Terwijl de Europese inlichtingendiensten één voor één waarschuwen voor het risico van een ongunstig machtsevenwicht in de Europese defensie tegen Rusland, beginnen de herhaalde provocaties van Donald Trump in de campagne over het NAVO-onderwerp echte zorgen te veroorzaken in de meeste kanselarijen van Rusland. het oude continent.
De situatie is des te moeilijker omdat veel Europese staten hun defensie-investeringen al aanzienlijk hebben verhoogd, zonder enige extra speelruimte te hebben om deze eventueel te vergroten. Op dit gebied kan de Europese Unie een beslissende rol spelen om te reageren op de veiligheidsproblematiek, vandaag in Oekraïne, morgen in Europa.
Veel effectiever dan via stemloze toespraken of samenwerkingsprogramma's, maar met een te lang tijdschema, kan dit in feite door middel van zijn optreden aanzienlijke investeringen vrijmaken, zowel ten behoeve van de collectieve veiligheid, als alleen ter ondersteuning van Oekraïne. terwijl het tegelijkertijd een zeer structurerend raamwerk biedt voor de opkomst van echte Europese strategische autonomie, die nu duidelijk essentieel is.
overzicht
De bezorgdheid in Europa groeit na de laatste verklaringen van Donald Trump over de NAVO
De afgelopen weken lijken de Europese leiders als geheel te lijden onder grote opwinding over de toekomst van de veiligheid op het oude continent. Ten eerste, Donald Trump vermenigvuldigt de sensationele aankondigingen over de manier waarop hij van plan is de betrokkenheid van de Verenigde Staten bij de NAVO en bij de verdediging van Europa opnieuw vorm te geven. Aan de andere kant vermenigvuldigen zich de berichten over de ontwikkeling van de Russische militaire macht, met ontmoedigende vooruitzichten in Oekraïne, maar ook tegen bepaalde landen van het Atlantisch Bondgenootschap.
Kortom, niets is hier bijzonder nieuw. De manier waarop Trump afstand wil nemen van de NAVO was dat al centraal in zijn internationale discours tijdens zijn eerste mandaat. Het ontbreken van een onmiddellijk waargenomen dreiging in Europa en de matigende rol die sommige leden van de regering-Trump speelden, beperkten het Europese bewustzijn echter.
Hetzelfde geldt voor de snelle herbewapening van Rusland, de evolutie van de Russische samenleving om de legers te ondersteunen, en de risico's die deze transformatie met zich meebrengt voor Oekraïne en Europa, worden al maandenlang beschreven door specialisten op dit gebied. Hoewel dit sinds de herfst van 2022 een geheel nieuwe dimensie heeft gekregen, staat het sinds 2012 al centraal in het nationale en internationale beleid van Vladimir Poetin.
De Europeanen waren er echter van overtuigd dat ze onder de bescherming van de Verenigde Staten stonden, maar slaagden er opnieuw niet in de zich ontwikkelende dreiging te beseffen, zelfs niet nadat Rusland Oekraïne had aangevallen.
Tegenwoordig lijken deze twee trajecten echter een drempel te hebben bereikt, nog verergerd door de donderende verklaringen van een Donald Trump in de campagne, en een Vladimir Poetin in het volste vertrouwen. Vanuit een onneembaar economisch bastion neemt Europa plotseling de volledige maatstaf van zijn kwetsbaarheid, gekoppeld aan zijn hyperafhankelijkheid van Amerikaanse bescherming aan de ene kant, en aan zijn gebrek aan anticipatie op de Russische dreiging aan de andere kant.
De Europese Unie zoekt nog steeds naar legitimiteit voor interventie in Europese defensieaangelegenheden
De afgelopen dagen zijn de, op zijn zachtst gezegd ongeruste, verklaringen van de Europese leiders dus vermenigvuldigd. Als sommigen geen oplossing hebben, zoals de Duitser Olaf Scholz die zonder de minste nadruk pleit voor een terugkeer naar de rede in de Verenigde Staten, anderen, zoals De Deense minister van Defensie Troels Lund Poulsenherhaal de waarschuwingen over de snelle ontwikkeling van de Russische dreiging aan de grenzen van het oude continent.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Wat een goede ideeën Fabrice! Toch heb ik meer dan twijfels over het in de praktijk brengen ervan: is de EU in staat zich te ontwikkelen om deze maatregelen voor te stellen? En misschien nog wel ‘erger’, weet u, het zou Frankrijk een beslissend gewicht in de Europese defensie geven. Dit laatste punt dreigt nog ingewikkelder te worden dan het eerste. Kortom, goede ideeën, maar onrealistisch, vrees ik, omdat ze te Frans-Frans zijn... en onze Europese vrienden verdenken ons van primair anti-Amerikanisme aan de ene kant en van hegemonisch verlangen ten behoeve van onze BITD aan de andere kant. ...
Dit is in feite de hele moeilijkheid en het grootste obstakel (vandaar de conclusie die feitelijk op dit punt betrekking heeft): het is aan Frankrijk om de argumenten te vinden die naar voren gebracht kunnen worden, maar ook om op tafel te leggen wat anderen, inclusief Duitsland zal niet kunnen weigeren….
Ik geef toe dat ik het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord ‘agressief’ niet begrijp om de opmerkingen van de heer Trump te kwalificeren.
Hij wil alleen maar een einde maken aan een abnormale of zelfs afwijkende situatie, in dit geval de financiering van de verdediging van talloze Europese staten door de Amerikaanse belastingbetaler, die veel liever zou hebben dat deze grote bedragen worden besteed aan het verbeteren van de infrastructuur of het schoolsysteem.
