We wrześniu 2009 roku podczas oficjalnej wizyty w Brazylii prezydent Francji Nicolas Sarkozy ogłosił zamówienie na 36 myśliwców Rafale dla sił powietrznych kraju, wywołując zdumienie, a potem wściekłość prezydenta Luli. Rzeczywiście, choć dyskusje na ten temat toczyły się, zamówienie na nowy myśliwiec Dassault Aviation wciąż było dalekie od realizacji.
Daleki od zmuszania Brazylijczyków do działania, manewr ten potępił szanse Rafale w Brazylii. Trzy lata później Brasília ogłosiła, że zwraca się ku nowemu JAS 39 Gripen E/F szwedzkiego Saaba w celu modernizacji swoich sił powietrznych, składając pierwsze zamówienie na 36 samolotów, korzystając z lokalnej produkcji i znaczącego transferu technologii.
Od tego momentu szanse na zobaczenie Rafale latanie pod brazylijską kokardą wydawało się bzdurą. Jednak podczas swojej oficjalnej wizyty w Brasilii w tym tygodniu prezydent Macron ponownie odniósł się do możliwej współpracy francusko-brazylijskiej wokół okrętu flagowego francuskiej aeronautyki.
I nie bez powodu, w innym dokumencie, dotyczącym budowy swojego pierwszego okrętu podwodnego ataku nuklearnego, Brazylia znalazłaby się w impasie technologicznym, co wymagałoby pomocy Francji, stawiając Paryż w uprzywilejowanej pozycji, w podjęciu próby nowych negocjacji w sprawie Francuski wojownik.
streszczenie
Brazylijski okręt podwodny do ataku nuklearnego, Alvaro Alberto, w impasie?
W rzeczywistości Brasília podjęła się projektowania i budowy swój pierwszy okręt podwodny ataku nuklearnego, Alvaro Alberto. W tym celu Brazylia zwróciła się do francuskiego know-how, zamawiając na tę okazję cztery konwencjonalne okręty podwodne typu Scorpène.
Właśnie po to, aby wziąć udział w inauguracji czwartej jednostki tej klasy, okrętu podwodnego Tonelero, prezydent Macron udał się w tym tygodniu do Brazylii, umożliwiając mu także spotkanie z prezydentem Lulą.
Wydaje się jednak, że wizyta Emmanuela Macrona nie ograniczała się do względów protokolarnych i dyplomatycznych. Rzeczywiście, francuski prezydent zadeklarował przy tej okazji, że Francja będzie „obok” Brazylii w budowie jej okrętów podwodnych, podczas gdy prezydent Lula kilkakrotnie nawiązywał do tych ostatnich tygodni, związanych z potrzebą wsparcia Brazylii, w związku z know-how części nuklearnej, swojej łodzi podwodnej.
Ponieważ jeśli Francja i Naval Group są już w pełni zaangażowane w budowę Alvaro Alberto, która rozpoczęła się w październiku ubiegłego roku, do tej pory musiały ograniczać się do lokalnego projektowania i pomocy w budowie samego okrętu podwodnego. Kotłownia jądrowa miała zostać zaprojektowana przez brazylijskich inżynierów i przemysł.
Wsparcie z Francji otworzyła amerykańska i brytyjska inicjatywa AUKUS
Po negocjacjach dywizja ta odpowiedziała na milczące przepisy międzynarodowe dotyczące technologii nuklearnych okrętów podwodnych. Rzeczywiście, żaden z pięciu krajów władających tą zaawansowaną technologią, czyli stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, nie zgodził się dotychczas na sprzedaż okrętów podwodnych o napędzie atomowym, a tym bardziej na transfer niezbędnych technologii innemu krajowi, nawet jeśli Związek Radziecki, a następnie Rosja, zgodziły się wydzierżawić Indiom SSGN na dziesięć lat.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
Dzień dobry. Przemysł zbrojeniowy nie jest światem troskliwych ludzi, ale można wykorzystać współpracę francusko-szwedzką, aby ostatecznie powiązać Szwecję z programem FCAS. Tym razem to Francja może należeć do wykazania swojej lojalności w budowie skoordynowanej europejskiej BITD...
Biorąc pod uwagę, jak Saab wielokrotnie próbował storpedować Rafale, Wątpię, żeby Dassault był w takim stanie umysłu. Co więcej, ograniczenie eksportu Gripena oznacza także zapewnienie, że Szwecja nie będzie sama rozwijać swojego następcy…
Proszę pozwolić mi na moje zdziwienie po tym artykule, 3 dni temu napisałeś artykuł o możliwości nakłonienia Szwecji do przyłączenia się do FCAS, a dziś jeden z autorów próbuje wykluczyć ją z głównego rynku. To nie pomoże...
To są dwa osobne foldery. Nie wierz, że Dassault lub Emmanuel Macron za 7 lat zasiądą za 8 lub 36 miliardów euro Rafale, aby zachować Saaba i jego dobre stosunki ze Sztokholmem. Sztokholm nie waha się bowiem podjąć próby storpedowania sprzedaży Holandii czterech francuskich okrętów podwodnych dwie godziny po oficjalnym ogłoszeniu wyboru przez Hagę.
Słyszę to dobrze. Biznes to biznes. Wielkie ambicje polityczne często zderzają się z bardzo racjonalnymi strategiami przedsiębiorstw. A kiedy politycy wykorzystują możliwości w porozumieniu z tymi firmami, słyszymy nieco schizofreniczne przemówienia. Krótki.
Jak powiedziano powyżej, należy także pamiętać o stanowisku Szweda Kockumsa i jego partnera Damena w sprawie zwycięstwa Grupy Marynarki Wojennej w Holandii. Kiedy w grę wchodzą miliardy i tysiące miejsc pracy na kilka lat, nie ma już partnera, który mógłby utrzymać jedność, czy to po jednej, czy po drugiej stronie. To jest gra…
Wiedzieliśmy, że od czasów Aukusa Navalgroup miała dobrą dostępność arsenałów dla SSN po wyprodukowaniu naszego (co również odbywa się w zwolnionym tempie).
To doskonała okazja, aby rzucić kamień do stawu.
Tym bardziej, że nasza SSN ma OGROMNĄ przewagę nad konkurencją: operuje na wzbogaconym uranie na szczeblu cywilnym, a nie wojskowym. To szczegół, który zmienia wszystko.