Stosunki między Londynem a Berlinem mogą ponownie się zepsuć po epizodzie odmowy Niemiec w sprawie sprzedaży 48 Eurofighterów Typhoon do Arabii Saudyjskiej. Rzeczywiście, jak wynika z wypowiedzi tureckiego ministra obrony Yasara Gulera, władze niemieckie tym razem blokują rozpoczęte przez Ankarę negocjacje z Londynem i Madrytem w sprawie sprzedaży 40 europejskich myśliwców.
streszczenie
Chociaż Turcja ma największe siły powietrzne w NATO poza Stanami Zjednoczonymi, z prawie 600 samolotami, w tym 290 samolotami bojowymi, turecki inwentarz się starzeje, a flota myśliwców składa się z 240 F-16 C/D według standardu Block 52, a także około pięćdziesięciu samolotów F-4E Phantom II.
Wyzwanie modernizacji tureckich sił powietrznych
Ankarze brakuje jednak możliwości krótkoterminowej reakcji na to wyzwanie, co utrudnia w szczególności jej wykluczenie z amerykańskiego programu F-35 w związku z zakupem w 400 r. rosyjskiej baterii przeciwlotniczej S-2019. Ponadto Ankara po interwencji wojskowej w Libii, następnie w północnej Syrii przeciwko kurdyjskim sojusznikom Zachodu stojącym naprzeciw Państwa Islamskiego, Kongres Amerykański przyjął restrykcyjne wytyczne dotyczące eksportu broni do Turcji, blokowanie sprzedaży F-16 Block 70 i uaktualnij zestawy do standardu.
Od tego momentu, w oczekiwaniu na przybycie myśliwca zaprojektowanego na szczeblu krajowym, Kaan z programu TFXAnkara zmuszona jest szukać alternatywnych rozwiązań, aby zapewnić przejście z operacyjnego punktu widzenia, podczas gdy Grecja ze swojej strony nabyła trzy eskadry F-16V, eskadrę Rafale i przyszłą eskadrę F-35A.
Tureckie siły powietrzne mają jednak niewiele opcji. W przypadku braku porozumienia ze Stanami Zjednoczonymi nie można zwrócić się do amerykańskich producentów, ale także do południowokoreańskiego FA-50, indyjskiego Tejasa czy szwedzkiego Gripena, wyposażonego w turboodrzutowe samoloty F. -414 Amerykanów. Opcja Rafale Wykluczeni są także Francuzi, Paryż od kilku lat zajmuje się sprawą Aten, a stosunki z Ankarą są napięte, szczególnie z powodu kryzysów syryjskiego i libijskiego.
Przez pewien czas Ankara dopuszczała możliwość zwrócenia się w stronę Rosji i jej Su-35 i Su-57, a nawet w stronę Chin. Jeśli jednak reakcja USA na Ankarę była już zjadliwa po zakupie jednej baterii S-400, ryzyko zwrócenia się Turcji w stronę tych krajów znacznie przekracza to, na które wydaje się być dziś gotowy prezydent Erdogan.
W rzeczywistości, kiedy Londyn otworzył drzwi Ankarze, przy pomocy Madrytu, w celu nabycia myśliwców Eurofighter Typhoondla Ankary była to opcja nie tylko ciekawa, ale przede wszystkim jedyna możliwa do szybkiego wdrożenia opcja częściowej modernizacji sił powietrznych i reagowania na przybycie Rafale w greckich siłach powietrznych.
Rezerwy Niemiec na eksport tureckich Eurofighterów
Si Londyn i Madryt bardzo aktywnie wspierały sprzedaż 40 egzemplarzy Typhoon w Ankarze, pomijając na marginesie liczne napięcia zaaranżowane przez Turcję we wschodniej części Morza Śródziemnego w ostatnich latach, szczególnie przeciwko Cyprowi i Grecji, w przypadku Berlina rzecz jasna nie jest to prawdą.
Rzeczywiście, według tureckiego ministra obrony, Yasara Guleranegocjacje wokół tego programu zostałyby dziś zablokowane przez władze niemieckie, podobnie jak miało to miejsce kilka tygodni temu w sprawie zniesienia opcji dotyczącej 48 Typhoon dla Saudyjskich Sił Powietrznych.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień