beslist Italiaans defensienieuws is de afgelopen maanden buitengewoon dicht geweest. Na de aankondiging van de verhoging van het legerbudget met 10% in 2021 en het vaststellen van zeer belangrijke operationele ambities voor zijn 3 legers, heeft Rome zojuist de aanstaande opening aangekondigd van een nieuw trainingscentrum om piloten op te leiden van Italiaanse en buitenlandse jagen aan de basis van Decimomannu, aan de zuidkust van Sardinië, niet ver van Cagliari. De Italiaanse luchtmacht is van plan 80 jachtpiloten per jaar op te leiden, vergeleken met een maximale capaciteit van 40 per jaar vandaag op de Galatina-basis, aan de Adriatische kust, niet ver van Brindisi.
De Italiaanse opleiding van jachtpiloten is onderverdeeld in 4 iteratieve fasen, gaande van initiële vliegopleiding (fase 1) naar geavanceerde training op wapenvliegtuigen (fase 4). Vandaag zijn de fasen 2, 3 en 4 uitgevoerd in Galatina, respectievelijk op vliegtuig MB339 voor fase 2 en 3, en T346A voor fase 4. Alleen de T346A van fase 4 wordt verplaatst naar Decimomannu, fasen 2 en 3 blijven in Galatina en vervangen hun MB339 door M345's besteld bij Leonardo. De M345 is een lichte tweezitter eenzitter die is ontworpen voor de training van jachtpiloten en qua prestaties vergelijkbaar is met de Frans-Duitse Alpha-Jet. De T346 is de trainingsversie van de M346-aanvalsjet. Dit vliegtuig, een van de beste in zijn categorie, heeft luchtvaartelektronica en mogelijkheden die zeer dicht bij die van moderne wapenvliegtuigen liggen, zoals de Typhoonde Rafale of de F35, zonder ze echter te evenaren, maar voor een veel lagere eigendomsprijs dan de laatste.
De training die Italië aanbiedt, zal ongetwijfeld profiteren van de meest efficiënte apparaten in Europa. De Duitse luchtmacht gebruikt hiervoor nog steeds de T38 en T6, aangezien Frankrijk en Spanje hebben besloten hun alpha-jets te vervangen door PC-21 Pilatus, een tweezitsvliegtuig aangedreven door een turboprop die, als Biedt effectief een cockpit die dicht bij die van een wapenvliegtuig ligt, maar biedt verre van prestaties in termen van snelheid, plafond of klimsnelheid, vergelijkbaar met de Italiaanse M346.
Met 18 M345's en evenveel T346's in de vloot zullen de Italiaanse luchtmachten niet alleen hun eigen piloten meer en beter kunnen opleiden, maar ze zullen ook een groot aantal buitenlandse studentpiloten kunnen huisvesten, een beleid dat voorheen dat van Frankrijk was, en die het mogelijk maakten, naast het onderhouden van sterke banden met de staven en legers van vele landen, om de nationale luchtvaartindustrie op lange termijn te promoten. Tegenwoordig heeft het merendeel van deze landen zich tot de Verenigde Staten gewend om hun leerlingpiloten op te leiden, wat deels het Amerikaanse tropisme van een groot deel van de officieren van de Europese luchtmacht verklaart. Zelfs de Franse marine-luchtvaartindustrie heeft deze keuze gemaakt voor haar jachtpiloten, die nu naar Pensacola vertrekken zodra ze hun vluchtselectie op Lanveoc-Poulmic hebben voltooid. Een paar jaar eerder voerden de leerling-gevechtspiloten van de Franse marine een gemeenschappelijke cursus uit met de luchtmacht op TB-21 Epsilon op de Cognac-luchtmachtbasis, en vervolgens in Tours op Alpha-jet, voordat ze in de marine gingen. in Amerika.
Het militaire trainingsaanbod is een belangrijke mogelijkheid voor de invloed van een land in de wereld, en voor zijn vermogen om zijn eigen strijdkrachten te laten samenwerken met die van andere landen. Als zodanig verwelkomen de grote Europese militaire scholen elk jaar honderden buitenlandse stagiaires, deels van Europese uitwisselingen, maar ook uit de Verenigde Staten, Canada en vele bevriende landen, in Afrika, het Midden-Oosten, in Azië of Zuid-Amerika. Dit aanbod vormt dus een belangrijke pijler van strategische autonomie, zowel voor elk land als voor Europa zelf. In feite zal de Italiaanse aankondiging ongetwijfeld helpen om dit idee te versterken, evenals haar aankondigingen ten gunste van het versterken van zijn legers.
Want als Rome minder radicaal is in zijn perceptie van Europese strategische autonomie dan Frankrijk, in het bijzonder door deel te nemen aan programma's in de Verenigde Staten en door in te stemmen met de aankoop van bepaalde Amerikaanse apparatuur zoals de F35, is het beleid van Deze verdediging lijkt op veel gebieden grotendeels in het voordeel van deze strategische autonomie te zijn. Bovenal, en net als Groot-Brittannië, lijkt het erop dat Italië de cruciale rol heeft geïntegreerd die zijn defensie, en vooral zijn defensie-industrie, kan spelen in het economisch herstel van het land en de strijd tegen de werkloosheid. .
Dit is waarschijnlijk de reden waarom het land, in tegenstelling tot Frankrijk, juist een deel van het Europese herstelplan zal wijden aan de financiering van deze verschillende punten. Als Frankrijk en Duitsland blijven vertrouwen op hun paradigma dat het beheer van de defensie-inspanning koppelt aan het enige uitgavecriterium, is het zeer waarschijnlijk dat Italië en het Verenigd Koninkrijk binnen enkele jaren zal het Frans-Duitse echtpaar op dit gebied hebben ingehaald en zelfs ingehaald. Zeker ten behoeve van de Europese defensie, maar zeker niet voor banen in Frankrijk ...
