DEr gaan veel stemmen op om de tekortkomingen van de Franse defensie-inspanningen aan de kaak te stellen in het licht van de toename van internationale dreigingen. terwijl de inkt van de militaire programmeringswet 2024-2030, die afgelopen juli werd aangenomen, nauwelijks droog is.
Tussen het schrikbeeld van een overweldigend China, de wedergeboorte van de Russische militair-industriële macht, de pessimistische kijk op de oorlog in Oekraïne, de spanningen in het Midden-Oosten en de mogelijke terugkeer van Donald Trump naar het Witte Huis, meer dan ooit. de Eurorakettencrisis, de rol van de Franse legers om de veiligheid van het land, maar ook van zijn bondgenoten, te garanderen, is vandaag de dag van cruciaal belang.
De LPM 2024-2030, door het formaat over te nemen van de legers die in 2013 zijn ontworpen door een Witboek dat is gestructureerd rond een asymmetrische dreiging, en door zich alleen te richten op de door de NAVO vastgestelde investeringsvloer van 2% van het bbp, reageert noch in omvang, noch in volume. noch in het tijdschema, op de uitdagingen waarmee de Franse legers zich opstapelen.
overzicht
De argumenten die naar voren worden gebracht om dit gebrek aan ambitie en middelen te verklaren lijken echter redelijk, met een chronisch overheidstekort dat er niet in slaagt onder de 3% te komen, een staatsschuld die de 120% van het bbp nadert, en een nog steeds wankele economie met beperkte groei en aanhoudende werkloosheid. Dit alles beperkt de investeringscapaciteit van de staat.
Is het dus een illusie om de Franse defensie-inspanningen op het niveau te willen brengen dat nodig is om effectief te kunnen reageren op veiligheidsuitdagingen? Zoals we in dit artikel zullen zien, hangt het allemaal af van hoe het probleem wordt gesteld.
Een LPM van 2024% bbp voor de periode 2030-2 is objectief gezien onvoldoende om toekomstige veiligheidsuitdagingen het hoofd te bieden
Si de LPM 2024-2030 kan bogen op een ongekende stijging van de defensie-uitgaven over de looptijd ervan, met een legerbegroting die zal stijgen van 43,9 miljard euro in 2023 naar 67 miljard euro in 2030, zal de defensie-inspanning, dat wil zeggen de verhouding tussen deze uitgaven en het bruto binnenlands product van het land, relatief stabiel blijven , ongeveer 2%.
In feite zal deze aangekondigde stijging van de kredieten in veel opzichten een schijnvertoning zijn, vooral omdat deze gedeeltelijk zal worden uitgehold door de gevolgen van de inflatie, zoals ook het geval was tijdens de vorige LPM.
In een vorig artikelhebben we laten zien dat het voor Frankrijk noodzakelijk zou zijn om een defensie-inspanning te leveren die groter is dan of gelijk is aan 2,65% van het bbp om de uitdagingen van het moment aan te kunnen. Sinds de publicatie ervan hebben verschillende factoren de dreigingen verergerd, en daarmee ook het tijdschema voor de behoeften van de legers, en daarmee ook de investeringsbehoeften.
Voldoen aan de noodzaak van herkapitalisatie van de Franse legers
Ten eerste was het de bedoeling dat, met een inspanning van 2,65% zoals aanbevolen, de herkapitalisatie van de Franse legers, na twintig jaar van kritische onderinvestering, relatief progressief zou zijn. Het hoogtepunt van de toen beoordeelde dreigingen lag tussen 20 en 2035, waarna de defensie-inspanningen ongeveer vijftien jaar de tijd hadden om de geconstateerde leemten op te vullen en de meest verouderde uitrusting te vervangen, zoals Gazelle-helikopters, Patrollers Offshore en vele andere.
Het tempo is de afgelopen maanden echter aanzienlijk toegenomen, onder het gecombineerde effect van een China dat steeds zelfverzekerder wordt in de Stille Oceaan, van een Rusland dat vol vertrouwen weer aansluiting heeft gevonden bij een militaire macht – industrieel van de eerste orde, van een de facto as die zich heeft gevormd tussen deze twee landen, Iran en Noord-Korea, en de nu zeer waarneembare dreiging daarvan terugkeer van Donald Trump naar het Witte Huis tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Ik heb geen vertrouwen in het beleid van Macron en zijn teams met gebroken armen, die bij elke gelegenheid alles en het tegenovergestelde zeggen. Macron, dat weten we goed, is de stroman van de VS, Gafam, de Europese Unie en andere Black Rock, Labs en adviesbureaus. Hij heeft geen ambitie voor onze natie, behalve om ons te ‘assimileren’ met een extranationale entiteit, waarvan hij ervan droomt de leiding te nemen op de manier van Ursula Von der Layen! Hij heeft de Franse economie al ernstig beschadigd lang voordat hij minister of president was. Onze verdediging hindert hem niet al te veel en is niet zijn doel. Ik begrijp niet waarom onze militaire leiders niet meer actie tegen hem ondernemen!
Ben het er allemaal helemaal mee eens!!!
Militaire leiders worden benoemd door politici!
Ik denk dat dit uw legitieme vraag beantwoordt.
Generaal de Villiers ondervond in zijn nadeel wat het terecht kostte om het oneens te zijn.
“Het is duidelijk dat 6 miljard euro aan extra kosten niet niets is.”
Zeker, dat is veel! maar qua begroting is alles een kwestie van politieke keuze.
De enorme verliezen die EDF heeft geleden, dat door politici werd gedwongen elektriciteit met verlies te verkopen om kunstmatige concurrentie op bevel van Europa te creëren, zijn het bewijs dat dit nodig zou zijn!
Uw budgettaire en capaciteitsanalyses zijn zeer relevant, maar een van uw favoriete dingen is nogal twijfelachtig: de moeilijkheid om het personeelsbestand uit te breiden. U maakt er een topos van uw analyses van (uitstekend trouwens), terwijl het in werkelijkheid niet alleen een absolute noodzaak vormt voor de machtsgroei van de legers, maar het ook niet onhaalbaar is, verre van dat. In feite denk je binnen een constant salaris-/HR-beleidskader. Het is echter deze factor die moet worden veranderd om meer rekrutering/retentie mogelijk te maken in deze meer competitieve arbeidsmarktomgeving: verhoging van de saldi (met name MDR en SOFF), effectief commitment/herondertekening bonussysteem en leesbare, gerenoveerde tweede helft loopbaan-HR-trajecten, flexibeler personeelsbeheer, ingrijpende modernisering van de infrastructuur, rustiger tempo van missies, enz. Deze maatregelen zullen noodzakelijkerwijs de gemiddelde budgettaire verhouding “loonlijst/personeel” verhogen, maar ze zijn noodzakelijk om in ieder geval de FOT daadwerkelijk te verhogen van 30 naar 40 personeelsleden. Niets zal geloofwaardig zijn behalve in een model van 000% van het bbp. Het Oekraïense voorbeeld laat duidelijk zien dat massa en volume essentiële eigenschappen zijn. Daarom zijn vier huidige gepantserde brigades beter dan twee superuitgeruste NG-brigades.
Ten slotte zal de noodzakelijke modernisering van uitrusting, training en missies ook een zeer positief effect hebben op de rekrutering, dankzij het gevoel van betrokkenheid en dienstbaarheid van het leger (met name SOFF en OFF).
Uiteindelijk denk ik dat je deze factor in je analyse moet herzien om het geloofwaardiger te maken op basis van een 3%-model, wat de complementaire en waarschijnlijk ook noodzakelijke machtsgroei van een nationale garde niet uitsluit.
Bien à vous.
Bedankt voor de reactie. Sterker nog, ik ben van mening dat Frankrijk nooit in staat zal zijn het vereiste format met professioneel personeel te realiseren, zelfs niet door de aantrekkelijkheid van de functies te vergroten. In feite lijkt het mij, zoals ik vaak heb geschreven, de voorkeur te geven om me te concentreren op een vermindering van het aantal beroepskrachten en een toename van het aantal leden van de Nationale Garde, naar een model dat dicht bij dat van de Verenigde Staten ligt. Vanuit salarisoogpunt kost een nationale garde echter vier tot zes keer minder dan een beroepsmilitair. Door het professionele personeel met 4 uur te verminderen, kunt u bij een gelijkblijvende budgetomvang een netto verhoging van het format van 6 uur verkrijgen (bij x30, de helft). In het hier gepresenteerde model kun je het je zelfs veroorloven om de salarisaantrekkelijkheid met 000% te verhogen, terwijl het personeelsbestand op de lange termijn met 120.000 toeneemt, d.w.z. een nationale garde van 5 en een professionele beroepsbevolking van 25. het zal essentieel zijn om echte nationale garde-eenheden te vormen, dat wil zeggen met de aantallen, maar ook met de uitrusting. Vanuit mijn gezichtspunt is de Nationale Garde ongetwijfeld het beste format om te reageren op symmetrische dreigingen van hoge intensiteit, maar met een lage tot gemiddelde waarschijnlijkheid in Oost-Europa, waar de professionele macht groot genoeg zou blijven om de dreiging met grote waarschijnlijkheid onder controle te houden, maar met een gemiddelde tot lage waarschijnlijkheid. intensiteit, omtrek.
Deze aspecten zijn bestudeerd in dit artikel uit 2021: https://meta-defense.fr/2021/07/13/la-garde-nationale-un-format-de-predilection-pour-la-haute-intensite/
Met vriendelijke groet,