Emmanuel Macron'un 26 Şubat'taki Paris Zirvesi oturum aralarında dile getirdiği, Avrupa birliklerinin Ukrayna'ya gönderilme olasılığı, Fransa'da, Avrupa'da ve ötesinde çok sayıda tepkiye yol açmaya devam ediyor. Ancak bu cümle, daha birlik, daha kararlı ve daha güçlü bir Avrupa'nın ortaya çıkması, Ukrayna'nın desteklenmesi yönünde bir dinamiği tetiklemek şöyle dursun, Fransa cumhurbaşkanına karşı bir tepkiye dönüştü.
Aslında bu hipotez sadece Fransa'daki muhalefet tarafından şiddetle eleştirilmekle kalmıyor, aynı zamanda Avrupa'da ve hatta NATO içinde de ona karşı gerçek bir fikir birliği yaratmayı başarıyor. Ruslara gelince, hiç de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Fransa'nın tutumuyla alay etmeden bu fiyaskodan keyif alıyorlar.
özet
Fransa'nın savunma konularında Avrupa'da bariz bir güvenilirlik eksikliği
Esası hakkında saatlerce tartışmak mümkündür. Fransız devlet başkanının bahsettiği hipotez. Ancak bu bölüm her şeyden önce şunu gösteriyor: Fransa'nın acımasız inanılırlık eksikliği Avrupa da dahil olmak üzere bu jeostratejik sorunlar ve özellikle de bugün Fransa'nın bu alanda ifade ettiği hırslar ile ordularının fiili olarak kullanabileceği araçlar arasındaki devasa uçurum hakkında.
Fransa'nın jeostratejik konulardaki zayıf ağırlığı
Bazıları kanıtlanmış, diğerleri bazen hayal ürünü olan çeşitli tarihsel faktörler, Fransızca savunma kelimesinin güvenilirliği Avrupa ve küresel jeopolitik sahnede. Dahası, Avrupalılar ve liderleri onlarca yıldır neredeyse körü körüne onları takip etmeye şartlandırıldı. Amerika Birleşik Devletleri yönergeleri Bu bölgede güvenlikleri için Washington'a ve onun çok güçlü ordularına güveniyorlar.
Gerek Ukrayna'da Rusya'ya karşı, gerekse ABD'de son haftalarda yaşanan gelişmeler; şu anda hayati önem taşıyan Ukrayna için bir yardım paketini hala engelleyen bir Kongre ve Cumhuriyetçilerin ön seçimlerini şaşırtıcı olmayan bir şekilde kazanacak olan ve daha da önem kazanan bir Donald ile birlikte. Kasım seçimlerine ilişkin anketlerde favori görünen kişi şuydu: Avrupalıları kendi kesinlikleriyle sarstıÖyle ki Lahey'de, Roma'da, Varşova'da ve hatta Berlin'de yeni söylemler ortaya çıktı.
Emmanuel Macron da muhtemelen Avrupalı liderlerin bu bariz evriminden yararlanabileceğini düşünerek, şimdi giderek daha çok benzeyen bir girişimde bulundu. bir blöf, Avrupalı birliklerin Ukrayna'ya müdahalesini işe yarayan bir hipotez olarak sunarak, konferans sırasında bundan kesinlikle kısaca, vurgulanmadan ve en ufak bir destek olmadan bahsedilmişti.
Fransız ordularının konvansiyonel alandaki zayıflığı, Paris'in Avrupa'da stratejik özerkliğin ortaya çıkması yönündeki arzularına engel oluyor.
Bu bağlamda iyi bir şey, Fransız ordularının zayıflığıözellikle yüksek yoğunluklu konvansiyonel simetrik muharebe açısından Fransız söyleminin güvenilirliğini kaybetmesine neden oluyorParis Ukrayna'ya asker gönderme potansiyelini tartıştığında veya Avrupa'nın stratejik özerkliği lehinde savunma yaptığında.
Gerçekten de Avrupalıların kendilerini buna hazır görmedikleri açıktır. Rusya ile yüzleşmekWashington'dan gelen inisiyatif olmadan ve ABD Ordusunun korunması ve ABD Hava Kuvvetleri. Maalesef bu bölgede Fransız orduları bizden çok uzakta. bir alternatif önermek Varşova, Vilnius veya Bükreş için bu yönde bir ürperti yaratacak kadar inandırıcı.
Fransa ve Rusya: göründüğünden çok daha az çarpıcı bir potansiyel güç dengesi
Neredeyse tüm Avrupalıların ve hatta dünyanın zihninde Fransa, aslında tek başına, gelecek için inandırıcı bir potansiyel düşmanı temsil edemez. Moskova'yı caydırmak stratejik alanlarda.
Rus ordularının lehine ortalama 7'ye 1 askeri güç dengesi
Gerçekten de, 2 nükleer savaş başlığı3000 tank, 1200 savaş uçağı, elliye yakın denizaltı ve 1,3 milyon erkekRus orduları büyük ölçüde geride kaldı 350 kafa200 tank, 225 savaş uçağı, 10 denizaltı 210 erkek Fransız ordularının ortalama oranı 1 ve 7.
Açısından caydırıcılık4 nükleer balistik füze denizaltısı ve 2 filosunun olduğu unutulmamalıdır. Rafale Fransız stratejik güçlerinin B nükleer silahları büyük ölçüde Rusya'nın tamamını yok etmeye yetecek güçMoskova'nın Fransa'yı 15 defadan fazla yok edebilmesinin pek faydası yok.
Bu makalenin %75'i okunmaya devam ediyor,
Erişmek için abone olun!
Klasik abonelikler erişim sağlamak
tam sürümdeki makaleler, Ve reklamsız,
6,90 €'dan başlayan fiyatlarla.
Bülten aboneliği
Kayıt ol Meta-Savunma Bülteni almak için
son moda makaleler günlük veya haftalık
, bonjour
Gönderinizin büyük bir hayranıyım.
Yeniden güçlenme ihtiyacını, uzun süredir vizyon eksikliğini tamamen anlıyorum, ancak şans eseri iktidara gelen, belki de yeterince güçlü olmayan bu başkanı suçlamak için Avrupa mahkemesine karışmayı biraz kolay buluyorum.
Biz daha güçlü olsaydık diğer ülkeler bizi desteklerdi diye düşünmek, Fransa biraz önem kazanır kazanmaz Avrupa'nın bu refleksini unutmaktır. Üstelik Avrupa ülkelerinden gelen bu tepki, bu deklarasyonun etkisinin gerçek bir analizinden ziyade korkuyu yansıtıyor.
Kara birliklerinin konuşlandırılabileceğini varsaymak sadece Rusya'yı uyarmak ve şüpheye yol açmaktır. Bu silah Rusya tarafından kullanılıyor. ve açıkçası Rusya Fransa'ya ne yapabilir, nükleer güç kendi kendini yok etmektir ve konvansiyonel orduya gelince, Paris'in yolu NATO'dan geçer. Rusya'yı Ukrayna karşısındaki çaresizliğine geri gönderen Fransa ise başka bir parça...
Tüm bu Avrupa ülkeleri, eğer Trump bizi Rusya'nın önünde yalnız bırakırsa nükleer şemsiyeleri için kime güvenebilirler?
Bu nükleer şemsiyenin son 60 yılda maliyeti ne kadar oldu?
Vizyoner kimdi?
Elbette daha fazlasını yapabilirdik.
60 yıldır bu Avrupa ülkeleri nükleer gücümüzü hep küçümsediler ve eleştirdiler. Çok saldırgan, savaşçı insanlar, kaybedenler, intikamcılar.
Bu, ABD'nin kutsal koruması altına girmek ve Rus gazına bağımlı olmak anlamına geliyor.
Yani evet yeterince yapmadık ama yardımcı olmadık.
Ve bizi etkilemek zor, ki bu Avrupa'nın geri kalanı için söylenemez.
Kendimizi kırbaçlamanın, bizim daha zayıf olmamızı isteyenlere cesaret vermek olduğunu asla unutmayın.
Ve bu bizi asla güçlendirmez.
Elbette özeleştiri yapmalıyız ama bu teknede yalnız değiliz.
Makalenin amacının kendini kırbaçlamak değil, hükümeti daha fazlasını yapmaya zorlamak olduğunu hiç düşünmüyorum.
Ama bu başlık: Fransa'nın savunma konularında Avrupa'da bariz bir güvenirliği eksikliği.
Avrupa'nın Fransızlara sunduğu şeyi yutmanın zor olduğunu kabul ediyorum:
Konvansiyonel veya nükleer caydırıcılık yatırımı = 0
Amerika Birleşik Devletleri olmadan güvenilirlik = 0
Tamamen aynı fikirde olmadığımız bir Fransız olarak kendimizi yargılayalım.
Açıkçası, diğer Avrupa ülkelerinin görüşleri, eğer biraz şüpheye düşmek istiyorlarsa, Avrupa'nın askeri gücüne doğru gerçek bir evrim önermekten daha kolaydır... ve ne yazık ki onlar için evet, Fransa temel dayanak olacaktır. Ve sorun da bu…
ps:
Şimdi eğer Rusya 6 ay içinde cepheyi yarıp geçerse ve çökme riski varsa, Fransızların, İngilizlerin ve Amerikalıların NATO'nun kendilerine mesafeli kalacağını göreceğinden emin miyiz?
Saygılarımla ve saygılarımla
Yorum için teşekkürler. Avrupalıların belli bir içgüdüsel korkuya sahip oldukları konusunda seninle çelişmeyeceğim. Artık durum şu şekildedir. Pişman olabiliriz ama en azından son teslim tarihi geçmeden bunu değiştirmemiz mümkün değil. Çok fazla zaman olmasına rağmen bunun kapsam dışı olmasından korkuyorum. Bu, iyi ve kötü noktaları dağıtma meselesi değil, sadece bir gözlemi dile getirme meselesi: Bir yanda hırslar, diğer yanda Avrupalıların Avrupa ordularının gücüne ilişkin beklentileri uyumlu değil.
Bununla birlikte, Avrupalıların hızla değişen gerçekliğe uyum sağlamalarının gerekli olduğu bilindiğinde, tek çözüm Avrupalılara ABD korumasına kısmi de olsa potansiyel bir alternatif sunmak olacaktır. Ve bugün Fransız orduları bunu başarmaktan çok uzaktır.
Dolayısıyla makale. Çünkü böyle bir bağlamda kendinize gerekli araçları vermeden hırslarınızı duyurmak açıkça duvara toslamak anlamına geliyordu.
Şimdi, eğer başkan Avrupa'nın bu stratejik özerkliğine gerçekten bir anlam kazandırmak istiyorsa, Avrupalıların örtülü de olsa beklentilerine yanıt vermek ve dolayısıyla Fransa'ya çok daha önemli bir ordu sağlamak ona kalmış.
, bonjour
evet her zamanki gibi savaşa gidiyormuşuz gibi davranılıyor ama artık alıştık. Her durumda, ne olursa olsun tüm Fransız girişimlerini engellemeye devam edecek Almanya ile hiçbir şey yapmayacağız. Bana göre Fransız-Alman işbirliğinin çöplüğüne atılacak olan Scaf ve MGCS programlarından bahsetmiyorum bile. Şimdi EMBT'yi başlatalım, Leclerc'i yapmak için Almanlara ihtiyacımız yoktu, belki vites kutusu dışında, ama bir hibrit yaparsak buna gerek kalmayacak! iskeledeyken araçları yoğunlaştıralım rafale 5 ve çevresi zaten iyi olacak. 75000 tonluk bir halefe ihtiyaç duymadan Grand Charles'a inebilecek. eğer sinsi hareket eden ve temasa geçen drone'larımız varsa, olası tehlikelerden uzak durabilecek bir iskeleye ne gerek var? Riskli işbirlikleri yapmak isteyerek zamanımızı, becerilerimizi boşa harcıyoruz ve her zamanki gibi kendimizi artık bir tabur tankını devreye sokma veya işe yarayan füzelerle dolu bir fırkateyn gönderme (neyse ki Almanlar için) yeteneğinden bile aciz olan Almanların insafına bırakıyoruz. Amerikalılar çünkü onlar gibi müttefikleri varken düşmana gerek yok).
Barış isteyen ve her şeyden önce ülkeleri için seferber olmamak isteyen genç kuşaklarımıza gelince, Putin gelip kıçlarına tekmeyi basacağı gün onlara kabul edip etmediklerini sormayacak ama biraz geç olacak.
Fransızların ve Avrupalıların genel olarak konfor alanlarından çıkıp olaylara bakış açılarını değiştirmeleri gerektiğini düşünüyorum. hepimiz barış istiyoruz ama bazı insanların gelip bizi öldürmemeleri gerektiğini anlamaları için ben'leri noktalamamız gerekiyor….
herkese iyi günler