Avrupa istihbarat servisleri, Avrupa'nın Rusya'ya karşı savunmasında elverişsiz bir güç dengesi riski konusunda birer birer uyarıda bulunurken, Donald Trump'ın kampanya sırasında NATO konusunda tekrarlanan provokasyonları, çoğu başbakanlıkta gerçek endişe yaratmaya başlıyor. eski kıta.
Pek çok Avrupa ülkesi savunma yatırımlarını zaten önemli ölçüde artırmışken, bunları artırmaya yönelik ilave bir manevra alanı olmadığından durum daha da zorlaşıyor. Bu alanda Avrupa Birliği, bugün Ukrayna'da, yarın Avrupa'da güvenlik denklemine yanıt vermek için belirleyici bir rol oynayabilir.
Sessiz konuşmalardan veya işbirliği programlarından çok daha etkili bir şekilde, ancak çok uzun bir zaman çizelgesiyle bu, aslında, hem kolektif güvenlik yararına, hem de yalnızca Ukrayna'yı desteklemek amacıyla, eylemi aracılığıyla önemli yatırımları serbest bırakabilir. gerçek Avrupa stratejik özerkliğinin ortaya çıkması için son derece yapılandırıcı bir çerçeve sağlarken artık açıkça gerekli hale gelmiştir.
özet
Donald Trump'ın NATO'ya ilişkin son açıklamalarının ardından Avrupa'da endişeler artıyor
Son haftalarda Avrupalı liderler, bir bütün olarak, eski kıtada güvenliğin geleceği konusunda büyük bir heyecan yaşıyor gibi görünüyor. İlk önce, Donald Trump sansasyonel duyuruları çoğaltıyor ABD'nin NATO'ya ve Avrupa'nın savunmasına katılımını nasıl yeniden şekillendirmeyi planladığıyla ilgili. Öte yandan, Rusya'nın askeri gücünün gelişimiyle ilgili, Ukrayna'daki ve aynı zamanda Atlantik İttifakı'nın bazı ülkelerine yönelik cesaret kırıcı beklentilerle ilgili raporlar çoğalıyor.
Temel olarak, burada hiçbir şey özellikle yeni değil. Trump'ın NATO'dan uzaklaşma niyetinde olduğu yol zaten belliydi ilk görev süresi boyunca uluslararası söyleminin merkezinde. Ancak Avrupa'da doğrudan algılanan bir tehdidin olmayışı ve Trump yönetiminin bazı üyelerinin oynadığı ılımlı rol, Avrupa'nın farkındalığını sınırladı.
Aynı şekilde, Rusya'nın hızla yeniden silahlanması, Rus toplumunun orduları destekleyecek şekilde gelişmesi ve bu dönüşümün Ukrayna ve Avrupa için yarattığı riskler, aylardır konunun uzmanları tarafından anlatılıyor. Eğer bu 2022 sonbaharından bu yana yepyeni bir boyut kazanmışsa, 2012'den bu yana zaten Vladimir Putin'in ulusal ve uluslararası politikasının merkezinde yer alıyor.
Ancak ABD'nin koruması altında olduklarına inanan Avrupalılar, Rusya'nın Ukrayna'ya saldırmasının ardından bile gelişen tehdidin farkına varamadılar.
Ancak bugün bu iki gidişat, Donald Trump'ın seçim kampanyasındaki gürültülü açıklamaları ve Vladimir Putin'in tam bir özgüvenle yaptığı açıklamalarla daha da kötüleşen bir eşiğe ulaşmış gibi görünüyor. Avrupa, zaptedilemez bir ekonomik kaleden, bir yandan Amerika'nın korumasına olan aşırı bağımlılığı, diğer yandan da Rusya tehdidi karşısında öngörü eksikliğiyle bağlantılı olarak kırılganlığının tüm ölçüsünü birdenbire alıyor.