Het is voor sommigen de hoogste tijd om, als ze als werkelijk onafhankelijke naties willen overleven, veel uitgaven te verleggen naar de nationale defensie in plaats van naar de aanschaf van BMW's of Mercedessen, en naar vakanties aan de Middellandse Zeekust.
De snelle verbetering van de levensstandaard van bepaalde Europese bevolkingsgroepen is ten koste gegaan van de nationale defensie.
Het is een gemoedstoestand die veranderd moet worden, door afstand te doen van een bepaald comfort en vrijwillige dienstbaarheid om vrijheid en waardigheid aan te nemen.
Ik geloof niet, gezien de toestand van het Duitse leger, dat de huidige voorzitter van de Europese Commissie ook maar de geringste bevoegdheid of de geringste wens heeft, behalve verbaal, om iets te doen om een Europese militaire macht te creëren.
De Duitsers, een vergrijzende bevolking midden in een demografische winter, zullen – in het Duits – met de heer Poetin onderhandelen over een neutraliteitsstatus die hen tot een groot Duits Zwitserland zal maken. Dit wordt ook wel – geheel onterecht gezien de moed van de Finnen tegen de Sovjets – ‘Finlandisering’ genoemd.
Dit past perfect bij het moderne Duitsland.
Alleen degenen die zich de lessen van de geschiedenis herinneren, zullen tegenover de Russen blijven staan; het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk met hun kernwapens en de hints van hun onafhankelijkheidsstrategie, Polen als het zijn herbewapening kan voltooien, de Hongaren als Orban zich 1956 herinnert en de Tsjechen van R Fico
In de overtuiging dat de Europese Commissie, die, in naam van de concurrentie en de interne markt, Europese bedrijven er altijd van heeft weerhouden zich te verenigen tegen de Chinezen en de Amerikanen, tot op het punt dat ze door het Hof van Justitie werd veroordeeld – Legrand-affaire – een gestructureerde actie zou kunnen initiëren of ondersteunen inspanningen om de Europese defensie-industrieën te ontwikkelen, terwijl het altijd elk initiatief heeft gevochten ten gunste van een Europees industriebeleid dat voortkomt uit het geloof van de mijnwerker of uit een gebrek aan kennis van de Brusselse bureaucratie en niet uit een rationele analyse
De uitgestippelde paden zijn zeer interessant, maar moeten worden opgelegd en niet worden onderhandeld met mensen van wie u zelf toegeeft dat ze ontkennen... en die nooit zullen toegeven dat ze ongelijk hadden... en ongelijk hebben...
We zijn misschien geschokt door de provocaties van Trump, maar de Europese Unie heeft al dertig jaar bezuinigingen doorgevoerd ten koste van de VS op het gebied van de militaire begroting, als we het bbp vergelijken: 30 miljoen euro (VS), 25 miljoen euro (China). € (EU), als we de militaire begrotingen van 17 miljoen voor China versus 16 miljoen voor de EU vergelijken, zeggen we dat het dichtbij is, maar het Chinese bedrag moet door 252% worden gedeeld om gelijkwaardige kosten van levensonderhoud te hebben, d.w.z. 233 miljoen euro, en nogmaals Omdat iedereen de dekking tot zijn eigen land terugbrengt, worden de wapenfabrieken gebouwd in de betalende landen, dus Frankrijk en Duitsland, ten koste van Roemenië of Letland, wat veel goedkoper zou zijn. (hetzelfde voor Rusland, waar de equivalente kosten van levensonderhoud in 70 370 miljoen euro bedragen)
Het is nog erger dan dat, omdat het niet genoeg is om de koopkrachtpariteit te vergelijken met die van China en Rusland. Deze hebben ook een technologische schuifregelaar die lager is dan die van westerlingen. Dus een Abrams M1A2 of een Leopard 2 A7 kost de prijs van 6 tot 7 T-90M, één Rafale die van 3 Su-35's, en een onderzeeër van de Virginia-klasse, die van 3 Pr 885M Iassen. Een Russische soldaat onder contract kost gemiddeld $20 per jaar, een Chinese $000, vergeleken met ruim 30 voor een Europeaan en bijna 000 voor een Amerikaan. Als we een idee willen krijgen, is het passend om de Russische investeringen te vergelijken met een factor 60, en meer dan 000, voor China.
Sorry, maar het zijn de kosten van levensonderhoud die we vergelijken en niet de koopkracht. Het salaris van een Russische soldaat voor de speciale operatie is gestegen tot €28000 + €88/dag bonus, €2691 netto/maand voor een Franse soldaat . Wat betreft de SU35 en de Rafale, ze waren het onderwerp van een vergelijking in een aanbesteding een paar jaar geleden door Zuid-Korea, en de SU35 kwam als laatste vanwege zijn luchtvaartelektronica, zijn verbruik, zijn onderhoudskosten en de afwezigheid van fusie van gegevens, zo normaal dat het goedkoper
1/ Het gaat hier niet om het loon, maar om de gemiddelde kosten van een soldaat, inclusief loon, maar vele andere zaken, en exclusief gevechtsbonussen.
2/ ja, de technologische slider is lager. Heeft echter een rafale 3 Su-35's waard? Persoonlijk weet ik het niet, en ik betwijfel of iemand het weet, maar wat zeker is, is dat a Rafale kan niet op drie plaatsen tegelijk zijn… Bovendien zijn de exportversies en de VKS-versies vaak behoorlijk verschillend. Ook voor Franse apparatuur, maar niet in dezelfde zin…