De 4 landen die Scandinavië, Denemarken, Finland, Noorwegen en Zweden vormen, delen naast hun geschiedenis en een koel weer veel geografische, demografische en economische kenmerken. Ze hebben dus een relatief kleine bevolking, 5,8 m voor Denemarken, 5,5 m voor Finland, 5,5 m voor Noorwegen en 10,5 m voor Zweden, voor een zeer groot gebied, 2,2 m km2 voor Denemarken (vanwege Groenland), 340.000 km2 voor Finland , 385.000 km2 voor Noorwegen en 450.000 km2 voor Zweden. In feite hebben deze 3 van deze landen een zeer lage bevolkingsdichtheid, tussen 16 en 23 inwoners per km2 voor Finland, Noorwegen en Zweden, maar 160 inwoners per km2 voor de Deense metropool, tegen bijvoorbeeld 105 inwoners/km2 in Frankrijk en 230 inwoners/km2 in Duitsland. Ze hebben ook een nominaal BBP per hoofd van de bevolking dat aanzienlijk hoger is dan het Europese gemiddelde, van $ 53.000 in Finland tot bijna $ 100.000 per hoofd van de bevolking per jaar in Noorwegen, dat profiteert van aanzienlijke koolwaterstofbronnen, vergeleken met het Europese gemiddelde van $ 42.000.
Naast vergelijkbare talen die geworteld zijn in hun Vikinggeschiedenis en een zekere honger naar kitmeubels, delen de Scandinaviërs ook een niet benijdenswaardige eigenschap, namelijk dat ze in de frontlinie staan tegen de Russische militaire macht. Slechts twee van de 4 landen delen een landgrens met de Russische Federatie, Finland voor 1340 km en Noorwegen voor 196 km, maar alle Scandinavische kusten, zowel in de Baltische Zee (Finland, Zweden en Denemarken), in de Noordzee ( Noorwegen, Denemarken) of in de Noorse Zee (Noorwegen), zijn rechtstreeks toegankelijk voor alle Russische Baltische of noordelijke vloten, terwijl het Scandinavische luchtruim in direct contact staat met dat van Rusland. Tot nu toe hadden ze, ondanks de economische, sociale en culturele banden die deze landen verenigden, voor uiteenlopende trajecten gekozen: Denemarken, Finland en Zweden zijn toegetreden tot de Europese Unie in tegenstelling tot Noorwegen, en Denemarken en Noorwegen zijn toegetreden tot de NAVO, in tegenstelling tot Finland en Zweden, twee landen traditioneel gehecht aan een houding die des te neutraler is, aangezien elk verlangen om dichter bij de NAVO te komen onmiddellijk leidde tot een krachtige reactie en tal van bedreigingen vanuit Moskou.
Toen de Russische strijdkrachten in februari 2023 echter hun offensief tegen Oekraïne begonnen, steeg het waargenomen dreigingsniveau in heel Europa met een aantal stappen, vooral voor landen die zich het meest bedreigd voelden, zoals de Baltische staten en hun Scandinavische tegenhangers. Sterker nog, na iets meer dan 3 maanden oorlog kondigden Helsinki en Stockholm gezamenlijk hun kandidatuur aan om toe te treden tot de NAVO, daarbij profiterend van zowel een duidelijke verschuiving in hun publieke opinie als van het feit dat Moskou toen, en nog steeds niet in staat was om effectief te dreigen de twee landen, zijn troepen geconcentreerd op Oekraïne. Hoewel deze aanpak uiteindelijk complexer zal zijn geweest dan verwacht, met name vanwege de instrumentalisering door Hongarije en Turkije, zal het het tegelijkertijd mogelijk hebben gemaakt om rechtstreekse besprekingen aan te gaan voor een betere samenwerking en integratie van de legers van de 4 landen. Dat is nu gedaan, althans wat de luchtmacht betreft. In werkelijkheid, aldus de Noorse pers, kondigden de stafchefs van de Scandinavische luchtmacht aan voortaan als één gewapende macht te zullen optreden.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees -
De artikelen in volledige toegang zijn toegankelijk in de sectie "Gratis artikelen". Flash-artikelen zijn 48 uur in volledige versie toegankelijk. Abonnees hebben toegang tot de volledige analyse-, nieuws- en syntheseartikelen. Artikelen in de archieven (meer dan 2 jaar oud) zijn gereserveerd voor Premium-abonnees.
De aankoop van abonnementen is alleen toegankelijk via de website - sectie Abonnementen en Tools
