Dat kunnen wij denken de aflevering van het fregat Languedoc, en de media die dit nu al veroorzaken, zullen kunnen overtuigen de Generale Staf van de Nationale Marine en het Ministerie van de Strijdkrachten, om hun kopieën op dit gebied te beoordelen. Laten we eerlijk zijn: ze zullen dit alleen kunnen doen als er op de een of andere manier extra geld wordt vrijgemaakt, bestemd voor dit soort behoeften.
Tegenwoordig kan de Franse defensie-industrie echter verschillende opties bieden, allemaal met hun eigen voordelen, om de overlevingskansen van de fregatten van de Franse marine, en meer in het algemeen, van haar grote oppervlakte-eenheden, te versterken.
Tweede deel van het artikel gewijd aan de episode van de aanval op het fregat van de Languedoc. Lees het eerste deel » Welke vragen roept de aanval op het fregat Languedoc op? «
overzicht
Vergroot het aantal VLS-silo’s – gereserveerde locaties
De eerste en meest voor de hand liggende oplossing zou zijn om het aantal silo’s aan boord van fregatten te vergroten. De 32 silo's van de klassen Aquitaine en Elzas, en de 16 silo's van de klasse Amiral Ronarc'h, vertegenwoordigen verre van een bovengrens voor deze schepen. Het bewijs is dat de door Griekenland verworven FDI-fregatten 32 silo's zullen vervoeren, en niet 16 zoals de Franse schepen, evenals een CIWS Sea RAM op het achterdak.
Het vergroten van het aantal silo's kan een effectieve oplossing blijken te zijn, vooral wanneer hiervoor gereserveerde locaties zijn voorzien, zoals op de Forbin-klassen (2 Sylver 50 voor 16 Aster-raketten), of op de Amiral Ronarc'h-klassen (twee Sylver 50 of 70 voor Aster 15/30 raketten of MdCN).
De Franse doctrine was dat deze gereserveerde locaties konden worden gebruikt om de vuurkracht van de schepen te vergroten als het begin van een crisis voelbaar zou worden. Ondanks dat er een groot aantal potentieel grote crises op komst zijn, werd er tijdens de LPM-stemming voor de periode 2024-2030 van een paar maanden geleden echter geen besluit op dit gebied genomen.
Het vergroten van het aantal VLS aan boord van de FREMM Aquitaine en de Elzas zal daarentegen een moeilijkere exercitie zijn, en daarom lang, duur en indringend. Het schip heeft hiervoor feitelijk geen ruimte gereserveerd, waardoor vóór de toevoeging van VLS bestaande systemen moeten worden verplaatst. Een dergelijk herontwerp is complex, vooral omdat het de centrering van het schip zou kunnen veranderen, en daarmee de nautische kwaliteiten en/of akoestische discretie, essentieel voor oorlogsvoering tegen onderzeeërs.
Naval Group en MBDA hadden echter een paar jaar geleden gezamenlijk een lichtere oplossing onderzocht, gebaseerd op de toevoeging van VL MICA-lanceercellen aan de zijkant van de vliegtuighangar. Minder beperkend dan VLS, verticale lanceercellen maken modulair herladen niet mogelijk. Aan de andere kant maakte deze oplossing het mogelijk om tegen lagere kosten 24 VL MICA aan het arsenaal van het schip toe te voegen.
Pas de wapens aan boord dynamisch aan de missie aan
Een tweede, lichtere oplossing om de responsmogelijkheden van een fregat op zijn missie te vergroten, zou zijn haar Sylver VLS-systemen uitrusten met bekabeling en besturingssystemen, waardoor het mogelijk wordt verschillende soorten raketten te huisvesten. Deze aanpak heeft momenteel alleen betrekking op de fregatten van de Aquitaine-klasse, zoals de Languedoc.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Zijn deze fregatten uitgerust met een helikopter en/of bewapende drones? Zo ja, kunnen hun missies betrekking hebben op nauwe verdediging tegen deze bedreigingen?
“Fregatten”…
“De Franse doctrine wilde dat deze gereserveerde locaties gebruikt konden worden om de vuurkracht van de schepen te vergroten, als het begin van een crisis voelbaar zou worden. »
De apparatuur moet nog steeds in de schappen liggen en de implementatie ervan vergt geen honderden uren voorstudie en uiteindelijk honderden uren testen!
De onderbewapening van onze gebouwen is overbodig! Het enige echt zwaarbewapende type dat ik heb gekend, qua tonnage en afmetingen, is de Aviso A69: 4 MM40 (in het begin 4 MM38), 100 mmx1, 20 mmx2, 4 L5-torpedo's, LR/ASM 375 mm , SIMBAD, NIXIE, … alles voor 100 m/1250 t! Het is waar dat de missies in de Golf van Biskaje tijdens de wintermaanden zwaar waren, maar in de jaren 80…. we stelden onszelf minder vragen.
De vraag is simpel: kunnen we dat (technisch gezien)? Ja nee. Zo ja, willen wij dat? : Hier is de hele vraag. Als dat zo is, is het slechts een kwestie van budgettaire keuzes die niet beperkt moeten blijven tot het budget van de legers, maar van de natie. Kortom: hebben we de wil om onszelf te verdedigen? Natuurlijk is er de FNS, maar sinds het presidentschap van VGE, die in zijn memoires toegaf dat hij nooit het bevel tot een kernbrand zou hebben gegeven, heb ik enige twijfels over de reacties van zijn opvolgers.