De Amerikaanse marine exploiteert vandaag de dag de grootste vloot kruisers en torpedobootjagers ter wereld, en de best bewapende. Het stelt dus 84 kruisers en torpedobootjagers op een rij, schepen van 9 tot 000 ton, bewapend met 10 tot 000 verticale lanceersilo's, of meer dan de helft van alle verticale silo's ter wereld.
Terwijl Europese specialisten regelmatig klagen dat hun schepen bewapend zijn met slechts 16 of 32 silo's, zou je kunnen denken dat de Amerikaanse marine relatief veel vertrouwen had in de beschikbare vuurkracht van haar escorteschepen.
Zij is het echter die zojuist de ontwikkeling heeft versneld van een microgolfkanon dat is ontworpen om haar torpedobootjagers in de toekomst te beschermen, uit angst dat de schepen zijn onvoldoende bewapend om op dit soort dreigingen te reageren, geconfronteerd met de komst van marine-aanvalsdrones en ballistische anti-scheepsraketten, zoals die worden gebruikt door de Houthi’s in de Rode Zee.
overzicht
96 verticale silo's aan boord van Arleigh Burke-torpedobootjagers van de Amerikaanse marine
Heel vaak liep de Amerikaanse marine haar Europese tegenhangers voor op het gebied van zeegevechtstechnologieën. Dit was vooral het geval op het gebied van de luchtafweer, met de gelijktijdige komst van de SPY-1-radar, de SM-2-raket en het AEGIS-systeem, ontworpen om te reageren op verzadigingsaanvallen die door de Sovjet-marineluchtvaart konden worden gelanceerd. tegen de NAVO-vloten tijdens de Koude Oorlog.
Voor het eerst konden een kruiser, de Ticonderoga-klasse, en later een torpedobootjager, de Arleigh Burke-klasse, gelijktijdig met talloze luchtdoelen omgaan, zonder een richtradar op één enkel doel te hoeven richten.
Door de jaren heen heeft deze technologie zich verspreid, zowel in Europa als elders. De Amerikaanse marine heeft echter al lang de meest efficiënte schepen op luchtafweergebied behouden, met een combinatie van imposante rompen, efficiënte technologieën en een ‘magazijndiepte’, het aantal raketten aan boord dat ongeëvenaard is, met uitzondering van de Kirovs. Russen met talrijker, maar eeuwenoude systemen.
Tenminste, tot de komst van zware torpedobootjagers van de Japanse Kongo-klasse, de Zuid-Koreaanse Sejong de Grote en het Chinese Type 055, die nu op één lijn staan met zijn schepen.
Zo vervoeren de nieuwe Arleigh Burke Flight III-klasse torpedobootjagers van de Amerikaanse marine, een schip van 155 meter met een tonnage van bijna 10 ton, 000 verticale silo's geladen met langeafstandsluchtafweerraketten SM-96, SM-2 anti-luchtdoelraketten. ballistische raketten, ESSM luchtafweerraketten voor de korte en middellange afstand (vier per silo), SM-3 multifunctionele raketten en Tomahawk-kruisraketten.
Daarbij komen een 127 mm kanon, een CIWS SeaRAM-systeem en een Phalanx, evenals twee drievoudige torpedobuizen, waardoor het ongetwijfeld een van de best bewapende schepen van dit moment is, ook al staat het niet langer alleen, bovenaan de hiërarchie. De Houthis-ervaring in de Rode Zee heeft echter de neiging deze zekerheid binnen de Amerikaanse marine op te schudden.
Het gebruik van raketten tegen Houthi-drones en -raketten baart de Amerikaanse marine zorgen
Ondanks dit arsenaal dat alle Europese schepen groen van jaloezie maakt, gelooft de Amerikaanse marine nu dat ze snel met ernstige problemen te maken kan krijgen, zoals blijkt uit feedback van gevechten in de Rode Zee en in de Golf van Aden, waarbij ze te maken krijgen met Houthi-raketten en drones. Zijn laatsten hebben misschien niet genoeg munitie.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks