Podczas gdy europejskie służby wywiadowcze kolejno ostrzegają o ryzyku niekorzystnego układu sił w europejskiej obronie przed Rosją, to powtarzające się w kampanii prowokacje Donalda Trumpa na temat NATO zaczynają budzić realny niepokój w większości kancelarii stary kontynent.
Sytuacja jest tym trudniejsza, że wiele państw europejskich znacząco zwiększyło już swoje inwestycje obronne, nie mając dodatkowego pola manewru, aby je ewentualnie zwiększyć. W tej dziedzinie Unia Europejska może odegrać decydującą rolę, aby odpowiedzieć na równanie bezpieczeństwa dziś na Ukrainie, jutro w Europie.
Znacznie skuteczniej niż poprzez bezgłośne przemówienia czy programy współpracy, ale przy zbyt długim harmonogramie, może ona faktycznie poprzez swoje działanie wyzwolić znaczące inwestycje, zarówno na rzecz bezpieczeństwa zbiorowego, jak i jedynie na wsparcie Ukrainy, zapewniając jednocześnie najbardziej strukturalne ramy dla pojawienia się prawdziwej europejskiej autonomii strategicznej, która jest obecnie wyraźnie niezbędna.
streszczenie
Zaniepokojenie w Europie rośnie po ostatnich wypowiedziach Donalda Trumpa w sprawie NATO
Wydaje się, że w ostatnich tygodniach przywódców europejskich jako całość ogarnęło wielkie podekscytowanie przyszłością bezpieczeństwa na starym kontynencie. Po pierwsze, Donald Trump mnoży sensacyjne zapowiedzi dotyczące sposobu, w jaki zamierza przekształcić zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w NATO i obronę Europy. Z drugiej strony mnożą się doniesienia dotyczące ewolucji rosyjskiej potęgi militarnej, z zniechęcającymi perspektywami na Ukrainie, ale także przeciwko niektórym państwom Sojuszu Atlantyckiego.
W zasadzie nie ma tu nic szczególnie nowego. Sposób, w jaki Trump zamierza zdystansować się od NATO, już był w centrum jego międzynarodowego dyskursu podczas swojej pierwszej kadencji. Brak bezpośredniego postrzeganego zagrożenia w Europie i moderująca rola niektórych członków administracji Trumpa ograniczały jednak świadomość europejską.
Podobnie szybkie zbrojenie Rosji, ewolucja rosyjskiego społeczeństwa w celu wspierania armii i zagrożeń, jakie ta transformacja stwarza dla Ukrainy i Europy, opisywane są od wielu miesięcy przez specjalistów w tej dziedzinie. Jeśli od jesieni 2022 roku nabrało to zupełnie nowego wymiaru, to już od 2012 roku znajduje się w centrum polityki krajowej i międzynarodowej Władimira Putina.
Europejczycy jednak, przekonani, że znajdują się pod ochroną Stanów Zjednoczonych, po raz kolejny nie docenili narastającego zagrożenia, nawet po ataku Rosji na Ukrainę.
Dziś jednak wydaje się, że te dwie trajektorie osiągnęły próg, co zaostrzają grzmiące deklaracje Donalda Trumpa w kampanii i pełnego zaufania Władimira Putina. Z nie do zdobycia bastionu gospodarczego Europa nagle w pełni mierzy swoją bezbronność związaną z hiperuzależnieniem od amerykańskiej ochrony z jednej strony i brakiem przewidywań w obliczu rosyjskiego zagrożenia z drugiej.
Unia Europejska w dalszym ciągu poszukuje legitymizacji interwencji w europejskie sprawy obronne
Tym samym od kilku dni mnożą się deklaracje, delikatnie mówiąc, zaniepokojone ze strony europejskich przywódców. Jeśli niektórym brakuje rozwiązania, np Niemiec Olaf Scholz, który bez najmniejszego nacisku apeluje o powrót do rozsądku w Stanach Zjednoczonych, inni, jak Minister obrony Danii Troels Lund Poulsenpowtarzają ostrzeżenia dotyczące szybkiej ewolucji rosyjskiego zagrożenia na granicach starego kontynentu.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
Cóż za dobre pomysły, Fabrice! Mam jednak więcej niż wątpliwości co do wdrożenia tego rozwiązania w praktyce: czy UE jest w stanie ewoluować, aby zaproponować takie środki? I być może, co gorsza, jak wiecie, dałoby to Francji decydującą wagę w europejskiej obronie. Ten ostatni punkt może być jeszcze bardziej skomplikowany niż pierwszy. Krótko mówiąc, obawiam się, że są to dobre pomysły, ale nierealne, ponieważ są zbyt francusko-francuskie… a nasi europejscy przyjaciele podejrzewają nas z jednej strony o pierwotny antyamerykanizm, a z drugiej o hegemoniczne pragnienie korzyści dla naszego BITD ...
W tym właśnie tkwi cała trudność i największa przeszkoda (stąd wniosek, który właściwie odnosi się do tej kwestii): do Francji należy znalezienie argumentów do przedstawienia, ale także przedstawienie tego, co inni, w tym Niemcy, nie będą mogły odmówić….
Przyznam, że nie rozumiem użycia przymiotnika „agresywny” do określenia wypowiedzi pana Trumpa.
Chce jedynie położyć kres nienormalnej, a nawet anormalnej sytuacji, w tym przypadku finansowaniu obronności wielu państw europejskich przez amerykańskiego podatnika, który zdecydowanie wolałby, aby te duże sumy zostały przeznaczone na poprawę infrastruktury lub systemu szkolnictwa.
Najwyższy czas, aby niektórzy, jeśli chcą przetrwać jako prawdziwie niepodległe narody, przekierowali znaczną część wydatków na obronę narodową, a nie na zakup BMW czy Mercedesa i wakacje na wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Gwałtowna poprawa poziomu życia niektórych populacji europejskich nastąpiła kosztem obrony narodowej.
Jest to stan umysłu, który należy zmienić, wyrzekając się pewnego komfortu i dobrowolnej służebności, aby przyjąć wolność i godność.
Nie wierzę, biorąc pod uwagę stan armii niemieckiej, aby obecny przewodniczący Komisji Europejskiej miał najmniejsze kompetencje lub jakąkolwiek chęć inną niż werbalna, aby zrobić cokolwiek na rzecz stworzenia europejskiej potęgi militarnej
Niemcy, starzejące się społeczeństwo w środku demograficznej zimy, będą negocjować – po niemiecku – z panem Putinem status neutralności, który uczyni ich wielką niemiecką Szwajcarią. Nazywa się to także – dość niesprawiedliwie, biorąc pod uwagę odwagę Finów przeciwko Sowietom – „finlandyzacją”
To będzie idealnie pasować do współczesnych Niemiec.
Tylko ci, którzy pamiętają lekcje historii, pozostaną twarzą w twarz z Rosjanami; Wielka Brytania i Francja z ich bronią nuklearną i wskazówkami swojej strategii niepodległościowej, Polska, jeśli uda jej się dokończyć zbrojenie, Węgrzy, jeśli Orbán będzie pamiętał rok 1956 i Czesi R. Fico
Wierząc, że Komisja Europejska, która w imię konkurencji i jednolitego rynku zawsze uniemożliwiała europejskim przedsiębiorstwom zjednoczenie się przeciwko Chińczykom i Amerykanom, aż do potępienia przez ETS – sprawa Legrand – mogłaby zainicjować lub wesprzeć zorganizowane wysiłków na rzecz rozwoju europejskiego przemysłu obronnego, jednocześnie zwalczając wszelkie inicjatywy na rzecz europejskiej polityki przemysłowej, które wynikają z wiary górnika lub braku wiedzy brukselskiej biurokracji, a nie z racjonalnej analizy
Wyznaczone ścieżki są bardzo interesujące, ale należy je narzucać, a nie negocjować z ludźmi, o których sam przyznajesz, że zaprzeczają... i którzy nigdy nie przyznają, że się mylili... i że się mylą...
Być może zdziwią nas prowokacje Trumpa, ale Unia Europejska od 30 lat oszczędza kosztem USA w budżecie wojskowym, jeśli porównamy PKB, 25 mln euro (USA), 17 mln euro (Chiny) 16 mln euro € (UE), jeśli porównamy budżety wojskowe 252 mln dla Chin z 233 mln dla UE, to powiemy, że jest blisko, ale chińską kwotę trzeba podzielić przez 70%, aby uzyskać równoważny koszt utrzymania, czyli 370 mln €, i znowu ponieważ każdy ogranicza zasięg do swojego, fabryki broni powstają w krajach płacących, a więc we Francji, Niemczech ze szkodą dla Rumunii czy Łotwy, które byłyby znacznie tańsze. (to samo dla Rosji, która w ekwiwalentnych kosztach utrzymania osiągnie 221 mln euro w 2024 r.)
Jest gorzej, bo nie wystarczy porównać parytet siły nabywczej z Chinami i Rosją. Mają one również przesunięty suwak technologiczny, niższy niż w przypadku ludzi z Zachodu. Zatem Abrams M1A2 lub a Leopard 2 A7 kosztuje od 6 do 7 T-90M za jeden Rafale 3 Su-35 i okręt podwodny klasy Virginia, 3 Pr 885M Iassen. Rosyjski żołnierz kontraktowy kosztuje średnio 20 000 dolarów rocznie, chiński 30 000 dolarów, w porównaniu z ponad 60 000 w przypadku Europejczyka i prawie 100 000 w przypadku Amerykanina. Jeśli chcemy mieć pojęcie, właściwe jest porównanie rosyjskich inwestycji skompensowanych 3-krotnie i ponad 2-krotnie w przypadku Chin.
przepraszam, ale porównujemy koszty utrzymania, a nie siłę nabywczą, jeśli chodzi o pensję żołnierza rosyjskiego za operację specjalną, wzrosła ona do 28000 88 euro + 2691 euro premii dziennie, 35 euro netto miesięcznie dla żołnierza francuskiego . Jeśli chodzi o SUXNUMX i Rafale, były one przedmiotem porównania w ramach zaproszenia do składania ofert przeprowadzonego kilka lat temu przez Koreę Południową, a SU35 zajął ostatnie miejsce ze względu na awionikę, zużycie paliwa, koszty utrzymania i brak fuzji danych, tak normalny, że taniej
1/ nie chodzi tu o płacę, ale o przeciętny koszt żołnierza, który obejmuje żołd i wiele innych rzeczy, z wyłączeniem premii bojowych.
2/ tak, suwak technologiczny jest niższy. Czy jednak A rafale warte 3 Su-35? Osobiście nie wiem i wątpię, żeby ktokolwiek wiedział, ale pewne jest, że a Rafale nie można być w trzech miejscach jednocześnie… Poza tym wersje eksportowe i wersje VKS często bardzo się od siebie różnią. Również w przypadku sprzętu francuskiego, ale nie w tym samym sensie…