Zal Italië het Frans-Duitse tankprogramma van de volgende generatie MGCS redden? 1/2

Volgens de site latribune.fr zou Frankrijk kunnen proberen Italië in het MGCS-programma te integreren. Voor Parijs lijkt dit besluit voorbestemd om het Frans-Duitse programma te redden, dat vandaag van alle kanten wordt bedreigd, in het bijzonder door een Duitse industrie die haar vroegere successen op de exportmarkt nieuw leven inblaast.

De start van het schooljaar 2023 zal op zijn zachtst gezegd waarschijnlijk veelbewogen zijn voor fabrikanten in de industriële en technologische basis van de Franse defensie. Terwijl de Militaire Programmeringswet 2024-2030 vlak voor het zomerreces door het parlement werd aangenomen, zal het in feite nodig zijn dat het Ministerie van de Strijdkrachten onderhandelingen begint om inhoud te geven aan de door het ministerie ontwikkelde ambities, die een toename voorspellen. in de legerbegroting van bijna 30% in de komende zeven jaar.

Het Frans-Duitse Main Ground Combat System, of MGCS, programma dat de toekomstige vervanging van de Leclerc-tank en de tank moet ontwerpen Leopard 2 tegen 2035 of 2040 is een van deze actuele kwesties die Sébastien Lecornu en zijn teams de komende weken dringend moeten aanpakken.

Onder spanning en in technische stilstand gedurende enkele maanden kon dit programma inderdaad niet worden vrijgegeven de ontmoeting tussen de Franse minister van strijdkrachten en zijn Duitse tegenhanger, Boris Pistorius, in juli.

Erger nog, de spanningen tussen Frankrijk en Duitsland op dit gebied namen toe tijdens de zomer, toen Parijs, voor de gelegenheid verbonden met Rome, zich tegen Berlijn verzette over het onderwerp van een Europese studie genaamd FMBT, die precies handelde over de tank van de toekomst in Europa.

Het is in deze context dat de website latribune.fr heeft zojuist zeer verrassende informatie gepubliceerd. Frankrijk zou volgens deze site hebben besloten de integratie van Italië in het MGCS-programma te steunen, om zo het interne machtsevenwicht opnieuw in evenwicht te brengen, met als uitgesproken doel het land te redden in het licht van de spanningen die het in de weg staan.

In veel opzichten zou deze aanstaande aankondiging het tegenovergestelde zijn van de Franse standpunten die tot nu toe zijn geuit. Om de ins en outs ervan te begrijpen, is het daarom passend om terug te keren naar het ontstaan ​​van dit programma en naar deze opeenvolgende ontwikkelingen.

De wittebroodsweken van de Frans-Duitse defensieprogramma's zullen van korte duur zijn geweest

Het was tijdens de zomer van 2017 dat het MGCS-programma, en daarmee verschillende andere defensieprogramma’s in de bilaterale Frans-Duitse samenwerking, zijn huidige vorm aannam, hoewel de oorsprong ervan een paar jaar eerder teruggaat. Op dat moment leken de sterren, en zelfs de sterrenstelsels, hiervoor perfect op één lijn te staan.

Een historische convergentie van Frans-Duitse ambities in 2017

In Frankrijk was de nieuwe Franse president, Emmanuel Macron, vastberadener dan zijn voorgangers wat betreft de nationale defensie-inspanningen en de wederopbouw van de legers, terwijl hij een fervent aanhanger was van de Europese programma's op dit gebied.

Aan de overkant van de Rijn waren de betrekkingen tussen Berlijn en Washington, en meer in het bijzonder tussen president Trump en bondskanselier Angela Merkel, bijzonder verslechterd. In feite stonden de Duitse autoriteiten in 2017 veel opener dan voorheen voor mogelijke samenwerkingsprogramma’s.

Bovendien was de bondskanselier gevoelig voor de ambities van de nieuwe Franse president, rond het Europese defensieproject en de Europese strategische autonomie.

In het najaar van 2017 hebben Parijs en Berlijn zelfs een groots en ambitieus gezamenlijk initiatief aangekondigd om inhoud te geven aan dit Europa van Defensie, via verschillende Frans-Duitse defensie-industrieprogramma’s: de FCAS, die de Rafale en de Eurofighter Typhoon, de CIFS op het gebied van artillerie, de MAWS op het gebied van maritieme patrouilles of zelfs de Tijger III om de gevechtshelikoptervloot van de twee legers te moderniseren.

Vanaf 2019 verschijnen er verschillen

Al snel ontstonden er echter meningsverschillen tussen Parijs en Berlijn, zowel op industrieel als op technologisch gebied, en wat betreft de politieke positionering en het traject dat de twee kanselarijen volgden, weliswaar nog verscherpt door de opwarming van de bilaterale betrekkingen tussen Washington en Berlijn. met de verkiezing van Joe Biden tot lid van het Witte Huis.

Achtereenvolgens trok Berlijn zich terug, min of meer direct, programma's Tijger III, CIFS et MAWS. Het FCAS-programma was ondertussen het onderwerp van intensieve onderhandelingen tussen Airbus DS en Dassault Aviation, over het industrieel delen en besturen van de eerste pijler van het programma, het ontwerp van het NGF-gevechtsvliegtuig zelf, waardoor het op de rand van implosie komt.

Het moest de krachtige tussenkomst van de drie Franse, Duitse en Spaanse ministers van Defensie, om vliegtuigfabrikanten terug naar de onderhandelingstafel te brengen en een overeenkomst tot stand te brengen om tegen 2029 te beginnen met het ontwerpen van een demonstrator.

Wat de andere overlevende van de Frans-Duitse ambitie van 2017 betreft, het MGCS-programma, bevindt zich ook al een aantal jaren in een moeilijke situatie, zonder dat de verantwoordelijke ministers tot nu toe hebben toegestaan ​​uit de sleur te komen waarin hij zich bevindt. in.

Het MGCS-programma en de deelname van Nexter worden bedreigd

Aanvankelijk was er echter het MGCS-programma, dat de vervanging van Franse Leclerc-tanks mogelijk zou maken Leopard Twee Duitse initiatieven met een deadline van 2 leken qua ambitie en traject veel steviger dan de andere Frans-Duitse initiatieven.

75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.

Nieuwsbrief abonnement