارم) ترکیب شود.
ما به رادار نیاز داریم، الکترواپتیک کافی نیست. علاوه بر این، از حافظه، ارتفاع CT40 حداکثر 45 درجه است. این یک سلاح ضد هوایی نیست، حداقل در EBRC. در مورد برجک RapidFire، آن را به سادگی برای رفتن به یک کشتی طراحی شده بود که قبلاً دارای رادار است، و محدودیت های وزن، تحرک و غیره مشابهی ندارد. شروع از CT40 تا ساخت برجک زرهی SHORAD، بله. اما نه Rapid Fire. ناگفته نماند که اضافه کردن MANPADS یا موشک های سبک تر نیز ضروری است.
نامش را فراموش کردم) آن را به شکارچی فوق العاده برای هر چیزی که در شعاع 4 کیلومتری پرواز می کند تبدیل کنید