Avrupa Birliği hâlâ Avrupa'nın savunma meselelerine müdahale için meşruiyet arıyor
Böylece, birkaç gün boyunca Avrupalı liderlerin, en az endişe verici olanları da söylemek gerekirse, beyanları çoğaldı. Bazıları bir çözümden yoksunsa, örneğin ABD'de akla geri dönüş için en ufak bir vurgu yapmadan yalvaran Alman Olaf Scholz, diğerleri gibi Danimarka Savunma Bakanı Troels Lund PoulsenRusya tehdidinin eski kıtanın sınırlarında hızla geliştiğine ilişkin uyarıları tekrarlıyoruz.
Bu makalenin %75'i okunmaya devam ediyor,
Erişmek için abone olun!
Klasik abonelikler erişim sağlamak
tam sürümdeki makaleler, Ve reklamsız,
6,90 €'dan başlayan fiyatlarla.
Bülten aboneliği
Kayıt ol Meta-Savunma Bülteni almak için
son moda makaleler günlük veya haftalık
Ne güzel fikirler Fabrice! Yine de bunu uygulamaya koyma konusunda fazlasıyla şüphem var: AB bu önlemleri önerecek şekilde gelişme kapasitesine sahip mi? Ve belki de daha kötüsü, bunun Fransa'ya Avrupa savunmasında belirleyici bir ağırlık vereceğinin farkındasınız. Bu son nokta, ilkinden daha da karmaşık olma riski taşıyor. Kısacası, iyi fikirler ama gerçekçi değil, korkarım ki bunlar fazlasıyla Fransız-Fransız... ve Avrupalı dostlarımız bizim bir yandan temel Amerikan karşıtlığımızdan, diğer yandan da BITD'mizin çıkarlarına yönelik hegemonik arzulardan şüpheleniyorlar. ...
Aslında tüm zorluk ve en büyük engel budur (bu nedenle aslında bu noktaya gönderme yapan sonuç): Öne sürülecek argümanları bulmak ve aynı zamanda diğerlerinin de dahil olduğu şeyleri masaya koymak Fransa'ya kalmıştır. Almanya bunu reddedemez…
Sayın Trump'ın sözlerini nitelendirmek için "agresif" sıfatının kullanılmasını anlamadığımı itiraf ediyorum.
O yalnızca anormal ve hatta sapkın bir duruma, bu durumda çok sayıda Avrupa devletinin savunmasının, bu büyük meblağların altyapının veya okul sisteminin iyileştirilmesine ayrılmasını tercih eden Amerikalı vergi mükellefleri tarafından finanse edilmesine son vermek istiyor.
Bazılarının gerçekten bağımsız uluslar olarak hayatta kalmak istiyorlarsa, harcamalarının çoğunu BMW veya Mercedes satın almak veya Akdeniz kıyısında tatil yapmak yerine ulusal savunmaya yönlendirmelerinin tam zamanı.
Bazı Avrupa halklarının yaşam standartlarındaki hızlı iyileşme, ulusal savunma pahasına gerçekleşti.
Özgürlük ve haysiyete kavuşmak için belirli bir rahatlıktan ve gönüllü kölelikten vazgeçilerek değiştirilmesi gereken bir ruh halidir.
Alman ordusunun durumu göz önüne alındığında, Avrupa Komisyonu'nun mevcut başkanının bir Avrupa askeri gücü yaratmak için sözlü dışında herhangi bir şey yapma konusunda en ufak bir yetkinliğine veya en ufak bir isteğine sahip olduğuna inanmıyorum.
Demografik bir kışın ortasında yaşlanan bir nüfus olan Almanlar, onları büyük bir Alman İsviçresi yapacak olan tarafsızlık statüsü için Bay Putin ile Almanca olarak pazarlık yapacak. Buna, Finlilerin Sovyetlere karşı cesareti göz önüne alındığında, oldukça haksız bir şekilde, “Finlandiyalaşma” da deniyor.
Bu, modern Almanya'ya mükemmel şekilde uyacaktır.
Yalnızca Tarih derslerini hatırlayanlar Ruslarla yüzleşmeye devam edecek; Nükleer silahları ve bağımsızlık stratejilerinin ipuçlarıyla Birleşik Krallık ve Fransa, yeniden silahlanmasını tamamlayabilirse Polonya, Orban 1956'yı hatırlarsa Macarlar ve R Fico'nun Çekleri
Rekabet ve tek pazar adına Avrupalı şirketlerin Çinlilere ve Amerikalılara karşı birleşmesini, ECJ - Legrand davası tarafından kınanacak kadar engellemiş olan Avrupa Komisyonu'nun, yapılandırılmış bir ortak girişim başlatabileceğine veya destekleyebileceğine inanarak Avrupa savunma endüstrilerini geliştirme çabası içindeyken, kömür madencilerinin inancından ya da Brüksel bürokrasisinin bilgi eksikliğinden ve rasyonel bir analizden kaynaklanmayan bir Avrupa sanayi politikası lehine her türlü girişimle her zaman mücadele etmiştir.
İzlenen yollar çok ilginç ama empoze edilmeli ve sizin de inkar ettiğini kabul ettiğiniz insanlarla müzakere edilmemeli... ve hatalı olduklarını asla kabul etmeyecek... ve hatalılar...
Trump'ın provokasyonları bizi şoke edebilir ama GSYH'yi karşılaştırırsak, Avrupa Birliği 30 yıldır askeri bütçe açısından ABD'nin pahasına tasarruf yapıyor; 25 milyon avro (ABD), 17 milyon avro (Çin) 16 milyon € (AB), Çin için 252 milyon avro ile AB için 233 milyon askeri bütçeyi karşılaştırırsak, buna yakın olduğunu söyleriz, ancak eşdeğer bir yaşam maliyetine (yani 70 milyon avro) sahip olmak için Çin miktarının %370'e bölünmesi gerekir ve yine Herkes sigorta kapsamını kendine indirdikçe, silah fabrikaları para ödeyen ülkelerde, dolayısıyla Fransa, Almanya'da kuruluyor ve bu da çok daha ucuz olacak Romanya veya Letonya'nın zararına oluyor. (eşdeğer yaşam maliyeti 221'te 2024 milyon Euro'ya ulaşan Rusya için de aynısı)
Daha da kötüsü, satın alma gücü paritesini Çin ve Rusya ile karşılaştırmak yeterli değil. Bunlar aynı zamanda Batılılarınkinden daha düşük bir ofset teknolojik kaydırıcıya sahiptir. Böylece, bir Abrams M1A2 veya bir Leopard 2 A7'nin fiyatı 6 ila 7 T-90M'dir, bir Rafale 3 Su-35 ve Virginia sınıfı bir denizaltı, 3 Pr 885M Iassen. Sözleşmeli bir Rus askerinin yıllık ortalama maliyeti 20 dolar, bir Çinli askerin maliyeti ise 000 dolardır; bir Avrupalı için bu rakam 30'den fazla ve bir Amerikalı için neredeyse 000 dolardır. Bir fikir edinmek istiyorsak, Çin'in 60 ve 000'den fazla çarpanla telafi ettiği Rus yatırımlarını karşılaştırmak yerinde olur.
kusura bakmayın ama karşılaştırdığımız şey satın alma gücü değil hayat pahalılığıdır; bir Rus askerinin özel operasyon için maaşı 28000 € + 88 €/gün ikramiyeye, bir Fransız askeri için net 2691 €/ay'a yükseldi. . SU35 ve RafaleBirkaç yıl önce Güney Kore tarafından yapılan bir ihalede karşılaştırma konusu olmuştu ve SU35, aviyonikleri, tüketimi, bakım maliyeti ve veri füzyonunun olmaması nedeniyle sonuncuydu ki bu da normaldir. daha ucuz
1/ Burada mesele ücret meselesi değil, bir askerin maaşı da içeren ortalama maliyetidir, ancak diğer birçok şey vardır ve savaş ikramiyeleri hariçtir.
2/ evet, teknolojik kaydırıcı daha düşük. Ancak, bir rafale 3 Su-35 değerinde mi? Şahsen ben bilmiyorum ve kimsenin bildiğinden de şüpheliyim ama kesin olan şu ki Rafale aynı anda üç yerde olamaz… Ayrıca dışa aktarma versiyonları ile VKS versiyonları çoğu zaman oldukça farklıdır. Fransız ekipmanları için de öyle ama aynı anlamda değil…