De week die eindigt op 1 maart zal de afgelopen veertig jaar van ongeëvenaarde intensiteit zijn geweest, wat betreft de rol van de Europeanen in de mondiale strategische vergelijking, de rol van Frankrijk in deze nieuwe Europese strategische vergelijking, evenals de rol van de legers en de Franse afschrikking om dit te bereiken.
Deze vaak complexe onderwerpen kwamen aan bod in een reeks analyses die deze week op deze site zijn gepubliceerd. Tegelijkertijd bleek dat de Franse publieke opinie, net als de politieke klasse van het land, bijzonder verdeeld was over dit onderwerp.
Terwijl sommige Fransen ervan overtuigd blijven dat het nodig is reageren op de Russische dreiging in Oekraïne en tegen Europa, door vastberadenheid, en dat Frankrijk, maar ook zijn afschrikking, een strategische en drijvende rol te spelen heeft in Europa om dit te bereiken; een ander deel verzet zich daarentegen resoluut tegen deze hypothesen en benadrukt de risico's van uitbreiding van het conflict, met uiteindelijk een mogelijke nucleaire apocalyps.
De verdeeldheid in de Franse meningen, hoewel zeldzaam over kwesties als deze, draait om een kwestie die met objectiviteit en methode moet worden behandeld: de uitbreiding van de Franse afschrikking naar andere landen. Europeanen, vergroot dit voor Frankrijk de risico’s van escalatie, en daarom van een directe en mogelijk nucleaire oorlog met Rusland?
overzicht
Van Sarajevo tot München verscheuren twee historische trauma's de Franse publieke opinie
Als de hypothese van een mogelijk conflict tussen de NAVO en Rusland steeds openlijker wordt opgeworpen door westerse functionarissen, waaronder de Amerikanen en de Britten, is de publieke opinie, zoals de politieke klasse, in Europa en in de Verenigde Staten, vaak verdeeld over dit onderwerp.
Er zijn echter maar weinig landen die zo’n radicale kloof in hun publieke opinie kennen als Frankrijk. Of het nu gaat om de steun die Frankrijk aan Oekraïne verleent, de houding van Frankrijk ten opzichte van Rusland, en vooral de mogelijkheid, voor Frankrijk, om zijn afschrikkingsperimeter buiten zijn grenzen uit te breiden, om zijn Europese partners te beschermen tegen de NAVO en de Europese Unie zijn er twee kampen die fel tegenover elkaar staan, zowel binnen de publieke opinie als binnen de politieke klasse van het land.
Sarajevo, het spel van allianties en de Eerste Wereldoorlog
Het moet gezegd worden dat er rond deze vragen in Frankrijk twee diepgaande historische en culturele trauma's aan het werk zijn. De eerste was niets anders dan de moord op aartshertog Franz Ferdinand in Sarajevo, op 28 juni 1914, door een Servische nationalist, die Europa, en vooral Frankrijk, de Eerste Wereldoorlog in leidde en de anderhalf miljoen Franse soldaten die in de strijd omkwamen. .
De verantwoordelijkheid van alliantie spel in deze meer dan pijnlijke episode in de Franse geschiedenis was, hoewel zeer twijfelachtig, diep verankerd in het Franse collectieve onbewuste.
Dit is ook waar we gedeeltelijk de oorsprong moeten vinden van de beroemde uitdrukking “niet sterven voor Danzig”, voortdurend herhaald vóór de Tweede Wereldoorlog, en van het gebrek aan nadruk in de Franse militaire acties tegen Duitsland tijdens de Schone Oorlog. , toen de Duitse legers het meest kwetsbaar waren.
Tegenwoordig is dit trauma terug te vinden in de zinsnede “Sterf niet voor Tallinn”, die de afgelopen dagen door verschillende Franse publieke en politieke figuren werd herhaald.
Als Frankrijk de verantwoordelijkheid op zich zou nemen om door middel van zijn afschrikking de Europese landen, en meer specifiek de Baltische landen, te beschermen, zou dit volgens hen, via het spel van allianties, leiden tot een aanzienlijke toename van de kans dat het land in een nucleair conflict wordt meegesleurd. met Rusland.
München, het Frans-Britse compromis en de Tweede Wereldoorlog
Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich voorstanders van een sterke en vrijwillige houding van Frankrijk, in Europa en Oekraïne, tegen Rusland, onder meer door de beschermingsperimeter van de Franse afschrikking uit te breiden naar geallieerde landen en Europese partners die dat wensen.
Ook deze zijn gebaseerd op een historisch trauma, in dit geval de Franse en Britse verzaking tegenover nazi-Duitsland op 29 en 30 september 1938 in München.
Het was in feite op deze datum dat de voorzitter van de Franse Raad, Édouard Daladier, en zijn bondgenoot, de Britse premier Neville Chamberlain, een overeenkomst ondertekenden met Adolf Hitler en Benito Mussolini, waarbij Tsjechoslowakije aan Duitsland werd afgestaan, in ruil voor een garantie voor duurzame vrede, beloofd door de Duitse en Italiaanse leiders.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Uitstekende analyse waaraan we handel kunnen toevoegen ter waarde van 870 miljard euro, die de VS nauwelijks zouden kunnen vervangen in het geval van een algemeen conflict in Europa en dus een vertraging van de economie. We kunnen een herbalancering van de Europese militaire uitgaven naar intra-Europese landen toevoegen. -EU-bestellingen
dit is een typefout in het pseudodoc 691c JC JAMOT
We moeten er rekening mee houden dat Frankrijk de afgelopen twintig jaar ongeveer 5 miljard euro per jaar heeft uitgegeven alleen maar om zijn afschrikkende werking te behouden. Zonder een parallel te willen trekken met de beschuldigingen van Trump is het dus een beetje gemakkelijk voor de landen van de EU om wacht op een protectoraat, Amerikaans of Frans, zonder een cent uit te geven.
Nadat we in 1870, 1914 en 1940 door ons buurland waren binnengevallen, besloten we collectief tientallen jaren lang miljarden te betalen om onszelf uit te rusten met een geloofwaardige afschrikkingskracht om te voorkomen dat dergelijke ongelukken zich opnieuw zouden voordoen. En moet het ten dienste worden gesteld van Polen die Amerikaanse, Koreaanse en Israëlische wapens bestellen?
En zelfs als de Polen (of andere landen) op grote schaal wapens van ons zouden kopen, zou afschrikking een verzekeringspolis blijven die alleen de persoon beschermt die ze heeft en niemand anders.