GCAP: Włoski Leonardo żąda ponownego zrównoważenia przemysłowego programu samolotów bojowych 6. generacji

Podczas niezwykłego wystąpienia dyrektor generalny Leonardo, Roberto Cingolani, zażądał ponownego zrównoważenia programu GCAP z przemysłowego punktu widzenia, aby umożliwić Włochom i jego firmie zajęcie pełnego miejsca w obliczu wszechobecności utworzonej pary przez Londyn i Tokio od czasu przybycia tego ostatniego. Przy tej okazji podał szczegóły dotyczące organizacji podziału przemysłowego programu, dał ciekawe wskazówki dotyczące przyczyn pozornej harmonii panującej pomiędzy trzema jego uczestnikami.

Od czasu integracji Japonii program GCAP (Global Combat Air Program), który do tej pory skupiał Wielką Brytanię i Włochy, wydawała się postępować w sposób znacznie bardziej uporządkowany i pokojowy niż jej europejski odpowiednik, program FCAS obejmujący Francję, Niemcy i Hiszpanię.

Rzeczywiście, podczas gdy kilka miesięcy temu FCAS prawie się wykoleił z powodu problemów związanych z podziałem przemysłu pomiędzy francuskim Dassault Aviation i niemieckim Airbusem DS, program dał obraz harmonii i współpracy, sugerując podział przemysłowy, budżetowy i polityczny znacznie lepiej kontrolowany przez Londyn, Rzym i Tokio.

Roberto Cingolani żąda większego miejsca dla Włoch i Leonardo w programie GCAP

Dlatego też informacja opublikowana kilka dni temu przez Roberto Cingolaniego, dyrektora generalnego Leonardo, partnera programu od jego uruchomienia, zaskoczyła niejednego. Rzeczywiście, dla włoskiego przemysłowca, tjNadszedł czas na zasadnicze zrównoważenie programuoraz aby był to prawdziwy program trójstronny, a nie współpraca brytyjsko-japońska z Włochami w roli widza.

W związku z tym dyrektor generalny zażądał przyznania swojej firmie ważniejszej roli w projekcie i zorganizowania prawdziwego planu podziału przemysłu, który, jak się wydaje, nie został jeszcze wynegocjowany między trzema partnerami.

Według niego w rzeczywistości program GCAP opierał się dotychczas na łączeniu pomysłów i umiejętności oraz na dzieleniu się branżą, choć temat ten jest bardzo złożony i trudny, z czasem nie był przedmiotem negocjacji, co doprowadziło do rażące braki równowagi, także w głównych kierunkach programu.

Rzeczywiście, przez kilka miesięcy dawało to znacznie więcej wyobrażenia o programie dwustronnym między Londynem a Tokio, a nie trójstronnym z Rzymem, przynajmniej w postrzeganiu publicznym.

Istnieje jednak ryzyko zderzenia żądań przemysłowca z rzeczywistością trudną do obejścia, a mianowicie niskim udziałem państwa włoskiego w finansowaniu programu.

Niskie zaangażowanie budżetowe Włoch do 2035 r

Rzeczywiście, do chwili obecnej Rzym zobowiązał się do wydania jedynie 3,8 miliarda euro w tym do roku 2035, czyli do dnia wejścia do produkcji przemysłowej. Kwota ta stanowi 35% z 10 miliardów funtów, które Londyn wyda w tym samym okresie, podobnie jak Japonia.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu