O ile ceny oraz rekompensata przemysłowa lub polityczna były głównym czynnikiem decydującym o przyznaniu kontraktów na wywóz broni, to w ciągu ostatnich trzydziestu lat czas dostawy stał się w tych dokumentach jednym z głównych kryteriów wyboru.
Szefowie państw i rządów w Europie i poza nią faktycznie starają się jak najszybciej zrekompensować 30 lat korzyści płynących z Pokoju, pozostawiwszy swoje armie bezkrwawe i niezdolne do walki.
Kilka krajów w Europie przewidziało ten wstrząs i obecnie czerpie z niego znaczne korzyści. Niemcy, podobnie jak Włochy, zobowiązały się zatem do zamawiania nadwyżek sprzętu obronnego u swoich producentów w celu gromadzenia zapasów lub zdolności do produkcji przemysłowej, aby móc dotrzymać pilnych terminów wymaganych przez przyszłych klientów.
streszczenie
76 z 105 Leopard Zamówione w przedsprzedaży przez Berlin 2A8 pojadą do Czech.
W maju 2023, Berlin ogłosił zamówienie na 123 nowe czołgi ciężkie Leopard 2A8, ewolucja Leopard 2A7HUN zaprojektowany dla armii węgierskiej i wyposażony w szczególności w system trofeów zapewniających twarde zabijanie, ulepszoną optykę i wzmocniony pancerz modułowy.
Jednak tylko 18 z tych 123 czołgów ciężkich było w rzeczywistości przeznaczonych dla Bundeswehry, aby zastąpić 18 Leopard 2A6 odebrane z floty i wysłane na Ukrainę.
Pozostałe 105 pojazdów opancerzonych zamówiono z budżetu niemieckiego, ale z przeznaczeniem na eksport, co umożliwiło osiągnięcie początkowej wielkości zamówienia umożliwiającej uruchomienie produkcji nowego czołgu, gwarantując jednocześnie krótkie terminy dostaw przyszłym klientom.
Ryzyko Berlina i KMW opłaciło się. Nie tylko czy Republika Czeska właśnie zamówiła 76 ze 105 Leopard 2A8 zamówione w przedsprzedaży przez Niemcy, ale Budapeszt również potwierdził zakup 28 Leopard 2A4, natomiast Bundeswehra zaoferuje czeskiej armii dwa niszczyciele czołgów WZT Bergepanzer 3.
Jeśli kilka krajów, w tym Holandia, będzie zainteresowanych 29 Leopard 2A8 pozostały do przejęcia z niemieckiego magazynu, inne skierowały się w stronę bezpośrednich zamówień od KMW, Norwegia z 54 egzemplarzami zamówiono w czerwcu 2023 r., natomiast Włochy zmierzają do zamówienia 132 Leopard 2A8 zbudowany częściowo na miejscu, gdy trwałość tego modelu została zagwarantowana dzięki zamówieniu w przedsprzedaży z Berlina.
2 włoskie umowy PPA klasy Thaon di Revel sprzedane do Indonezji
Jeśli niemiecki tabor pozwolił na zdobycie zamówień na czołgi bojowe, Włochy ze swojej strony zrobiły to samo ze swoimi fregatami. Już w 2020 roku Rzym sprzedał Kairowi dwie fregaty FREMM klasy Bergamini. Obydwa okręty zostały przejęte bezpośrednio z floty włoskiej, co gwarantuje egipskiej marynarce wojennej szczególnie krótkie terminy dostaw.
W zeszłym tygodniu przyszła kolej Dżakarty na sformalizowanie porządku 2 fregaty PPA klasy Thaon di Revel za kwotę 1,2 miliarda euro. Początkowo miała to zrobić Dżakarta zamówić sześć włoskich fregat FREMM, z budownictwem lokalnym.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
Leasing to bardzo dobry pomysł (i myślę, że był już omawiany).
Jeśli chodzi o bufor, to jest to nic innego jak zakłócenie konkurencji z funduszami publicznymi, które zakłócają i tak już niezbyt dobrze uregulowany rynek gospodarczy.
Co gorsza, są to głównie ukryte nakazy państwa, mające na celu uniknięcie w krótkim terminie zamykania linii produkcyjnych.
Dziękuję panu Wolf za wszystkie Twoje artykuły, które dostarczają bardzo interesujących i stymulujących informacji i refleksji dla wszystkich zainteresowanych zagadnieniami obronności rozpatrywanymi globalnie (aspekty techniczne, finansowe, polityczne, społeczne itp.).
Jednak jeśli chodzi o Twój artykuł dotyczący znaczków eksportowych, myślę, że nieco naciągasz kwestię na potrzeby demonstracji.
Ponieważ po przeczytaniu Twojego artykułu jedynym realnym przykładem znaczka eksportowego w ścisłym tego słowa znaczeniu (tj. nadwyżki zamówienia udowodnionego przez państwo ponad jego własne potrzeby) wydaje mi się zamówienie czołgów Leopard przez „Niemcy .
Zauważymy też, że ta „polityka” wydaje się tylko jednorazowa, bo dotyczy tylko jednego urządzenia – bez wątpienia „sztandarowego” – niemieckiego przemysłu. Rzeczywiście wydawałoby się, że nie ma innego przykładu niemieckiego sprzętu zamówionego przez Niemcy w nadmiarze (łodzie, artyleria itp.).
Jeśli chodzi o Włochy, nie znalazłem żadnych informacji wskazujących, że państwo włoskie zamówiło więcej umów PPA, niż jest to konieczne dla jego floty. Wydaje mi się raczej, że przydzieliła Indonezji dwie umowy PPA, które budowano dla jej narodowej marynarki wojennej, i to w celu wykorzystania możliwości eksportu (czas dostawy znów stał się, jak zauważyłeś, kryterium decydującym dla niektórych zamówień wojskowych ).
Jednak ten sposób działania nie jest specyficzny dla Włoch, ponieważ od wielu lat jest on praktykowany również we Francji. Mam na myśli na przykład drugi francuski FREMM, którego budowę rozpoczęto latem 2008 r. i który został sprzedany do Maroka, a drugi w 2015 r. do Egiptu, a te dwie sprzedaże opóźniły dostawę FREMM przeznaczonego dla marynarki wojennej kraju. Tę samą rozbieżność można zaobserwować dzisiaj w odniesieniu do IDF, która ma dostarczyć Grecję tak szybko, jak to możliwe. Jeszcze w 2015 roku niektóre z Rafale na liniach montażowych Dassault zostały (ponownie) przeniesione do Egiptu, aby jak najszybciej zrealizować pierwsze zamówienie na ten samolot.
Na koniec niewątpliwie moglibyśmy wspomnieć (choć mam w tym temacie więcej wątpliwości) przypadek armaty CEZAR, której niektóre egzemplarze niewątpliwie zostały przeniesione (z zamówienia francuskiego, czeskiego, marokańskiego?) do służby w sytuacji awaryjnej na Ukrainie.
Dla mnie te przykłady z Włoch i Francji są raczej kwestią oportunizmu państwa, absolutnie nie godnego potępienia, niż dobrowolnej polityki buforów ze strony państwa, które w ten sposób ryzykuje, że ostatecznie otrzyma nadmiar sprzętu i którego finansowanie pozostanie jego odpowiedzialnością.
Z tego punktu widzenia zauważymy, że obecne zachęty dla firmy Nexter do produkcji 12 sztuk broni miesięcznie na tej podstawie, że potrzeby są takie, że łatwo znajdą nabywców, nakładają ryzyko niesprzedanych towarów na przemysłowca, a nie na państwo francuskie …
Jeśli chodzi o amerykańską politykę w tym obszarze i jej Zagraniczną Sprzedaż Wojskową, opiera się ona od początku nie tyle na polityce buforów, co na bardzo dużym wolumenie zamówień krajowych, co ułatwia dodawanie zamówień zagranicznych. Ale przemysłowiec musi nadal podążać za tym, co nie ma obecnie miejsca w przypadku Lockheed Martin ze swoimi F-35 (na przykład jaki czas dostawy dla naszych szwajcarskich sąsiadów?), ani w przypadku amerykańskich stoczni w przypadku okrętów podwodnych obiecanych Australii.
Ostatecznie wydaje mi się, że polityka „pieczęciowa” jest praktykowana rzadko i może dotyczyć tylko kilku sprawdzonych bestsellerów i niezbyt drogich (cena Leoparda to nie F-35, Rafale łódź patrolowa, fregata, a nawet łódź podwodna).
Ta reakcja, niewątpliwie zbyt długa, pokaże przynajmniej całą przyjemność i zainteresowanie, jakie czerpię z czytania Ciebie, oraz to, jak bardzo Twoje artykuły i refleksje skłaniają Twoich czytelników do zaangażowania się we własne analizy, mając nadzieję, że moje wytrzymają w dużej mierze drogę…
szczerze
Dziękuję za tę odpowiedź. Rzeczywiście Włochy nie mają oficjalnie znaku eksportowego, jak na przykład Niemcy. Zamówiła jednak o wiele więcej fregat, niż ma załóg operacyjnych. W rezultacie …