Fransa'daki Askeri Programlama Yasası gibi, Japon Ulusal Güvenlik Stratejisi de ülkenin savunma çabalarını 5 yıllık çok yıllık bir ölçekte çerçeveliyor. LPM'ye gelince, belge önümüzdeki beş yıllık dönemde uygulanacak bütçe, kapasite, teknolojik ve hatta doktrinsel hususları kapsıyor. Geleneksel olarak, Japon anayasası ve özellikle de Japon öz savunma güçlerinin ayrıcalıklarını sınırlayan ve savunma dışında herhangi bir eylemde bulunmalarını yasaklayan 9. maddesi tarafından da güçlü bir şekilde kısıtlanan bu uygulama, parlamentoda şiddetli tartışmalara konu olmadı. Her ne kadar Shinzo Abe liderliğinde geleneksel Japon savunma duruşundan bazı sapmalar yapılmış olsa da, örneğin Izumo sınıfı helikopter taşıyan iki destroyerin F-35B savaş uçaklarıyla donanmış uçak gemilerine dönüştürülmesi gibi, 2 Eylül 1945'teki teslimiyetten bu yana Japon filosu için bir ilk.
2023-2027 dönemini kapsayan yeni Ulusal Güvenlik Stratejisi (SNS), Japon siyasi sınıfı ve özellikle parlamenterler tarafından çok daha fazla tartışıldı. Aslında, Başbakan Fumio Kishida'nın bir yıl önceki seçilmesinden bu yana sergilediği hırsa yanıt olarak bu, birçok açıdan Japon savunması için bir yetenek ve doktrinsel devrim teşkil etmektedir. Böylece, 5 yıllık toplam bütçesi 43.000 milyar Yen veya 315 milyar Avro olan ve yıllık ortalama 63 milyar Avroluk harcama ile Japon kuvvetlerine önemli ölçüde artırılmış kaynaklar sağlanmaktadır. Ancak mevcut LPM sırasında Fransız ordularının bütçesinde olduğu gibi, bu artış hemen olmayacak, tüm dönem boyunca artacak ve böylece 2027'de ülkenin GSYİH'sının %2'si kadar bir yıllık savunma çabasına ulaşacak. veya yıllık 100 milyar Euro ile Tokyo, ABD (853'te 2023 milyar dolar), Çin (245'te 2023 milyar dolar) ve Rusya'nın (125'te 2023 milyar dolar) ardından dünya podyumunun dibine yerleşiyor.
Doktrin açısından bakıldığında SNS 2023-2027, Tokyo'nun bu alandaki geleneksel duruşundan derin bir kopuş anlamına geliyor. İlk olarak, ilk kez, Japon öz savunma kuvvetlerine (FADN), FADN'nin caydırıcı doğasını artırmak gibi ilan edilmiş ancak şüpheli bir hedefle olası bir saldırganın topraklarını vurabilecek yanıt yeteneklerine sahip olma ve bunları kullanma yetkisi veriyor. . Anayasanın 9. maddesinin çerçevesine saygı göstermek amacıyla, bu karşılık saldırı kapasitesinin kullanımı metinde sıkı bir şekilde düzenlenmişti; öz savunma kuvvetleri yalnızca askeri hedeflere, Japon topraklarını vuran veya vuracak olanlara karşı yanıt verebilecekti ve tehdidin gerçekliği ve operasyonel ihtiyaçlarla tam olarak orantılı bir şekilde. Ayrıca, örneğin Güney Kore'de 3 Eksen doktrininde olduğu gibi önleyici vuruş ilkesinin kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu makalenin %75'i okunmaya devam ediyor,
Erişmek için abone olun!
Klasik abonelikler erişim sağlamak
tam sürümdeki makaleler, Ve reklamsız,
6,90 €'dan başlayan fiyatlarla.
Bülten aboneliği
Kayıt ol Meta-Savunma Bülteni almak için
son moda makaleler günlük veya haftalık
[…] […]