overzicht
De afgelopen twintig jaar heeft de Indiase marine enorme inspanningen geleverd om haar format te moderniseren en uit te breiden. Zo werden in deze periode verschillende emblematische programma's gelanceerd, zoals de P75 voor 6 conventionele onderzeeërs van de Kalvari-klasse afgeleid van de Scorpène of Naval Group, het 45.000 ton wegende vliegdekschip INS Vikrant of de Project 15A-destroyers van de Kolkata-klasse.
Hoewel de inspanningen en budgetten ongetwijfeld zijn toegenomen, kampt de Indiase marine niettemin met twee aanzienlijke handicaps. De eerste houdt verband met de moeilijkheid in het land om snel grote programma's te verwezenlijken en aanzienlijke fondsen te mobiliseren.
Obstakels die de voortgang van de Indiase marine belemmeren
Talrijke obstakels, zowel politiek als industrieel, vertragen of laten vaak cruciale defensieprogramma's ontsporen. Dit is hoe het P-75i-programma, dat de bouw van zes nieuwe onderzeeërs met anaerobe voortstuwing mogelijk moet maken, nog steeds niet zijn belangrijkste dienstverlener heeft geselecteerd, terwijlhet werd vier jaar geleden gelanceerd.
De tweede handicap is niets anders dan de duizelingwekkende en voor één keer gecontroleerde groei van de Chinese vloot, veel sneller dan zij zelf kan groeien. Dit creëert een duidelijk vergrootglaseffect op de eigen moeilijkheden, en heeft de neiging de politieke spanningen rond deze veiligheidskwesties te vergroten.
Hoewel New Delhi vaak wordt afgeschilderd als een bondgenoot van China binnen de BRICS, wordt New Delhi bovenal vooral rechtstreeks bedreigd door de toenemende macht van het Volksbevrijdingsleger, zowel in de hooglanden van de Himalaya, plaatsen van terugkerende spanningen tussen de twee landen, als in de regio van de Himalaya. De intensieve militaire steun van Peking aan Islamabad, de gezworen vijand van India sinds zijn oprichting.
De uitdaging van de Chinese en Pakistaanse marine
De Indiase marine ziet zichzelf rechtstreeks bedreigd door een Chinese marine waarvan de omvang net zo snel evolueert als de modernisering ervan, en die haar Pakistaanse bondgenoot ook actief in staat stelt te profiteren van haar eigen vooruitgang.
Zo heeft de Pakistaanse marine de afgelopen jaren, naast de vier Barbur-klasse korvetten afgeleid van de Turkse Ada, acht AIP Type 039A-onderzeeërs besteld die de Hangor-klasse vormen, evenals vier anti-onderzeebootfregatten. Tughril-klasse.
In feite zijn de gevechtsschepen die momenteel de Indiase marine vormen onvoldoende om de veiligheidsuitdagingen in de Golf van Bengalen tegenover China en in de Arabische Zee tegenover Pakistan het hoofd te bieden.
Zo is het huidige formaat van 127 schepen, moet tegen 2030 worden uitgebreid tot 160 schepen, een stijging van 25% gepland voor de komende zeven jaar, om in 175 200 of zelfs 2035 marine-eenheden te bereiken.
Tot nu toe zijn er 68 militaire schepen in bestelling
Om dit te bereiken kunnen Indiase scheepswerven nu rekenen op een bijzonder vol orderboek, met tot nu toe officieel 68 marine-eenheden in bestelling.
Het gaat van 7.400 ton torpedobootjager van de Visakhapatnam-klasse (2 eenheden geleverd, 2 in aanbouw) aan de anti-onderzeebootkorvetten van de Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft (ASW-SWC) van 700 ton (16 eenheden), via de 7 stealth-fregatten van 6.500 ton van de Nilgiri-klasse, en de 5 grote ondersteuningsschepen van 44.000 ton die momenteel worden aangeduid onder de HSL-klassenaam.
De meeste van deze schepen zullen echter alleen eenheden vervangen die al in dienst zijn en hun limieten hebben bereikt, zoals de Raiput-klasse torpedobootjagers of de 7 Veer-klasse raketkorvetten, die in de jaren tachtig in dienst kwamen.
Het is daarom vandaag de dag van essentieel belang dat de Indiase marine snel bepaalde cruciale programma's op de markt brengt, zoals het AIP P75i-onderzeeërprogramma, maar ook de torpedobootjager-, fregat-, korvet- en OPV-programma's die de huidige klassen moeten overnemen.
Extra onderzeeërs van de Kalvari-klasse en vliegdekschepen van de Vikrant-klasse
Deze kloof tussen operationele noodzaak en programmatische realiteit vormt daarom de kern van de toekomstige bestelling van 3 extra Scorpene-onderzeeërs aangekondigd door Narendra Modi ter gelegenheid van zijn officiële bezoek aan Frankrijk voor de vieringen van 14 juli.
Het is deze druk die vandaag de dag gedeeltelijk weegt op de toekomst van het nieuwe Indiase vliegdekschip, waarbij de admiraliteit de voorkeur geeft aan bouw een nieuw INS Vikrant-klasse schip van 45.000 ton, in plaats van een nieuw, daarom lang en duur vliegdekschip van 65.000 ton uitgerust met katapulten, zoals eerder vermeld.
Dit is ook de reden die de Indiase marine ertoe aanzet om, van alle toekomstige programma's, de bouw vaneen vloot van nucleaire aanvalsonderzeeërs, een gebied waar blijkbaar de hulp van Frankrijk is gevraagd, dit woog in de orde van grootte van de 3 extra Scorpene om te komen.
Hoe dan ook, als de Indiase marine daadwerkelijk de Chinese uitdaging wil aangaan, en haar vloot van ruim 360 schepen vandaag de dag, ruim 500 in 2035, zal zij de middelen moeten vinden om alle moeilijkheden te overwinnen, vooral de politieke. industrieel, wat de ontwikkeling ervan aanzienlijk belemmert.
In dit verband moet worden opgemerkt dat dezelfde problemen ook de Indiase lucht- en landstrijdkrachten treffen, waarbij alle legers verwikkeld zijn in een race tegen de klok om Peking en Islamabad bij te houden, die op hun beurt in een gedwongen mars oprukken.
Artikel van 18 september in volledige versie tot 18 november
[…] De Indiase marine heeft de afgelopen twintig jaar een enorme inspanning geleverd om haar format te moderniseren en uit te breiden. Verschillende emblematische programma’s […]