Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych dysponuje obecnie największą na świecie flotą krążowników i niszczycieli oraz najlepiej uzbrojoną. W ten sposób składa się z 84 krążowników i niszczycieli, statków o wyporności od 9 000 do 10 000 ton uzbrojonych w 90 do 96 silosów pionowego startu, czyli ponad połowę wszystkich silosów pionowych na świecie.
Podczas gdy europejscy specjaliści regularnie narzekają, że ich statki są uzbrojone jedynie w 16 lub 32 silosy, można by pomyśleć, że Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych była stosunkowo pewna dostępnej siły ognia swoich statków eskortujących.
Jednak to ona właśnie przyspieszyła rozwój działa mikrofalowego, które ma chronić w przyszłości jej niszczyciele, obawiając się, że jego statki nie są uzbrojone, aby reagować na tego typu zagrożeniaw obliczu pojawienia się morskich dronów szturmowych i przeciwokrętowych rakiet balistycznych, takich jak te używane przez Huti na Morzu Czerwonym.
streszczenie
96 pionowych silosów na pokładzie niszczycieli US Navy Arleigh Burke
Bardzo często Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych wyprzedzała swoje europejskie odpowiedniki w dziedzinie morskich technologii bojowych. Dotyczyło to szczególnie obrony przeciwlotniczej, gdzie jednocześnie przybyły radar SPY-1, rakieta SM-2 i system AEGIS, mające reagować na ataki nasycenia, które mogłoby przeprowadzić radzieckie lotnictwo morskie. przeciwko flotom NATO podczas zimnej wojny.
Po raz pierwszy krążownik klasy Ticonderoga, a później niszczyciel klasy Arleigh Burke, były w stanie walczyć z wieloma celami powietrznymi jednocześnie, bez konieczności przeznaczania radaru naprowadzającego na jeden cel.
Z biegiem lat technologia ta rozprzestrzeniła się w Europie i poza nią. Jednak Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych od dawna utrzymuje najskuteczniejsze okręty w polu przeciwlotniczym, łącząc imponujące kadłuby, wydajne technologie i „głębokość magazynka”, czyli liczbę rakiet na pokładzie, z wyjątkiem Kirowa. Rosjanie z liczniejszymi, ale starożytnymi systemami.
Przynajmniej do czasu przybycia ciężkich niszczycieli japońskiej klasy Kongo, południowokoreańskiego Sejong the Great i chińskiego Type 055, które obecnie dorównują jej okrętom.
Tym samym dziś nowe niszczyciele klasy Arleigh Burke Flight III Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, 155-metrowy okręt o tonażu prawie 10 000 ton, przewożą 96 pionowych silosów załadowanych przeciwlotniczymi rakietami dalekiego zasięgu SM-2, SM-3 przeciwlotniczymi. rakiety balistyczne, przeciwlotnicze rakiety krótkiego i średniego zasięgu ESSM (po cztery w silosie), rakiety wielofunkcyjne SM-6 i rakiety manewrujące Tomahawk.
Do tego dochodzi armata 127 mm, system CIWS SeaRAM i Phalanx, a także dwie potrójne wyrzutnie torpedowe, co czyni go niewątpliwie jednym z najlepiej uzbrojonych okrętów w tej chwili, nawet jeśli nie stoi już sam, na szczycie hierarchia. Jednakże doświadczenia Houthi na Morzu Czerwonym zwykle podważają tę pewność w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych.
Zużycie rakiet przeciwko dronom i rakietom Houthi niepokoi marynarkę wojenną Stanów Zjednoczonych
Pomimo tego arsenału, który wywołuje zazdrość wszystkich europejskich okrętów, marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych uważa obecnie, że może szybko stanąć w obliczu poważnych problemów, na co wskazują opinie z walk na Morzu Czerwonym i w Zatoce Adeńskiej, w obliczu rakiet i dronów Houthi. Jego ostatni mogą nie mieć wystarczającej ilości amunicji.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień