Op de ochtend van het Russische offensief tegen Oekraïne, op 24 februari 2022, hadden weinig mensen gedacht dat de Oekraïense legers de door Moskou gelanceerde stoomwals richting Kiev zouden kunnen tegenhouden.
Niet alleen slaagden de Oekraïense strijders erin weerstand te bieden op tal van fronten, in Kiev, Charkov en in de Donbass, maar na een maand van hevige gevechten waren de Russische verliezen zo groot dat ze hun doelstellingen moesten herzien en een terugtocht moesten beginnen om zich voor te bereiden. defensieve posities.
De euforie verspreidde zich vervolgens naar zowel de Oekraïense generale staf als haar westerse aanhangers, in de overtuiging dat de Russische legers zoveel uitrusting en manschappen hadden verloren dat ze zich jarenlang niet zouden kunnen herstellen.
Een jaar later is het duidelijk dat de situatie radicaal anders is. Niet alleen is het Russische leger er nog steeds, ondanks verschrikkelijke verliezen, maar het lijkt nu ook effectiever tegen Oekraïense strijders die net zo versleten zijn als hun uitrusting.
Want als Rusland zijn leger verloor dat aanvankelijk tegen Oekraïne was ingezet, is het er sindsdien in geslaagd een nieuw leger op te bouwen, imposanter en effectiever in de strijd, waardoor er vandaag een zeer zorgwekkende gradiënt ontstaat in het machtsevenwicht tegenover Oekraïne, en misschien morgen tegen Oekraïne. Europa.
overzicht
De menselijke en materiële verliezen van de Russische legers in Oekraïne overtreffen de aanvankelijke troepeninzet van februari 2022
In februari 2022 had Moskou rond Oekraïne een zeer krachtige militaire macht verzameld, bestaande uit meer dan 200 man, bijna 000 tanks, duizend artilleriesystemen, beschermd door meer dan 1 luchtafweersystemen. De Russische luchtmacht had op zijn beurt meer dan 500 gevechtsvliegtuigen naar de Oekraïense grens verplaatst.
De Zwarte Zeevloot beschikte tenslotte over ongeveer zestig zeegevechtseenheden, waaronder de kruiser Moskva, ongeveer tien fregatten, evenveel grote amfibische eenheden, zes onderzeeërs en ongeveer vijftien met raketten bewapende korvetten.
Het was dus niets minder dan de grootste operationele militaire concentratie die sinds het einde van de Koude Oorlog in Europa werd ingezet, en een strijdmacht die bijna tweemaal zo groot was als het toestel dat door de Sovjet-Unie naar Afghanistan was gestuurd, op het hoogtepunt van de gevechten, in 1986 en 1987.
Twee jaar later werd de overgrote meerderheid van de landstrijdkrachten en 30% van de lucht- en marinemiddelen vernietigd of zwaar beschadigd, terwijl deHet aantal gedode Russische soldaten zou groter zijn dan 100 tot 150 man, met twee keer zoveel blessures.
Het aantal tanks dat door de legers in Rusland verloren gaat, evolueert dus van 1 tot 800 afhankelijk van de bronnen, zoals die van gepantserde voertuigen, ongeveer 2en artilleriesystemen, van 900 tot 1450. Meer dan honderd gevechtsvliegtuigen en evenveel Russische helikopters werden neergeschoten of op de grond vernietigd, terwijl ongeveer twintig marine-eenheden tot zinken werden gebracht of ernstig beschadigd raakten, zoals de Moskva, het vlaggenschip van de Zwarte Zeevloot, tot zinken gebracht op 14 april 2022.
In feite heeft Rusland, ongeacht hoe de gedocumenteerde Russische verliezen worden geteld of overwogen, inderdaad zijn leger verloren dat aanvankelijk tegen Oekraïne was gestuurd. Dit zou de overgrote meerderheid van de landen er zeker van hebben overtuigd om het op te geven. Vladimir Poetin heeft besloten zijn leger weer op te bouwen, door het imposanter en efficiënter te maken om de Oekraïense tegenstander te overwinnen. Hij staat op het punt er vandaag te komen.
