De Defensiebasis biedt een innovatieve en relevante benadering om het hoofd te bieden aan de uitdagingen van de financiering van de defensie-inspanning in Frankrijk in de huidige context die wordt gekenmerkt door sterke budgettaire beperkingen, en de noodzaak om de militaire vermogens van het land te moderniseren en uit te breiden, even belangrijk.
In het eerste deel van dit artikelpresenteerden we de structuur en paradigma’s die ten grondslag liggen aan deze financieringsaanpak, gebaseerd op vier pijlers: een financieringsmaatschappij die materiaalverhuur aanbiedt voor de strijdkrachten, een financieringsmodel waarbij gebruik wordt gemaakt van besparingen, een moderne analyse van de budgettaire efficiëntie van industriële defensie-investeringen om de duurzaamheid te verbeteren van de inspanning, en een nieuw paradigma voor het ontwerp en het langdurig gebruik van defensiematerieel.
In dit tweede deel zullen we de toepassing van dit model voor de vier belangrijkste spelers in deze kwestie gedetailleerd beschrijven: de strijdkrachten om aan hun uitrustingsbehoeften te voldoen, de Franse industriële en technologische basis van de defensie om zijn efficiëntie en aantrekkelijkheid te optimaliseren, met name op het gebied van van de export, de overheidsfinanciën en het regionale planningsbeleid, evenals de toepasbaarheid ervan op samenwerkingsprogramma's.
overzicht
De verdedigingsbasis voor legers
De Defensiebasis is vooral ontworpen om legers in staat te stellen over uitrusting en operationele kredieten te beschikken die in overeenstemming zijn met de evolutie van de wereldwijde dreiging. Als de actie van het project zich vooral toespitst op de financiering van belangrijke uitrusting, zou de uitvoering ervan de legers in staat stellen het gebruik van hun kredieten op een flexibele en efficiënte manier af te breken om veiligheidsuitdagingen op korte, middellange en lange termijn aan te gaan termijn.
Een investeringsbubbel om onmiddellijke uitdagingen aan te gaan
Ten eerste zou de SD de strijdkrachten in staat stellen hun uitrustingsmogelijkheden zeer snel en aanzienlijk te zien toenemen. In de grafiek hiernaast wordt als hypothese aangehouden dat de investeringen in apparatuur met € 5 miljard in 2025 zullen toenemen, om in 20 € 2032 miljard te bereiken, exclusief inflatie.
De huurkosten evolueren op hun beurt geleidelijk van € 500 miljoen in 2025 naar € 18,5 miljard in 2039, op basis van een rentevoet van 2,5% per jaar, een V0 van 10%, een VR van 35% en een leasing over 15 jaar.
De geleidelijke toename van de investeringen is een reactie op industriële beperkingen. Op basis van een defensie-inspanning die in zeven jaar tijd op 3% van het bbp is gebracht (constante euro's), genereert het model vervolgens een budgettaire toegevoegde waarde voor de legers van € 7 miljard, bovenop de € 20 miljard stijging van de kredieten die zijn toegewezen aan de uitrusting van de strijdkrachten.
Uitrusting die in aanmerking komt voor de Defensiebasis
De Defensiebasis maakt het mogelijk om via zijn model tal van defensiematerieel en grote impactprogramma's te financieren, zolang deze aan het einde van de leaseperiode mogelijk opnieuw kunnen worden geëxporteerd.
Dit sluit dus systemen uit die gericht zijn op nucleaire afschrikking, evenals apparatuur met een beperkt potentieel voor effectiviteit in de loop van de tijd waardoor deze niet onder goede omstandigheden kan worden geëxporteerd, zoals bepaalde munitie.
De belangrijkste behoeften van de legers op het gebied van uitrusting zijn echter juist gebaseerd op uitrusting die voldoet aan de criteria om in aanmerking te komen voor de Defensiebasis.
De overdracht van beschikbare kredieten naar kritieke posities
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]