Rusya'nın 24 Şubat 2022'de Ukrayna'ya saldırdığı sabah, çok az kişi Ukrayna ordularının Moskova'nın Kiev'e doğru fırlattığı buharlı silindiri kontrol altına alabileceğini hayal etti.
Ukraynalı savaşçılar sadece Kiev, Kharkiv ve Donbass'ta çok sayıda cephede direnmeyi başarmakla kalmadı, aynı zamanda bir ay süren yoğun çatışmaların ardından Rus kayıpları öylesine büyüktü ki hedeflerini gözden geçirmek ve hazırlıklı olmak için geri çekilmeye başlamak zorunda kaldılar. savunma pozisyonları.
Coşku daha sonra hem Ukrayna genelkurmay Başkanlığına hem de Batılı destekçilerine yayıldı; Rus ordularının o kadar çok ekipman ve adam kaybettiğine ve uzun yıllar toparlanamayacaklarına ikna oldular.
Bir yıl sonra durumun kökten farklı olduğu açıktır. Korkunç kayıplara rağmen Rus Ordusu hâlâ orada olmakla kalmıyor, aynı zamanda teçhizatları kadar yıpranmış Ukraynalı savaşçılara karşı artık daha etkili görünüyor.
Çünkü Rusya, başlangıçta Ukrayna'ya karşı savaşan Ordusunu kaybetmiş olsaydı, o zamandan beri daha heybetli ve savaşta daha etkili yeni bir ordu kurmayı başardı; bu, bugün Ukrayna'ya ve belki de yarın Ukrayna'ya karşı güç dengesinde çok endişe verici bir eğim yarattı. Avrupa.
özet
Ukrayna'daki Rus ordularının insani ve maddi kayıpları, Şubat 2022'deki ilk kuvvet konuşlandırmasını aştı
Şubat 2022'de Moskova, Ukrayna çevresinde 200'den fazla adamdan, yaklaşık 000 tanktan, bin topçu sisteminden oluşan ve 1'den fazla uçaksavar sistemiyle korunan çok güçlü bir askeri gücü yığmıştı. Rus hava kuvvetleri ise 500'den fazla savaş uçağını Ukrayna sınırlarının yakınına taşımıştı.
Nihayet Karadeniz Filosu'nda, Moskva kruvazörü de dahil olmak üzere yaklaşık altmış deniz savaş birimi, yaklaşık on fırkateyn, bir o kadar da büyük amfibi birim, altı denizaltı ve füzelerle donanmış yaklaşık on beş korvet vardı.
O halde bu, Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana Avrupa'da konuşlandırılan en büyük operasyonel askeri yoğunlaşmadan başka bir şey değildi ve Sovyetler Birliği'nin Afganistan'da, savaşın en yoğun olduğu dönemde gönderdiği cihazın neredeyse iki katı büyüklüğündeydi. 1986 ve 1987.
İki yıl sonra kara kuvvetlerinin büyük çoğunluğu, hava ve deniz kuvvetlerinin %30'u yok edildi veya ağır hasar gördü.Öldürülen Rus askerlerinin sayısı 100 ila 150 erkeği aşacakiki kat daha fazla yaralanma var.
Böylece Rusya'da orduların kaybettiği tankların sayısı artıyor Kaynaklara bağlı olarak 1 ila 800 arasında, örneğin zırhlı araçlarda, 2 civarında900'den 1450'ye kadar topçu sistemleri. Yüzden fazla savaş uçağı ve bir o kadar da Rus helikopteri düşürüldü veya yerde imha edildi; amiral gemisi Moskva gibi yaklaşık yirmi deniz birimi battı veya ciddi şekilde hasar gördü. Karadeniz Filosu 14 Nisan 2022'de battı.
Gerçekte, Rus kayıplarının nasıl sayıldığı veya dikkate alındığına bakılmaksızın, Rusya aslında başlangıçta Ukrayna'ya karşı gönderdiği Ordusunu kaybetmiştir. Bu kesinlikle ülkelerin büyük çoğunluğunu pes etmeye ikna ederdi. Vladimir Putin ordusunu yeniden inşa etmeye karar verdiUkraynalı rakibin üstesinden gelmeyi daha etkileyici ve daha verimli hale getirerek. Bugün oraya varmak üzere.
Sourovikin hattının Ukrayna'daki etkinliği ve Rus savunma sanayinin 2022 sonunda toparlanması
Ukrayna'da kaybedilen orduyu yeniden inşa etme kararı her şeyden önce doğası gereği siyasi ise ve Vladimir Putin'in bütün bölge üzerinde sağladığı kontrolle bağlantılıysa Ülkenin siyasi, ekonomik ve sosyal işleyişieş zamanlı iki girişim sayesinde uygulanması mümkün oldu.
Bu makalenin %75'i okunmaya devam ediyor,
Erişmek için abone olun!
Klasik abonelikler erişim sağlamak
tam sürümdeki makaleler, Ve reklamsız,
6,90 €'dan başlayan fiyatlarla.
Bülten aboneliği
Kayıt ol Meta-Savunma Bülteni almak için
son moda makaleler günlük veya haftalık
Trump kontrolündeki ABD, 60 milyon dolarlık zarfı neredeyse 2 ay boyunca bloke ederek bu durumu kısmen yarattı. Ancak AB'nin durumu tam olarak sahiplenmediği doğru, bu dağıtılmasa bile örneğin Doğu ülkeleri (Polonya, Baltıklar, Finlandiya) risklerin farkında, Fransa ya da daha doğrusu Macron bugün durumun daha fazla farkında. Bu savaşın riskleri göz önüne alındığında, eylemsizliğinin ve yarım yamalak önlemlerinin ana sorumlusu kesinlikle Almanya olacak, İtalya ise bundan biraz daha iyi. Ancak birçok AB ülkesi 90'lı yılların sonundan bu yana silahsızlandı, askeri sanayilerini ve stoklarını minyatürleştirdi.Fransa'nın yardım kapasitelerini en aza indirdiği birçok AB ülkesinin ekonomik durumu, aşırı sağ, durumdan yararlanmaya ikna olmuş devekuşu rolü oynuyor. Batı Avrupa ve sakinleri, sosyal, ekonomik ve ekolojik sorunların daha ciddi ve acil olduğunu düşünerek Rusya'dan gelecek bir riskin varlığına ikna olmuyor.
güzel bir politik kurgu
OSINT, sizin de söylediğiniz gibi, Rusya tarafındaki silahların toplu halde hatlara geri döneceğini öne sürmüyor.
İlerlemelerinin yalnızca iki açıklaması var: Ukrayna mühimmatının eksikliği (gerçek bir sorun) ve Rus yaşamının hiçbir değerinin olmadığı gerçeği.
Geriye kalan her şeyde cephede 18 aydır aynı sonuçlara yol açan aynı çatışmaları görüyoruz.
Zırhlı araçlara gelince, yalnızca BMP 1/2 ve yükseltilmiş T72'yi (eski stok) görüyoruz. Yeni T90'da pek görülen bir şey değil.
Ha seri numarası gizli Çin çipleriyle gölgelik yapan çocukları unuttumsa.
Açıkçası ABD Dışişleri Bakanlığı da aynı politik kurguyu seviyor: https://www.defensenews.com/pentagon/2024/04/03/russian-military-almost-completely-reconstituted-us-official-says/
Pekala, yerel Amerikan harcamalarını (milyarlarca ek stok veya yeniden stoklama) artırmak için bu kaldıracı kullanan Pentagon adamlarından her zaman aynı kaynaklar.
Korku, tüm masrafları haklı çıkarmaya yardımcı olur. Bu eski bir numara.
Ancak ABD orduları Rusya'yı umursamıyor ve sadece Çin'e bakıyor.
Peki Fabrice, biz tam pencerede Rusya'nın neler yapabileceğine bakıyoruz ve onun Çin olup olmadığını hayal ediyoruz……. o yüzden bize biraz para ver!!!!
Atlantik genelinde askeri destek ve mühimmat konusunda çok büyük miktarda sipariş alınıyor.
her zamanki gibi analiz açık ve itirazsız, ancak çerçeve olarak "çölde bir ses çığlık atıyor" izlenimi edindim, Ukrayna'yı kurtarmaya yönelik açıkça bir siyasi irade yok, 2-3 tank verme politikası, 2- 3 farklı modelden oluşan uçak (dahası), açıkça ikiyüzlüdür. Liderlerimiz kendilerine dayatılan meydan okumayı kesinlikle üstlenmek istemiyorlar ve ne yazık ki genellikle galip çıkan kişi kendi temposunu dayatan oluyor…. Xi'nin Tayvan'daki közleri patlatmak isteyeceği ve ABD'nin oraya dahil olacağı ve Avrupa'dakinden daha fazla müdahil olamayacağı 2027'nin çok önemli olma riski var (eğer o zamana kadar hatalar yapılmazsa...). Elbette 46 kişilik direniş savaşçılarımız hazır olmadığımızı garantilemiş olacak ve bu fırsat Putin'in bunu değerlendiremeyeceği kadar iyi olacak. Putin ve Xi birlikte çalışacak (bu yeni bir şey değil) biri Batı'da, diğeri Pasifik'te tamamen özgür olacak, birbirlerine saldırmayacaklarından emin olacak, dolayısıyla ortak sınırlarını, İran ve CDN gibi yardımcıları ortadan kaldırabilecekler gerisini, bazılarının (Etiyopya, ama özellikle hala Ruslarla ortak eğitim sürdüren Cezayir) sorunlu rolünü unutmadan halledeceğiz.
Analizin doğruluğu (çoğu zaman olduğu gibi) ve makale için tekrar teşekkür ederiz.
yani hayır... Eurenco tabiri caizse ağır topları ortaya çıkardı. Nexter, her ay 10 zırhlı aracın yanı sıra giderek daha fazla Sezar'ı piyasaya sürüyor
Küçük kalibrelilerin yerini değiştiriyoruz. 5 yıldır üretimi yapılmayan SCALP'i yeniden pazara sunuyoruz. Hiçbir zaman şu anki kadar çok A2SM yayınlamamıştık
Ve bunun hakkında konuşuyoruz rafales?
Objektif olarak hiçbir şey yapmadığımızı söyleyemeyiz. Mitterand ve arkadaşlarının felaket niteliğindeki mirası nedeniyle bu yeterli olmayabilir ancak her halükarda ivme kazanıyor
İki, üç küçük detay:
“SCALP'i yeniden başlatıyoruz” -> bunu nerede okudunuz? Sanırım yanlış anladın. Stoklarımızda olmayan 40 SCALP'ı Ukrayna'ya göndereceğiz.
"Nexter 10 kasık zırhlı araç çıkarıyor" -> her ay 10 grifon ve 2 jaguar, bu "düzinelerce" değil
“Ve şunu konuşuyoruz rafales » -> İhracat için %70 (Fransa için yılda 8'den 12'ye). Sonuçta elimizde hâlâ sadece 225 savaş uçağımız olacak, 185'i AAE için, 40'ı MN için. VVS ve VKS arasındaki 1200 ile karşılaştırıldığında.
Birkaç haftadır yazılarınız Batılılar hakkında çok karamsar, Ruslar hakkında ise çok olumluydu; bu yazıların arkasında dikkat çekmek istediğinizden şüpheleniyordum. Belki karar vericiler yazılarınızı okuyordur, umarım öyledir.
Anglo-Saksonlara gelince, Versailles Antlaşması'nı imzaladıktan sonra şaşırtıcı olmayan bir şekilde Fransa'yı terk ettiler, aynı şeyi Ukrayna'ya da yaparlarsa şaşırmam.
Bu çatışmanın geleceğinden ve daha genel olarak Batı ile Rusya ve Çin etrafında inşa edilen blok arasındaki güç dengesinden emin olmadığımı itiraf etmeliyim. Ancak üzerinden birkaç haftadan fazla zaman geçti... Ve Ukrayna'daki durumun zamanla kötüleşmesi, beni haksız olmaktan çok haklı çıkarıyor gibi görünüyor.
Endişeniz bana övgüye değer görünüyor ama bence Rusya'nın yeteneklerini abartıyorsunuz. Son zamanlardaki oldukça göreceli başarılarının ana açıklaması, her şeyden önce Amerikan yardımının ortadan kalkması ve Avrupa yardımının gelmesinin zaman almasıdır. Ukrayna dalganın en altında, durumu çatışmanın başlangıcından bu yana en kötü durumda ama iyileşmek üzere (Çek top mermileri, gücün artması ve Avrupa farkındalığı, gerçek savunma hatlarının inşası, vb.). Ancak Ruslar bu durumdan pek yararlanamadı. Üç ayda 500 km2'lik bir alanı aşındırdılar, Avdivka'nın düşüşü Rusya'nın görmek isteyebileceği dramatik sonuçlara yol açmadı ve hem OSINT hem de resmi Ukrayna kaynakları malzemenin kalitesinde bir iyileşme göstermiyor. Ruslar eski ekipmanı onarıyor, önemli bir manevra marjını yeniden inşa ediyor, ancak yeni ekipman konusunda çılgın bir üretime sahip değiller. Sınırlı kazançlar uğruna çok az tükettikleri göz önüne alındığında mühimmat stokları o kadar da devasa değil.
Ancak vardığınız sonuçların yarısına katılıyorum: Batı'nın desteği çok çekingen ve toplumlarımız tehdidi görmüyor gibi görünüyor. Ukrayna kaybederse bu bizim hatamız olacak (Amerika önde). Ancak Ruslar da kutlama yapmıyor, onların yeni ekipmanlarının üretimi zor ve cephede bulunmayan birçok kişi için (T14, SU57, vb.) çünkü elbette elde edilmesi zor olan Batılı bileşenlere dayanıyor. Ve topçu ve bombalama kaynaklarının bolluğuna rağmen son zamanlardaki taktiksel kazanımları vasat.
Merhaba, bu çok ilginç yazı için tekrar teşekkür ederim. Rus kara ordusunun gücünün artmasıyla ilgili bir sorum vardı (deniz ve hava kuvvetleri nispeten korunmuştu):
Elbette güçlendi (kitlenin yeniden inşası) ama mücadele niteliğini kaybetmedi mi? Gerçekten de, artık birinci ordunun yok edilmeden önceki profesyonel askerleriyle hiçbir ilgisi olmayan pek çok gönüllü (hatta belki de çoğunluk) var.
Bu faktörün Ukraynalıya avantaj sağlayabileceğini düşünüyor musunuz?
Silah kullanmayı öğrenmek ve askeri taktikleri hızla anlayıp uygulamak başka bir şeydir ve daha fazla zaman gerektirir.
Cevabınız için teşekkürler.
Cordialement
SB
iyi geceler
Söylemesi zor. Rus kuvvetlerinin savaşın başlangıcındaki kötü davranışı karşısında herkesin (ben de dahil) çok şaşırdığını hatırlayalım. O zamandan bu yana, gözlemlenen sorunların çoğunu düzeltmiş görünüyorlar. Yani elbette savaştan önce bu ordunun omurgasını oluşturan birçok subay ve astsubayını kaybettiler. Ama iki yıl böyle bir savaşın içinde olduğunuzda, hızlı yükselen, büyüklerine göre daha iyi adapte olan yeni profillerin ortaya çıktığını görüyorsunuz. Bu biraz Darwinizm'e benziyor: En güçlü olan hayatta kalmaz, en iyi uyum sağlayan hayatta kalır.
Bonne soirée