De effectiviteit van de Sourovikin-linie in Oekraïne en het herstel van de Russische defensie-industrie eind 2022
Als het besluit om het verloren leger in Oekraïne weer op te bouwen bovenal politiek van aard is en gekoppeld is aan de controle die Vladimir Poetin over het geheel verzekert, politieke, economische en sociale werking van het landwerd de uitvoering ervan mogelijk gemaakt dankzij twee gelijktijdige initiatieven.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
De VS, onder controle van Trump, hebben deze situatie gedeeltelijk gecreëerd door de envelop van $60 miljoen bijna twee maanden lang te blokkeren. Maar het is waar dat de EU de situatie niet volledig op zich heeft genomen, ook al is deze niet verdeeld; de oostelijke landen (Polen, de Baltische staten, Finland) zijn zich bijvoorbeeld bewust van de risico’s, Frankrijk, of beter gezegd Macron, is zich tegenwoordig meer bewust van de Gezien de risico's van deze oorlog zal Duitsland zeker de hoofdverantwoordelijke zijn voor zijn passiviteit en halve maatregelen, terwijl Italië nauwelijks beter zal zijn. Maar veel EU-landen hebben zich sinds het einde van de jaren negentig ontwapend, waardoor hun militaire industrie en hun voorraden zijn geminiaturiseerd.De economische situatie van veel EU-landen waarvan de hulpcapaciteiten door Frankrijk worden geminimaliseerd, speelt extreemrechts de rol van struisvogel, overtuigd van het profiteren van de situatie West-Europa en zijn inwoners zijn niet overtuigd van het bestaan van een risico dat uit Rusland komt, gezien het feit dat de sociale, economische en ecologische problemen ernstiger en urgenter zijn.
leuke politieke fictie
OSINT suggereert niet dat, zoals u zegt, de bewapening massaal terugkeert naar de linie aan Russische zijde.
Voor hun voortgang zijn slechts twee verklaringen mogelijk: het gebrek aan Oekraïense munitie (een reëel probleem) en het feit dat een Russisch leven geen waarde heeft.
Voor al het andere zien we dezelfde schermutselingen aan het front met dezelfde gevolgen als achttien maanden lang
Wat gepantserde voertuigen betreft, zien we alleen BMP 1/2 en geüpgradede T72 (oude voorraad). Niet zo veel gezien vanaf de nieuwe T90.
Ha, als ik de kinderen vergat die shaeds maken met Chinese chips waarvan het serienummer verborgen is.
Het is duidelijk dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van dezelfde politieke fictie houdt: https://www.defensenews.com/pentagon/2024/04/03/russian-military-almost-completely-reconstituted-us-official-says/
Welnu, altijd dezelfde bronnen van de mensen van het Pentagon die deze hefboom gebruiken om de lokale Amerikaanse uitgaven te verhogen (miljarden extra voorraden of herbevoorrading).
Angst helpt alle uitgaven te rechtvaardigen. Het is een oude truc.
Behalve dat de Amerikaanse legers zich niets aantrekken van Rusland en alleen naar China kijken.
Nou Fabrice, we zitten midden in het raam en kijken naar wat Rusland kan doen en stellen ons voor of het China is……. dus geef ons wat geld!!!!
Er wordt een enorme hoeveelheid orders over de Atlantische Oceaan ontvangen in termen van militaire steun en munitie.
zoals gewoonlijk is de analyse duidelijk en zonder enige aantrekkingskracht, maar ik heb de indruk dat ik als raamwerk "een stem roept in de woestijn" heb, er is duidelijk geen politieke wil om Oekraïne te redden, het beleid van het geven van 2-3 tanks, 2- 3 vlakken van verschillende modellen (en meer nog), is duidelijk hypocriet. onze leiders willen absoluut niet de uitdaging aangaan die hen wordt opgelegd, en helaas is degene die over het algemeen als overwinnaar uit de strijd komt, degene die zijn eigen tempo oplegt…. 2027 dreigt cruciaal te worden (als er tegen die tijd geen fouten worden gemaakt...) wanneer Xi de sintels uit Taiwan wil wegblazen en de VS daar bij betrokken zullen zijn en niet meer betrokken zullen kunnen raken dan in Europa. Natuurlijk zullen onze verzetsstrijders van 46 ervoor hebben gezorgd dat we er niet klaar voor zijn, en de kans zal voor Poetin te mooi zijn om deze niet te grijpen. Poetin en Xi werken samen (dit is niets nieuws). De een zal de volledige vrije hand hebben in het Westen en de ander in de Stille Oceaan, omdat ze er zeker van zijn dat ze elkaar niet zullen aanvallen en daarom in staat zullen zijn hun gemeenschappelijke grenzen, hulporganisaties als Iran en het CDN, te ontruimen. zullen de rest doen, zonder de problematische rol van sommigen (Ethiopië, maar vooral Algerije, dat nog steeds samen met de Russen traint) te vergeten.
Nogmaals bedankt voor de nauwkeurigheid van de analyse (zoals vaak het geval is) en het artikel.
nou nee... Eurenco haalde als het ware de zware artillerie tevoorschijn. Nexter brengt elke maand nog eens 10 gepantserde voertuigen uit, evenals steeds meer Caesars
Wij verhuizen klein kaliber. We lanceren de SCALP opnieuw, die al 5 jaar niet meer wordt geproduceerd. We hebben nog nooit zoveel A2SM uitgebracht als nu
En wij praten over rafales?
We kunnen niet objectief zeggen dat we niets doen. Het is misschien niet genoeg vanwege de catastrofale erfenis van Mitterand en co, maar het wint in ieder geval aan kracht
Twee, drie kleine details:
“We lanceren de SCALP opnieuw” -> waar heb je dat gelezen? Ik denk dat je het verkeerd hebt begrepen. We nemen 40 SCALP’s uit voorraad en sturen deze naar Oekraïne.
“Nexter geeft elke maand 10 kruisen van gepantserde voertuigen vrij” -> 10 griffioenen en 2 jaguars, dat zijn geen “tientallen”
“En we praten erover rafales » -> 70% voor export (van 8 naar 12 per jaar voor Frankrijk). Uiteindelijk zullen we nog steeds maar 225 gevechtsvliegtuigen hebben, 185 voor de AAE, 40 voor de MN. vergeleken met 1200 tussen de VVS en de VKS.
Uw artikelen zijn al enkele weken zeer pessimistisch over westerlingen en zeer positief over de Russen. Ik vermoedde dat u achter deze artikelen de aandacht wilde trekken. Misschien lezen besluitvormers uw artikelen, ik hoop het.
Wat de Angelsaksen betreft: het is niet verwonderlijk dat zij Frankrijk in de steek hebben gelaten na de ondertekening van het Verdrag van Versailles. Het zou mij niet verbazen als zij hetzelfde zouden doen met Oekraïne.
Ik geef toe dat ik geen vertrouwen heb in de toekomst van dit conflict, en meer in het algemeen, van het machtsevenwicht tussen het Westen en het blok dat rond Rusland en China wordt opgebouwd. Maar het is al meer dan een paar weken geleden... En de verslechtering van de situatie in Oekraïne in de loop van de tijd lijkt meer te bewijzen dat ik gelijk heb dan ongelijk.
Uw bezorgdheid lijkt mij lovenswaardig, maar ik denk dat u de mogelijkheden van Rusland overdrijft. De belangrijkste verklaring voor hun, zeer relatieve, recente succes is vooral het verdwijnen van de Amerikaanse hulp en het feit dat het lang duurt voordat de Europese hulp arriveert. Oekraïne bevindt zich op de bodem van de golf, de situatie is de slechtste sinds het begin van het conflict, maar staat op het punt te verbeteren (Tsjechische granaten, toenemende macht en Europees bewustzijn, aanleg van echte verdedigingslinies, enz.). De Russen profiteerden echter niet echt van de situatie. In drie maanden tijd hebben ze 500 km2 weggevreten, de val van Avdivka heeft niet de dramatische gevolgen gehad die Rusland graag had zien gebeuren en zowel OSINT als officiële Oekraïense bronnen laten geen verbetering zien in de kwaliteit van het materiaal. De Russen repareren oude apparatuur, herbouwen een aanzienlijke manoeuvreerruimte, maar hebben geen gekke productie van recente apparatuur. Hun munitievoorraden zijn niet zo gigantisch, gezien hun verschrikkelijke consumptie voor beperkte winsten.
Ik ben het echter met de helft van uw conclusies eens: de westerse steun is te timide en onze samenlevingen lijken de dreiging niet te zien. Als Oekraïne verliest, zal het onze schuld zijn (Amerikaan aan de leiding). De Russen vieren echter ook geen feest, hun recente uitrusting is moeilijk te produceren en voor velen afwezig aan het front (T14, SU57, etc.) omdat deze uiteraard gebaseerd is op moeilijk verkrijgbare westerse componenten. En hun recente tactische verworvenheden zijn middelmatig, ondanks een overvloed aan artillerie- en bombardementsmiddelen.
Hallo, nogmaals bedankt voor dit zeer interessante artikel. Ik had een vraag over de toenemende macht van het Russische landleger (de marine en de luchtmacht zijn relatief gespaard gebleven):
Het is zeker machtiger geworden (reconstructie van de massa), maar heeft het zijn vechtkwaliteiten niet verloren? Er zijn nu inderdaad veel vrijwilligers (misschien zelfs een meerderheid) die niets meer te maken hebben met de beroepssoldaten van het eerste leger voordat het werd vernietigd.
Denkt u dat deze factor de Oekraïner een voordeel kan opleveren?
Het leren gebruiken van een wapen en het snel begrijpen en oefenen van militaire tactieken is iets heel anders en vergt meer tijd.
Bedankt voor je reactie.
Hartelijk
SB
Bonsoir
Het is moeilijk te zeggen. Laten we niet vergeten dat iedereen (inclusief ikzelf) zeer verrast was door het slechte gedrag van de Russische strijdkrachten aan het begin van de oorlog. Sindsdien lijken ze veel van de toen waargenomen problemen te hebben opgelost. Ze verloren dus zeker veel officieren en onderofficieren die vóór de oorlog de ruggengraat van dit leger vormden. Maar als je twee jaar in zo’n oorlog zit, zie je nieuwe profielen ontstaan die snel stijgen, en die beter aangepast zijn dan hun ouderen. Het is een beetje darwinisme: het is niet de sterkste die overleeft, maar degene die zich het beste aanpast.
Prettige avond