Kilka dni temu estońska premier Kaja Kallas zaproponowała wykorzystanie euroobligacji obronnych do sfinansowania europejskiego planu mającego na celu sfinansowanie szybkiej modernizacji armii UE.
Podobnie jak koronobligacje kryzysu Covid, te euroobligacje obronne umożliwiłyby przezwyciężenie ograniczeń budżetowych, które obecnie utrudniają armiom europejskim wysiłki modernizacyjne, a państwom wsparcie wojskowe udzielane Ukrainie.
Jednakże inicjatywa ta, w zależności od sposobu jej opracowania, może być również cennym narzędziem rozbudowy i modernizacji europejskiego przemysłu obronnego, w szczególności poprzez zachęcanie Europejczyków, aby w znacznie większym stopniu niż obecnie zwracali się w stronę sprzętu wojskowego projektowanego i produkowanego na stary kontynent.
streszczenie
Tylko 22% przejęć przez armie UE dotyczy europejskich firm obronnych
Rzeczywiście, według najnowszego raportu opublikowane przez IRIS, francuskiego think tanku, udział zaprojektowanych w Europie materiałów i sprzętu obronnego w niedawnych przejęciach armii starego kontynentu stanowi zaledwie 22%, podczas gdy same Stany Zjednoczone zgromadziłyby 63% ogółu europejskich inwestycji w ten teren.
Sam ten odsetek nie jest zaskoczeniem. Rzeczywiście, w ostatnich latach amerykańscy producenci zdobyli lwią część kontraktów na broń przyznanych przez kraje europejskie, w tym w obszarach, w których europejski przemysł ma wydajną i konkurencyjną ofertę.
Naturalnie myślimy fala pływowa F-35, wybrane lub wkrótce wybrane przez ponad piętnaście europejskich sił powietrznych, w tym w krajach posiadających wysokosprawne samoloty bojowe lokalnej konstrukcji, jak ma to miejsce w przypadku Niemiec, Włoch i najprawdopodobniej wkrótce, z Hiszpanii, Z Typhoon.
Podobnie jest w przypadku obrony przeciwlotniczej, gdzie Patriota wybrało 5 krajów europejskich, gdzie europejska SAMP/T Mamba, co najmniej równie wydajna i tańsza, służy jedynie we Francji i Włoszech. , czyli dwóch krajach, które zaprojektował to.
Poza Stanami Zjednoczonymi w Europie w ostatnich latach spektakularnego przełomu dokonały także inne kraje, w szczególności Korea Południowa z czołgiem K2 i działem samobieżnym K9, czy nawet Izrael, armata ATMOSlub nawet różne systemy rakietowe, takie jak rakieta przeciwpancerna SPIKE.
Za każdym razem istnieje co najmniej jeden, czasem więcej, europejski sprzęt o identycznych lub nawet lepszych parametrach, a mimo to ignorowany przez europejskie armie i przywódców, którzy jednocześnie zatwierdzili Europejski Kompas Strategiczny, którego celem jest precyzyjne zwiększenie strategiczna autonomia UE w obszarze przemysłu obronnego.
Umieszczenie zakupu europejskiego sprzętu w centrum modelu euroobligacji obronnych
Właśnie w tym miejscu obowiązuje zasada Euroobligacje obronne zaproponowane przez premier Estonii Kaję Kallas, przeznaczone na finansowanie modernizacji armii europejskich w celu stawienia czoła szybkiej ewolucji zagrożenia, może odegrać decydującą i strukturującą rolę na rzecz głębokich zmian kulturowych w armiach UE.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień