Het Franse wapenexportbeleid werd gevormd door tientallen jaren van succes, waardoor het land halverwege de jaren zestig onderaan het wereldexportpodium kwam te staan, ondanks het trauma van de Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting.
Dit werd vervolgens gestructureerd rond twee complementaire benaderingen. In de eerste plaats de industriële partnerschappen op het gebied van de defensie, die aanleiding hebben gegeven tot talloze programma's uit de Koude Oorlog, zoals de Sepecat Jaguar jachtbommenwerper, het Breguet Atlantic maritieme patrouillevliegtuig, de Milanese en HOT antitankraketten of zelfs de tripartiete mijnenjagers.
Al deze samenwerkingsprogramma's zijn uitgevoerd met de Europese buurlanden van Frankrijk: Duitsland, Italië, Groot-Brittannië, België en Nederland.
Frans wapenexportbeleid sinds 1945
Tegelijkertijd vermenigvuldigde Parijs zijn successen op het gebied van de export van apparatuur, vooral naar landen in het Midden-Oosten (Israël, vervolgens Saoedi-Arabië, Irak, Qatar en de VAE), in Europa (België, Griekenland, Spanje), in het zuiden van Amerika (Brazilië). Argentinië, Chili, Peru), in Afrika (Marokko, Egypte, Zuid-Afrika, Libië...) en in Azië-Pacific (Pakistan, India, Australië, Taiwan...).
Deze verdeeldheid tussen Europese partners en mondiale klanten duurde tot president Macron in 2017 aankwam in het Élysée, ook al werd het steeds duidelijker dat het niet langer effectief reageerde op de Franse industriële en technologische kansen.
Tijdens zijn eerste termijn van vijf jaar hebben Emmanuel Macron en de minister van de strijdkrachten, Florence Parly, dit model gereproduceerd en zelfs geaccentueerd door talrijke Europese initiatieven te ondernemen die bedoeld waren om inhoud te geven aan de ambitie van de Europese Defensie, gesteund door de nieuw gekozen president. .
Hieruit ontstond het Frans-Belgische CaMo-programma en kwamen de Lancaster House-overeenkomsten met Londen aan het licht. De twee belangrijkste aspecten van deze presidentiële wens waren de opkomst van een ‘Naval Airbus’ door de Naval Group te associëren met het Italiaanse Fincantieri binnen een joint venture genaamd Naviris, en bovenal de lancering van verschillende grote Frans-Duitse programma’s, waaronder de nu welvarende bekende FCAS en MGCS.
Het mislukken van de Europese ambities van president Macron
Helaas voor de Franse president mislukte deze strategie herhaaldelijk. Zo werd Naviris, na de mislukking van de overname van Chantiers de l'Atlantique door Fincantieri, van zijn inhoud ontdaan en werd het een structuur die beperkt was tot bilaterale samenwerkingsprogramma's, zoals de modernisering van luchtafweerdestroyers van de Horizon-klasse.
De samenwerking met Duitsland is ook verslechterd, na het stopzetten van de MAWS-, CIFS- en Tiger III-programma's door Berlijn, terwijl FCAS en vooral MGCS regelmatig te maken krijgen met aanzienlijke turbulentie die hun eigen duurzaamheid bedreigt.
Het is echter waarschijnlijk de schijn van steeds duidelijker wordende verschillen tussen Parijs en Berlijn, of het nu gaat om de overname van de F-35A of de lancering van het Europese Skyshield-initiatief dat vijftien Europese landen samenbrengt, maar gesloten is voor Frankrijk en Italië, dat de Franse autoriteiten om te overwegen deze exportstrategie te veranderen.
Naar een nieuw Frans beleid van partnerschap en wapenexport
Het begin van deze ontwikkeling verscheen tijdens de stemming over de Militaire Programmeringswet 2024-2030 door het parlement in het voorjaar van 2023. Bij deze gelegenheid had de minister van de strijdkrachten, Sébastien Lecornu, feitelijk aangekondigd dat de nieuwe versie van de wet Rafale, zou de F5, eveneens veel ambitieuzer dan verwacht, tegen 2030 ontwikkeld zijn.
Vooral, dit programma zou openstaan voor de “Club Rafale », namelijk de landen die het apparaat implementeren, een defensie-luchtvaartindustrie hebben en daarin willen investeren. Dit was de eerste keer dat Frankrijk zich openstelde voor industriële defensiesamenwerking met niet-Europese landen, wat een strategische uitdaging voor het land betekende.
Een paar weken later, tijdens het officiële bezoek van de Indiase premier Narendra Modi aan Frankrijk voor de viering van 14 juli, werden verschillende Frans-Indiase programma’s besproken, aan de zijlijn van de toekomstige overname van 26 Rafale M en drie extra Scorpene-onderzeeërs voor de Indiase marine.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] Het Franse wapenexportbeleid is gevormd door tientallen jaren van succes en heeft het op de voet van het podium van de wereldexport gebracht […]