Als de F-22 Raptor luchtsuperioriteitsjager van de Amerikaanse luchtmacht, ondanks zijn leeftijd, nog steeds wordt beschouwd als het beste lucht-lucht gevechtsvliegtuig van dit moment, is het Lockheed Martin-vliegtuig niet noodzakelijkerwijs hetzelfde, zonder bepaalde zwakke punten.
Dit is met name het geval in het Pacifische gebied, waarvoor de gevechtsautonomie van de F-22 onvoldoende is, evenals het aantal munitie dat in zijn ruimen wordt vervoerd. Het lijkt er echter op dat de Amerikaanse luchtmacht op deze gebieden een oplossing heeft gevonden.
Foto's die op sociale netwerken zijn gepubliceerd, tonen inderdaad een F-22 met brandstoftanks met een onopvallend profiel onder de vleugels, evenals pods, net zo onopvallend, die ook extra lucht-luchtraketten kunnen vervoeren, of extra passieve sensoren, zoals als IRST.
De F-22 Raptor, 27 jaar na zijn eerste vlucht nog steeds de ultieme luchtsuperioriteitsjager
Sinds zijn eerste vlucht in september 1997 is de F-22 Raptor niet alleen de Amerikaanse referentie gebleven op het gebied van luchtsuperioriteit, maar hij blijft ook universeel erkend als een unieke referentie op het gebied van gevechtsvliegtuigen.
Het moet gezegd worden dat de Raptor het vlak van alle superlatieven is. Het was dus het eerste vliegtuig dat werd aangewezen als behorend tot de beroemde en soms controversiële vijfde generatie gevechtsvliegtuigen, en creëerde als zodanig de specificaties van wat een vliegtuig moest integreren om erbij te horen, zoals stealth. supermanoeuvreerbaarheid of zelfs supercruise.
De F-22 is dus een stealth met meerdere aspecten die tot op de dag van vandaag nog steeds ongeëvenaard is, zelfs door de F-35, die alleen geweldige stealth biedt in de voor- en achtersector. Dankzij de twee wapenruimtes kan het toestel een optimale stealth behouden tijdens lucht-luchtmissies, met 6 AMRAAM's en 2 Sidewinders klaar om te vuren.
Het was bovendien de eerste jager met echte datafusie, hoewel aanzienlijk minder dan die van de Lightning II. Het was ook de eerste die werd uitgerust met een actieve antenneradar van AESA, de An/APG-77, die een maatstaf blijft op het gebied van lucht-luchtdetectie en in staat is een doel op bijna 600 km afstand te detecteren en te volgen.
De twee Pratt&Whitney F-119-turbojets leveren elk een droge stuwkracht van 12 ton, waardoor het supercruise kan bereiken, dat wil zeggen een supersonisch niveauregime ondersteunt, zonder naverbrander. Dit verhoogt de stuwkracht van de motor tot bijna 16 ton, waardoor de jager een vermogen-gewichtsverhouding van meer dan 1 krijgt in gevechtsconfiguratie.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Meer informatie en foto's hierover vindt u hier:
https://www.twz.com/44181/f-22-raptor-spotted-flying-with-stealthy-underwing-pods
Er wordt naar verwezen in het artikel))
Fabrice, bedankt voor je reactie. Het lijkt mij echter dat dit twee verschillende artikelen zijn, hoewel ze dichtbij elkaar liggen.
We vernemen dat een pod onder de neus van het vliegtuig werd bestudeerd tijdens het ontwerp van de Raptor.
Ik heb aangegeven dat dit twz-artikel was gelinkt in het meta-defense-artikel)
Als je naar de foto's kijkt, lijken de tanks een beetje klein, toch?
Heeft u een idee van hun capaciteit (afhankelijk van vleugelafmetingen etc.) respectievelijk die van een Rafale bijv.
Thanks?
Ik zou zeggen supersonische 1200 liter.